حوادث وتلاطمات انقلابی وخیزش جاری هفت ماهه درایران،جایگاه لرزان حکومت اوباش اسلامی سرمایه داران،جامعه دها میلیونی کارگران وزحمتکشان،زنان وجوانان وهمه انسانهای به جان آمده و عاصی ازحکومت سرمایه وخرافه وجهالت وکثافت اسلامی وهمچنین درخارج ازمرزهای ایران همه نگاهها رابه آنچه دراین طرف می گذرد توجه داده است.دراین هفت ماه اخیرحاکمیت جنون اسلامی و سرمایه ازانجام هیچ جنایتی برای سرکوب خیزش قدرتمند جاری فروگذاری نکرده است.

انقلاب «زن، زندگی، آزادی»، فضای جدیدی را برای همه جنبش‌های اجتماعی و گرایشات سیاسی مخالف جمهوری اسلامی در داخل و خارج کشور، باز کرده است. اساسا یک وجه مهم انقلاب‌ها، رنگارنگ بودن آن‌هاست اما با گذشت زمان و ادامه انقلاب، برخی رنگ‌ها کمرنگ‌تر و برخی دیگر پررنگ‌تر می‌گردند. به‌عبارت دیگر در دوره‌های انقلابی، همه گرایشات سیاسی از چپ تا راست و میانه به تحرک درمی‌آیند تا مهر خود بر روند انقلاب بکوبند و نهایت با پیروزی انقلاب، حاکمیت دل‌خواه خودشان را به‌وجود بیاورند.

فرمانده به سربازش گفت: چرا فرمان ِ شلیک دادم شلیک نکردی. سرباز گفت: به هزار و یک دلیل. چندین دلیل شمرد و در آخر گفت: درضمن فشنگ هم نداشتم. فرمانده گفت: می خواستی اول همین را بگویی. مشکل ِ اصلی ِ نافرمانی ِ تو همین است. این حکایت ِ رهبر و فرمانده ِ رژیم است. رفته است روی منبر و یکی یکی مشکلات ِ مبتلا به ِ جامعه را از دید ِ خودش و نه از دید ِ آنان که مشکلات و علت و عامل ِ مشکلات را می دانند و می شناسند، همه ی آنچه را به مصلحت ِ خود و رژیم اش است بر می شمارد جزآن را که علت وعامل ِ اصلی ِ تمام ِ مشکلات ِ این جامعه است، و مقدم بر همه اقتصاد را عمده می کند.

مهم‌ترین ویژگی زنان ایران در یک صد سال اخیر، این است که آنان در بسیاری از جنبش‌های انقلابی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حتی جنبش‌های مسلحانه این قرن شرکت داشته‌اند. این ویژگی موقعیت آنان را با سده‌های پیش از این متمایز می‌کند. از سوی دیگر، ایران در میان کشورهای خاورمیانه پیش‌تاز تحولات سیاسی و انقلابی بوده است همان گونه که ایران در خاورمیانه، پیشگام مدرنیزاسیون و تحول‌خواهی بوده، زنان ایرانی نیز نسبت به زنان خاورمیانه در جنبش‌های سیاسی و اجتماعی پیش‌گام بوده‌اند.

 اعتراضات در فرانسه، تظاهرات های میلیونی، اعتصابات رو به گسترش و فراخوان های متعدد به نه بزرگ به ماکرون، به درستی به جنبشی الهام بخش در اروپا تبدیل شده است. پژواکی که به همراه خود،‌ به فرانسه محدود نمانده و دامنه آن به سایر کشورهای اروپایی کشیده شده است. در هفته اخیر، اعتصاب سراسری کارگران خدمات دولتی و ترانسپورت آلمان را به تعطیلی کشاند. در حالیکه صاحب کاران و دولت آلمان که اعتصاب را "بی دلیل" نامیدند، حتی میدیای آلمان هم ناچار شد که این درجه از همبستگی عمومی و صف متحد میلیونی کارگران و کارمندان را، "مگا اعتصاب" و اعتراضی چشمگیر نامید که در چند دهه اخیر در آلمان سابقه نداشته است.

تشدید تفرقه سیاسی در عراق و سوریه: تلاطم های بزرگ خاورنزدیک در ۳ دهه گذشته به کردهای عراق و سوریه امکان داده که با وجود عدم توفیق در کسب استقلال، به خودمختاری منطقه ای دست یابند. اما، بخاطر اختلاف هایی که بین خود دارند، با تهدیدهای بسیاری رودررو هستند. این امر به ویژه در روژاوا دیده می شود که رهبران کرد نگران خطر روزافزون اشغال شدن سرزمینشان توسط ترکیه هستند. در سپتامبر ۲۰۱۷، دولت اقلیم خودمختار کردستان عراق (GRK) یک همه پرسی برای استقلال منطقه خودمختار خود در شمال عراق سازماندهی کرد.

سه‌شنبه بیست و هشتم مارس 2023، حدود 2 میلیون نفر در خیابان‌های شهرها مختلف فرانسه از جمله پاریس، با خواندن سرود انترناسیونال*، دست به راه‌پیمایی اعتراضی زدند. معترضین صحنه‌های باشکوهی از مبارزه و همبستگی خود در خیابان‌ها آفریده‌اند. صحنه‌هایی که برای بسیاری یادآور انقلاب فرانسه، کمون پاریس و انقلاب کارگری – دانشجویی مه 1968 است. در دهمین روز از اعتراضات فرانسه، صدها هزار نفر در مرکز پاریس، پایتخت و شهرهای دیگر فرانسه به خیابان آمدند. این تظاهرات در اعتراض به تغییر قانون بازنشستگی است.

 مازیاردرمقاله ی« چرا باید مارکسیست بود، سخنی با جوانان»، تمام ِ استدلال های اش را بر این پایه گذاشته که رِژیم ِ اسلامی یک رژیم ِ سرمایه داری ِ هنجارمند و قانون مند با تمام ِویژه گی های تاریخی دورانی ِآن نظیر ِ آلمان و سوئد و نروژ است. ازاین رو ضرورت ِتاریخی ایجاب می کند رویکرد و شیوه ی مقابله با آن نیزدرچارچوب ِچنین درک وبرداشت و نگرشی باشد.

این کامنت نسبتا طولانی نتیجه مناقشه با مخالفان دیکتاتوری انقلابی پرولتاریا است که پارسال در فیس بوک در گرفت و اکنون که بحث لیبرال دمکراتها، رفرمیستها و سانتریستها در حمایت از "منشور حداقلی..!" داغست، بی مناسبت ندیدم پس از بازنویسی اینجا بروزش کنم. کسانیکه دکترین دیکتاتوری انقلابی پرولتاریا را مردود میدانند در واقع علیه پروسه گذار به کمونیزم هستند، شاید بشود در چند دسته آنها را معرفی کرد.

 خمینی و انصارش جامعه ایران را اسلامی اعلام کردند و تا هم اکنون آنرا با وحشیانه ترین سرکوب ها و خفقان نگاه داشته اند. مردم اما و نسل کنونی بویژه تصمیم به دفن کردن آن دارند.  در کردستان و یا درست تر، در مناطقی که مردم کرد زبان نیز زندگی میکنند هر چه تاثیر فعالیت و سازمان کمونیستها کم تر میشود ، رواج افکار و توان بسیج و سازماندهی خرافی و ارتجاعی ناسیونالیستی بیشتر است. در چنین فضایی است که یکی کردستان را اسلامی و مربوط به سنی ها می‌داند و دیگری جامعه را بی طبقه اعلام میکند، تلاشی که حزب دمکرات کردستان ایران شروع کرد و لشگر شکست خوردگان سابقا چپ در کومه له را نیز با جنبش ارتجاعی اش همراه کرد.

در ۹ آذر ۱۴۰۱، در اوج اعتراضات سراسری «زن زندگی‌ آزادی» در ایران، رسانه‌ها از مسمومیت ۱۸ دانش‌آموز دختر در هنرستان نور در منطقه یزدانشهر قم خبر دادند. سه روز بعد اتفاق مشابهی در مدرسه شبانه‌روزی پسرانه امام حسین در ساری گزارش شد که ۵۰ دانش‌آموز را درگیر علائمی شبیه مسمومیت تنفسی کرد. اتفاقات مشابه در چند روز بعد در مدارس وردنجان، قم، اردبیل و قوچان گزارش شد. از ۸ بهمن ۱۴۰۱ موارد متعددی از این نوع مسمومیت‌ها در مدارس قم گزارش شد و کم‌کم اتفاقات مشابهی در پایتخت و در بسیاری از شهرهای دیگر هم رخ داد.

   پیشگفتار مستند و مستدل (برگهایی "زرین" از تاریخ مکتوب نه چندان زرین)  "اما در قلب این حماسه ء کبیر مردی, چهره پرچمدار و قهرمان آن همچون خورشید ء تابناک تر از هر ستاره میدرخشد. او که در حساس ترین مقطع تاریخ مبارزات این میهن به عنوان پیشوا و تبلور شرف و آزادگی مردم ما لقب امام گرفت. بی تردید برای کمتر پیشوائی همچون امام خمینی عشق و فداکاری نثار شده است. قلب میلیونها انسان رنجدیده و تحت ستم با نام او سرود آزادی سرداد." : "مجاهد" نشریه مجاهدین خلق ایران, سال اول شماره (١), دوشنبه ١ مرداد ۵٨ صفحه ١ ادامه در صفحه ٢ ـ (یعنی ١٦٠ روز بعد از انقلاب و جنایات هولناک رژیم در سراسر کشور)

 به مثابه توفان، که نخست برگ های پوسیده را از درخت می اندازد و درخت های کم ریشه را از جا می کند، بحران های جهانی نیز در ابتدا سراغ کشورهای ضعیف و آسیب دیده می آیند و آنها را به تلاطمی سخت و آشوب دچار می سازند. وضعیت ایران در این سال ۱۴۰۲ خورشیدی چنین است و با توجه به شرایط اقتصادی و سیاسی بین المللی به نظر می رسد بحرانی در راه باشد.نخست به برخی از چالش های کنونی که به طور بالقوه می توانند یک بحران بزرگ را شکل دهند نگاهی بکنیم:

 رمز بقای رژیم اسلامی آخوندها و ادامه حیات ننگین این حکومت قرون وسطائی اسلامی در تفرقه افکنی در میان نیروهای اپوزیسیون است، امروز عوامل مزدور حکومت اسلامی با چهره های بزک شده ، فرصت را غنیمت شمرده و در ایجاد چند دستگی در صفوف اپوزیسیون هم در خارج و هم در داخل فعالتر شده اند، متاسفانه نیروهای مستقل ، ملی، دمکرات و آزادیخواه از جناحهای مختلف نیز بدام این توطئه ها گرفتار شده اند ، بجای اینکه برسی کنند و در خیابان تقسیم کار انجام دهند ، نسبت بهم به فحاشی وبا توطئه علیه هم، سرنگونی رژیم را به تاخیر انداخته اند ، با هوشیاری وسیاست افشاء علیه تفرقه افکنان را تقویت کنیم.
واین درحالیست که سونامی ورشکستگی بانکها در حال فروپاشی آنها است، نبض اقتصاد ایران در حال انفجار قلب ا قتصاد دولت تروریستی آخوندها است.
افزایش قیمت دلار توسط رژیم برای تامین کسری بودجه ، به این صورت است که قیمت دلار را میبرند بالا تا بتوانند مردم را گول زده و به خرید دلار تشویق شوند، تا بدینوسیله با جمع آوری پول از جیب مردم و بعد از اینکه جیبها خالی شد دوباره برای مدتی قیمت دلار را پائین میآورند ولی در اثر پائین آوردن قیمت دلار قیمت کالاها هم بالا رفته اما بعد از پائین آوردن ارزش دلار دیگر قیمتها پائین نمی آیند و تغییر نمیکنند، در نتیجه بازار و کسبه بدلیل عدم قدرت خرید مردم کسب و کارشان تعطیل میشود، این روند که تکرار و ادامه بیابد قیمت دلار خیلی بالاتر از این که هست خواهد رسید، در صورت عادی ماندن شرایط اما اگر اتفاقی غیر منتظره ، جنگی یا حتی خبر در گیری نظامی، اتفاق عجیبی در رشد گرانی دلار و در نتیجه گرانی اجناس خواهبیم داشت.
البته این رشد قیمتها بستگی به تشدید تنش ها دارد، و نتیجه تشدید تننشها بی ثباتی اقتصادی و سیاسی را بدنبال خواهد آورد، خود بخود دولت ورشکسته بدنبال ایجاد فضای تشنج در جامعه و منطقه است، و بدامنه سرکوب در داخل بیشترتوجه میکند، بیخود نیست که کشوردچار هرج و مرج شده سگ صاحبش را نمی شناسد وصدای اعتراض خودیها هم بلندتر شده،و این در حالیست که نیروهای جنایتکار وسرکوبگر رژیم مستقر در خیابان همه این تحولات را بخیال خود تحت نظر و کنترل دارند.
میزان فشار علیه مردم معترض در سال جدید بمراتب بیشتر خواهد شد، نگرانی دستگاه امنیتی سرکوبگر رژیم جدی است و همچنین تصمیم گیری زنان و مردان در خیابانها هم جدی است که با شعار "قسم بخون یاران ایستاده ایم تا پایان" به وحشت مزدوران سرکوبگر افزوده است ، در نتیجه وحشت از سرنگونی سرتا پای پاسداران، بسیجی، و آخوندها را فرا گرفته است.
با این توصیف خیزش جنبش انقلابی و اجتماعی در درون جامعه پویش پیدا کرده و بر عکس در نیروهای سرکوبگر دجار ریزش و فرسودگی شده اند، رژیم و دستگاه امنیتی او مجبور به تقویت نیروهای سرکوب کرده اند با نداشتن امکانات و پول ولی به این نتیجه رسیده اند که باید نیروهای سرکوبگر خود را تقویت کنند تا در سرکوب کم نیاورند، در این شرایط جنبش انقلابی هم باید علیه این شیوه و تاکتیک جدید بکار ببندد تا بتواند نیروی سرکوب را فرسوده و خلع سلاح کنند، یعنی اگر نیروهای مردمی در شرایط قویتر قرار بگیرنند آنوقت مسئله سرکوب مختل میشود ، تنها بخاطر ترس و وحشت که درآنها ایجاد میشود.
باید سعی شود که نیروهای سرکوبگر را فرسوده کرد، این جنبش اعتراضی موفق شده بزرگترین هزینه را در شرایط ورشکستگی گردن رژیم بگذارد، در سال پیش رو باید برنامه ی جنبش اعتراضی در خیابان برنامه تهاجمی داشته باشد تا بتواند مجموعه نیروی سرکوبگر را خنثی نموده و آنها را زمین گیر کنند تا نتوانند خیابانها را بعلت کمبود نیرو کنترل کنند، به اینصورت نیروهای معترض به این نتیجه برسند که دستگاه سرکوب قادر نباشند به همه نقاط اعتراض در شهر نیرو بفرستد ، همانطور که عمامه پراکنی تبدیل به عمامه سوزی شده همه ی آکسیونها باید تقویت و بیشتر شود.
جمهوری اسلامی آدم کش،در مقابل جنبش انقلابی زنان و جوانان به سرکوب وحشیانه و عریان متوسل شد و در طول نیمه دوم سال قبل بیش از 500 زن و مرد جوان را کشت و تعدادی بیشماری از قشرهای مختلف اجتماعی را بازداشت و شکنجه کرد و تغدادی را اعدام نمود، بخیال باطل اینکه مردم را وادار به سکوت خواهد کرد اما دیدیم که اینطور نشد و مقاومت مدنی و سیاسی کمافسابق علیه کلیت نظام ادامه دارد.
به موقعیت جمهوری اسلامی در سطح بین المللی ضربه های مهلکی وارد آورد و بشدت تضعیف و مورد سئوال قرار گرفت ، ریزش بی سابقه از حکومت ترور و سرکوب آشکارا خود را نشان داد، و اصل ماجری که همان بن بست اقتصادی و ورشکستگی اقتصادی بود به بحران لاینحل رژیم تبدیل شد، و به وسعت تحریمها نیز افزوده گردید.
امروز بحران های روزافزون اقتصادی که گریبانگیر مردم شده ، و دولت قادر به حل معضلات اقتصادی مردم نیست، در این صورت مطالبات صنفی که بجای خود پای برجا مانده وبه مطالبات سیاسی علیه کل سیستم تبدیل شده ، زمینه رابرای تداوم و گسترش اعتراضات فراهم کرده است،جنبشهای مطالباتی با جنبشهای سیاسی گره خورده و سرنوشت هر دو بسته به اتحاد هم دارد، اعتصابات کارگران و اعتراضات سراسری قادر به فلج کردن کلیه نیروهای حکومت خواهد شد و در پشتیبانی از اعتصابات و اعتراضات داخل در خارج وظیفه تبلیغ و پشتیبانی را دارند.
از طرفی در شرایط بحرانی حکومت جهل و جنون اسلامی جهت ادامه حیات ننگین خود احتیاج به دشمن تراشی خارجی دارد ، وضعیت اقتصادی مردم سال به سال بدتر میشود ، حکومت ترور و خفقان هیچ بهانه ای جر ربط دادن مشکلات جامعه به بیگانگان و کشورهای بقول خودشان دشمن ندارد، امروز درمرزآذربایجان به خرابکاری مشغولند و جنگ را یک نعمت ارزیابی میکنند، و دامن زدن به بی ثباتی و عملیات تروریستی در کشورهای همسایه و دخالت در امور آنها مشغولند، جمهوری اسلامی علاوه بر اینکه دشمن مردم ایران است، عامل بی ثباتی ، فقر، گرسنگی و گسترش تروریسم در منطقه است، جمهوری اسلامی در حال حاضر برای جهان غیر قابل تحمل شده است.
سیاست خارجی ایران در مرحله کنونی:
سالی که گذشت جمهوری اسلامی ایران با فراز و نشیبهائی بسیار درگیر و از آنها گذر کرد، دست اندر کاران سیاست خارجی معتقد بودند که پرونده هسته ای رابا آزانس بطریقی بتوافق خواهند رسید وتا توانستند مسائل مورد خواست آزانس را ندبده گرفته و اقدام بکارهای مخفی کردند، و همچنین می پنداشتند که مسئله فرجام به نتیجه و بیک توافق دست خواهند یافت که نشد وامروز سخت بدنبال آن هستند، مهمترین وخطرناکترین کاری که انجام دادند وگول پوتین را خوردند علاوه بر سرکوب داخلی همکاری نظامی در جنگ اکراین بود، مسئله تنش زدائی جمهوری اسلامی با عربستان سعودی که از راه ناچاری تن به این سازش دادند با کمک چین.
آیا در سال 1402 جمهوری اسلامی به این معضلات توجه خاص خواهد کرد ،این در حالتی است که بدلیل عدم احیای فرجام ، ما شاهد تورم افسارگسیخته در ایران بودیم ، که اگر با برجام نتوانند بتوافق برسند، تورم ازهم گسسیختگی شیرازه اقتصاد ورشکسته را بدنبال خواهد داشت، گر چه بظاهر غربی ها دیگر علاقه ای به توافق ندارند و مسئله "حقوق بشر" و همکاری نظامی با روسیه را در اکراین بهانه کرده اند، آیا ایران با چالشهای دیگری روبروست ، آیا دیپلماسی مزورانه دولت میتواند توازن روابط میان غرب و شرق ایجاد کند، بخاطر بهبود شرایط اسفبار اقتصادی.
جمهوری اسلامی در سال 1401 مناسبات خوبی با چین و روسیه داشت و عملا وابسته به این دو کشور شد، و چین ، روسیه توانستند در رابطه با دور زدن تحریم ها گسترش همکاری با هم داشته باشند، زیرا موضوع جنگ روسیه با اکراین برای جمهوری اسلامی تبدیل به یک مشکل شده ، بنظرمن در سال 1402 بزرگترین چالش علاوه بر چالش اصلی که با مردم ایران دارد مسئله موضوع جنگ روسیه در اکراین و همکاری نظامی سپاه تروریستی آخوند ها با روسیه است، یا چالش مهم دیگر ایران مسئله آذربایچان است که آیا در سال 1402 منجر به برخورد نظامی میشود که اسرائیل خواهان این تقابل هست.
جمهوری اسلامی دیگرمشروعیت مردمی و قانونی ندارد،
جمهوری اسلامی درحال تدارک یک بحران یا جنگ درمنطقه است، قصد ایجاد درگیری وجنگ با جمهوری آذربایجان را دارد،هنوز توافق بین عربستان سعودی معلوم نیست به کجا ختم میشود،یک روز به سفارت عربستان حمله میکند و یک روز حمله مسلحانه به سفارت آذربایجان، امروز که دربن بست کامل داخلی وخارجی قرار گرفته،هسته مرکزی حاکمیت ترور و خفقان از بروز جنگ و بحران بی وقفه سود میجوید و جنگ را نعمت میداند، تا بحرانهای اقتصادی و سیاسی دامن بزند، و بحران نظامی بوجود بیاورد ، این جنگ هم مشروعیت بین المللی ندارد و همه جهان علیه چنین جنگی هستند.
یک مشت پاسدار بیسواد و لات ، تحت نام سرهنگ، سرگرد، سرتیپ و فرمانده و... با قیافه های حزب الهی خود در کنار فرد قاتل و جنایتکاری بنام آخوند خامنه ای خبر دار می ایستند و دست به سینه و فرمانهای جنایتکارانه او را عملی میکنندو دستشان تا مفرق بخون آلوده است و درحقیقت یک مشت تروریست آدم کش ملتی را به گروگان گرفته اند.
27.03.2023

https://facebook.com/amin.bayat.9
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

 

این روزها، انتشار سری جدید مجموعه «مهمونی» ایرج طهماسب، اعتراضات زیادی را بین مخاطبان این مجموعه برانگیخته است. خیلی از کاربران معتقدند که توی این حال و احوال کشور، کسی حوصله «مهمونی» ندارد. به همین خاطر، در این نوشته، با وجود اینکه مستقیماً کاری با مهمونی و حواشی آن ندارم، اما خطاب به ایرج طهماسب، سرنوشت عروسک‌های مجموعه کلاه‌ قرمزی را، اگر انسان بودند و در جامعه حضور داشتند، بعد از اعتراضات تصور کرده‌ام.