در همین تناسب قوا ادامه حاکمیت این رژیم را باید غیرممکن کرد! تردیدی وجود ندارد، فاز جدیدی از گسترش و تعمیق انقلاب بزرگ اجتماعی و تحول بخش زنان، نسل جوان و کارگران و مردم تشنه آزادی در ایران رقم خورده است. جمهوری اسلامی حاصل جنایتهای سه سال قبل و ١٥٠٠ جانباخته و هزاران بازداشتی و زندانی آبانماه ٩٨ را درو کرد. روزهای اخیر هفته آخر آبانماه، از بیست و چهارم تا امروز بیست وهفتم آبانماه محله و شهر و خیابان و دانشگاه و مدرسه و مراکز کار و آرامستانها صحنه نبرد و مبارزه و مشت گره کردنها و حمله به بعضی مراکز دولتی و حمله به خانه اولیه مسکونی خمینی بنیانگذار این سیستم فاسد و سفاک و گسترش تظاهرات و اعتصابات و متینگهای پرشور است. تردیدی نیست جمهوری اسلامی به شدت در تنگنا قرار گرفته است.

با رای کمیتۀ اجرایی فدراسیون فوتبال [FIFA] در تاریخ ۲ دسامبر ۲۰۱۰، در شهر زوریخ، کشور قطر برای برپایی جام جهانی سال ۲۰۲۰ برگزیده شد. در دوحه، پایتخت امارات، انفجار شادی است. شیپور کشتی ها در بندر طنین انداز است، بوق خودروهای شیک کناره در پاسخ آن به صدا در می آید و رسانه های بومی به تکرار این شناسانده شدن جهانی را، که راه وارد شدن این سرزمین به محفل بزرگان را می گشاید، جشن می گیرند. امیر حامد بن خلیفه التحانی (Hamad Ben Khalifa Al-Thani)، که در سال ۲۰۱۳ حکومت را به پسرش واگذار کرد، از خشنودی در پوست نمی گنجد. سرزمینش از این پس در همۀ جهان شناخته شده است.

حاکمیت سخت برای محافظه کاران: عدم پرداخت صورت حساب های برق، گاز و آب، اعتصاب کارگران بنادر، کارکنان پست، کارخانه ها و راه آهن «تابستان نارضایتی» را در انگلستان طولانی تر کرده و این درحالی است که کشور در بحران اقتصادی و سیاسی دست و پا می زند. خانم الیزابت تراس، نخست وزیر که تنها ۴۴ روز عهده دار این سمت بود، استعفای خود را اعلام کرد. از تابستان امسال موجی از اعتصابات بی سابقه انگلستان را دربر گرفته است. به ویژه، دستمزد بگیران درحالی که با نرخ تورمی که در ماه ژوییه به ۱۰.۱ درصد رسید، خواهان افزایش دستمزد خود هستند.

گزارشی از ایران: با یک آغوش کشیدن پرمهر که مشخصه امروز نسل هشتادی‌هاست! این یک انقلاب است. سعی نکنید با تعریف‌های کلاسیک به آنالیز آن بپردازید. انقلاب است! چون همه چیز را تغییر داده یا در حال تغییر آن‌هاست. منظورم سکه یک پول شدن نُرم‌ها و قوانین اعمال‌شده اسلامی است! بازگشت و جای‌گزینی یک فرهنگ زیبای میل به زندگی، شادی و تعامل است. اخلاق‌مداری بین آدم‌هاست! تنها باید خودت این‌جا باشی تا ببینی و درک کنی من چه می‌گویم. اگر صحبت از رژیم سیاسی است. به‌نظرم این خیزش به سرنگونی فیزیکی رژیم هم منجر خواهد شد.

با هر گام به پیش صفوف انقلاب جمهوری اسلامی با بحران یا بحرانهای جدیدتری مواجه میشود. شتاب بالای پیشروی ارابه های انقلاب شرایطی را ایجاد میکند که حکومتیان چنانچه هم بخواهند قادر به حل مشکلات جدید نخواهند بود. سفر ناموفق گروه اعزامی خامنه ای به بلوچستان از جمله آنها هستند. از ویژگی های این جنبش اینکه در دو ماه گذشته و هر روز پس از روزی دیگر نشان داد که هم از درون خود رهبری دارد و هم خودگردانی و هماهنگی بی مثال.

نمی خواستم اینها را بگویم،چون کارهای مهمتری داشتم، چون می توانستم از حق خودم بگذرم، اما از حق کسانی که برای دفاع از حقوق مردم جان و جوانی دادند نمی گذرم . آرش و گلرخ را بایکوت کردید، چون نان به خون مردم نزدند،چون با شما همدست نشدند، چون شرافتشان را به پول نفروختند.

☆☆☆
ما در اوج بحران‌ها بودیم ، زندان ، بیکار شدن ، فقر ، زخم زبانها ، تحقیر شدن‌ها

اول: با پیشروی انقلاب زنانه، نظام بر لبه پرتگاه قرار گرفت. مقدسات و ارزش های حاکم زیر پا لگدمال شد، اسلام گرایی به سوراخ خزید، عمامه ها به هوا پرتاب شد و همه اجناس اسلامی در انتهای بورس معاملات بازار سیاست و زندگی اجتماعی قرار گرفت. نه فقط این، بلکه رویدادهای ایران بلافاصله باعث شده که اسلام گرایی در سرتاسر جهان پانیک کند! اینها نه احکام و ادعا، که واقعیات سیاسی جهان امروزند. جهانی شدن آهنگ "برای" به عنوان سرود این انقلاب و ترجمه و کپی آن به تمام زبان های زنده امروز، موید این ادعاست. امروز خوانندگان و نوازندگان از هر رنگ و قوم و نژاد و فرقه ای، بدون دعوت احدی، برای بهترین اجرا ، در یک رقابت رفیقانه و عاشقانه شده اند.

الهه شریف‌پور‌(هیکس)، ظاهرا فعال «حقوق بشر» است اما او هم‌صدا با حکومت اسلامی علیه توماج صالحی هنرمند و قهرمان مردم، موضع گرفته است. توماج را ده‌ها ماموری حکومت اسلامی از خانه‌اش ربودند و به جای نامعلومی بردند اما رسانه‌های وابسته به حکومت اعلام کردند که او در حال خروج از کشور دستگیر شده است. هنوز از سرنوشت توماج اطلاعی در دست نیست. توماج صالحی خواننده موسیقی رپ در ایران، به دلیل این که آهنگ‌های تازه او «زندگی نرمال» و «سوراخ موش بخر» سر و صدای زیادی کرده بازداشت شده است.

در سه روز اخیر و تا امروز ۲۶ ابان نطفه های قیام در برخی از شهرهای کردستان از جمله بوکان بسته شد. چشم جنبش انقلابی ایران به تهران دوخته شده است. قیام نهایی در تهران ثبت می شود. نیروی اصلی این قیام ده ها هزار زن و دختر جوانی است که در پیشاپیش جوانان و مردم شهر، بدون حجاب اجباری خیابان های تهران را به تصرف خود در می آورند. اعتراضات و اعتصابات عمومی در اکثر شهرهای ایران در سه روز اخیر خیزش انقلابی را گام بزرگی به جلو برده است.

بار دیگر مردم ستمدیده ما علیه رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی، این جرثومه فساد و تباهی بدون هیچ ترس و شک و تردیدی به پا خاسته‌اند. آنها به پا خاسته و با جسارت و شجاعت تحسین بر انگیز در میدان‌های نبرد مرگ و زندگی می‌جنگند تا این رژیم ننگین را برای همیشه به زباله‌دان تاریخ بسپارند. همانطور که شاهد بودیم در تاریخ ۲۲ شهریور ماه ۱۴۰۱ (۱۳ سپتامبر ۲۰۲۲) ژینا امینی (مهسا) به دست مزدوران رژیم تبهکار حاکم به بهانه عدم رعایت حجاب اسلامی دستگیر گردید و توسط گشت ارشاد به مرکز پلیس امنیت اخلاقی مشهور به بازداشتگاه وزرا انتقال داده شد.

چند روز بیشتر به برگزاری مسابقات جام جهانی فوتبال در قطر نمانده است. انتظار می رفت که اینبار نیز فیفا و برگزار کنندگان به روال همیشگی با قول "یادگیری" از انتقادات و مسائل مطرح شده، برگزاری "بهتر" دور بعدی را وعده بدهند. اما اینبار، موج اعتراضات علیه فیفا، علیه فساد این کارتل مالی، علیه کشور میزبان و قوانین قرون وسطایی آن، علیه بردگی کارگرانی که استادیوم های مجلل را ساختند و قربانیان این بردگی، قبل از شروع جام جهانی سایه خود را بر مهمترین واقعه ورزشی جهان گذاشت.

رسوخ امنیتی به دیدگاه دوباره آغاز شد. اگر به عکس زیر توجه کنید، دو ورودی می بینید – یکی «test title9700» و دیگری «test title698». اینها را به دلایل امنیتی سایت پاک کرده ام.این دو مطلب را من منتشر نکرده ام. به عنوان سردبیر چند روزی بود که در حال درگیری با سربازان گمنامی بودم که می خواستند وارد دیدگاه بشوند. بالاخره موفق شده و وارد شده و این چند مطلب (آزمایشی) را منتشر کرده اند. برای دشمن، این فقط مرحله آزمایشی است. فردا بجای تست می نویسند «زنده باد خامنه ای»، و یا «نه به مبارزه انقلابی مسلحانه» و یا «مرگ بر منافق» و…

دو ماه پیش جان‌باختن مهسا‌(ژینا) امینی، دختر 22 ساله سقز در قرارگاه‌ گشت ارشاد و وحشت، آتش خشم جنبشی را برافروخت که هم‌چنان استمرار خویش را حفظ کرده‌ است و هیچ قدرتی نمی‌تواند مانع پیشروی آن شود. درست سه سال پیش نیز در چنین ایامی، حاکمان قداره‌بند و‌ ثروت‌اندوز از خون محرومان و و استثمار مزدبگیران و فارغ از درد و رنج گرسنگان و محرومان، شبانه بهای بنزین را افرودند تا خود بنزینی بر آتش خشم 29 استان، 104 شهر و 719 نقطه کشور پاشیدند.

انقلاب نوین ایران پس از گذار از سلسله ای از شورشهای کور و پسِ پشت گذاشتن زنجیره جنبشهای بی صاحب می رود که آرام آرام به بر و بار بنشیند. یکبار دیگر پس از عبور جامعه از شعبده اصلاحات پوشالی در یک نظام از بنیاد رفرم ناپذیر، این "گفتمان سرنگونی" است که مهر حاکمیت بلامنازع خود را بر خیزش انقلابی مردم ایران می زند. درهمین نقطه می توان با قاطعیت گفت آنچه در ایران جریان دارد دیگر شورش نیست، یک خیزش انقلابی با تمامی مختصات آن هست. آری، زایش دوباره "جنبش سرخ" یعنی جنبش ظفرنمون سرنگونی تام و تمام رژیم ضد بشری جمهوری اسلامی در یکی ازعالیترین اشکال خود کلید خورده است.

رسم است که در فضای انقلابی شور و هیجان، “آتش و نور” حاکم باشد. باید هم اینچنین باشد؛ چرا که زمانه ای است که توده مردم خود را می یابند. کارهایی میکنند که تا یکماه یا حتی یک هفته قبلش تصورش هم ممکن نبود. همه “ناظران”، جامعه شناسان”، “مفسران” ریز و درشت از جامعه تصویری میدهند که هر فرد به اراده خودش در جامعه، فقط در پی روزی خویش است به هر قیمتی، نه اسیر مناسباتی که خارج از اراده اوست؛ مناسباتی که بردگی اکثریت جامعه را پدید آورده.