جنگ ِعلنن اعلام شده ی تروریست های اسلامی به رهبری وهدایت ِرژیم ِراهزن و جنایت پیشه ی حاکم بر ایران و با سلاح های اهدایی این رژیم با نظام ِ سرمایه داری ِ جهانی، نقاب ِ انقلابیگری ِ دروغین از چهره ی چپ ِ ضد ِ سرمایه داری هم برداشت. رژیم ِتروریست با اتکاء به سازمان ها و فرقه های اسلامی در منطقه، و یا خرید ِ مزدور در اروپا و آمریکا و دیگر کشورهای سرمایه داری، و تامین ِ سلاح ِ آنها با پول های ربوده شده از دارایی های ریالی و ارزی مردم ِ ایران،
در ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳-۱۹ مه ۱۲۰۲۴، ابراهیم رئیسی برای افتتاح سد مرزی قیز قلعه‌سی به آذربایجان شرقی سفر کرد. رئیسی همراه با الهام علی‌اف، رئیس جمهوری آذربایجان، «سد قیزقلعه سی»، طرح مشترک دو کشور را افتتاح کردند. ابراهیم رئیسی و «الهام علی‌اف» روسای جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان پیش از ظهر روز یک‌شنبه، ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ -۱۹ مه ۲۰۲۴ در جریان آیین افتتاح رسمی طرح مشترک سد قیز قلعه‌سی بر روی رودخانه مرزی ارس، با یکدیگر دیدار و درباره روابط و مسائل دوجانبه و منطقه‌ای گفت‌و‌گو کردند.
نخست می خواهم توجه شما را به این نکته جلب کنم کە من چهارچوبه وسیع و بازتری برای این بحث در نظر دارم، و ممکن است فراتر از تیتر بحث باشد. در این راستا هم می خواهم به مجموعه نظراتی پاسخ دهم که از دیدگاه چپ روبه ما مطرح می شود و هم در مورد لزوم حفظ صف مستقل طبقاتی و کمونیستی صحبت کنم و هم نظر خود را در مورد کار مشترک با دیگر جریانات و احزاب بیان میكم.
در این مطلب، چند موضوع مطرح در رابطه با جنگ خونین اسرائیل در نوار غزه را مورد بحث و بررسی قرار می‌دهیم از جمله قطع‌نامه تصویبی سازمان ملل در رابطه با عضویت قطعی فلسطین در سازمان ملل؛ خواست دادستان ارشد دادگاه کیفری لاهه که خواستار بازداشت نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل و یوآو گالانت، وزیر دفاع اسرائیل و هم‌چنین سه رهبر سازمان اسلامی فلسطینی «حماس»(یحیی السنوار و محمد ضیف و اسماعیل هنیه)؛
برنارد هانری لٍوی در آخرین اثر خود « تنهایی اسرائیل»، همچون مداخلات رسانه ای پس از انتشار این کتاب، هویت اسرائیل به عنوان یک « واقعیت استعماری» را که در ماه ژوئن ۱۹۶۷ توسط ماکسیم رودنسون شرق شناس، در متنی با همین عنوان مطرح شده بود، به چالش می کشد. استدلال های دور از ذهن و مغالطه آمیزی که این فیلسوف ( خود خوانده . م ) برای این منظور به کار می گیرد، هرگز توسط مصاحبه کنندگان وی مورد چالش قرار نمی گیرد. باز نگری این اختلاف بینش.
طرح سوالی روبه کومه له های علیزاده و مازوجی: به دنبال مرگ ابراهیم رئیسی (قاضی مرگ و قصاب تهران) ما شاهد پیام های تسلیت از سوی دولتهای غربی و احزاب مختلف خصوصا دولت اقلیم کردستان و دیگر احزاب کردی بودیم که خشم تعدادی از متوهمین به این دولتها، احزاب و شخصیت ها را بر انگیخته است. اگر چه بنا بر عرف دیپلماسی در چنین مواقعی تسلیت دولتها به همدیگر پدیده ای رایج است، اما گویا در این مورد نادر آنرا به عنوان دورویی و یا خیانت به مردم ایران قلمداد می کنند.
از آغاز کوشش ایجاد «بلوک متحد سوسیالیستی» (۱) از نزدیک و دور سوال می شود: ضرورت ایجاد چنین شبکه متحدی از سوسیالیست ها چیست؟ رابطه چنین شبکه ای از سوسیالیست ها، با دیگر تشکل های پایدار طبقه کارگر چگونه است؟ رابطه چنین شبکه ای از سوسیالیست ها با دیگر تشکل های موجود سوسیالیستی چه خواهد بود؟ این قلم سعی می کند پاسخ خود به این سوالات را از زاویه دید شخص خود؛ در مختصرترین شکل ممکن؛ ارایه دهد.
احزاب حاکم و مقامات بلند پایه حکومت اقلیم کردستان عراق همیشه چاکرو‌مخلص مرده و‌زنده سردمداران آدم کش جمهوری اسلامی بوده اند . شیون وزاری روزهای اخیرشان بمناسبت “ضایعه “ ای که جمهوری اسلامی با از دست دادن رئیسی قاتل و همراهان متحمل شده است را نمی توان در زرورق “حسن همجواری”ً و “ مناسبات “ دوکشور همسایه “ و غیره پیچید . نزدیکی اینها به جمهوری اسلامی از جنس نزدیکی حزب الله لبنان و حشدشعبی وحماس ومقاومت اسلامی عراق به جمهوری اسلامی است.
پیام تسلیت فرهاد عبدی شاهین یا مظلوم کوبانی عبدی، فرمانده نظامی نیروهای دموکراتیک سوریه SDF در بالماسکه تشییع ابراهیم رئیسی و پیام‌های تسلیت و شرکت تعداد قابل توجهی از سران احزاب ناسیونالیست در اقلیم کردستان از جمله بافل طالبانی، و نیچروان بارزانی و... به مناسبت به هلاکت رسیدن رئیسی و همراهانش اگرچه عکس العملهای زیادی در میدیای اجتماعی را بر انگیخته،
( مارکسیسم: فلسفه ای که از نو باید خواند و شناخت) بخش ِ پایانی: وقتی سخن از دستآورد به میان می آوریم، بدیهی است که جنبه های مثبت و تاریخی ِنظام راکه عامل ِ تداوم ِ تاریخ و تکامل ِآن هستند در نظر داریم. یعنی آن جنبه هایی که هم تضمین کننده موجودییت ِ خود ِ نظام در مرحله ی معینی از تکامل ِتاریخ اند، و هم عامل ِحرکت ِقانون مند و نظام مند ِجامعه ی انسانی در فرایند ِرو به پیشرفت ِآن. اما این عامل ومحرک ِ تاریخی درفلسفه ی مارکسیستی چیست و چه نقشی درتکامل ِتاریخ دارد؟
لە ٢٢ی نیسانی ٢٠٢٤،وەزیری گواستنەوەی تورکیا و عێراق و قەتەر و ئیمارات، واژۆی یاداشتێکی چوارلایەنەیان کرد لە بەغدا، سەبارەت بە پرۆژەی ڕێگای گەشەپێدانی ستراتیژی، بە ئامادەبونی ئەردۆغان و سودانی. پڕۆژەی ڕێڕەوی گەشەپێدان نوێنەرایەتی یەکێک لە پڕۆژە ستراتیژیەکانی گواستنەوەی نێوان ئاسیا و ئەوروپا دەکات، جێگاورێگای جیۆپۆلەتیکی عێراقیش ئەوە نیشان دەدات کە ئەم پرۆژەیە بۆ زیاتر تێکەڵکردنی عێراقە لەگەڵ پڕۆژە ستراتیژیە ناوچەییەکان.
در حالی که جمهوری اسلامی سرکوب زنان در خیابان‌ها و اعدام در زندان‌ها و تشدید سانسور و سرکوب بر رسانه‌ها و اينترنت و ارتباطات، نمایشگاه کتاب تهران را نی زیر تدابیر شدید امنیتی برگزار کرد. به عبارت دیگر، نویسندگان و ناشرانی که در این نمایشگاه حضور یافته بودند نیز نتوانستن چند روز نفس راحتی بکشند. وزیر ارشاد با «افتخار؟!» گفته است: «فضای نمایشگاه چند میلیونی کتاب در قلب تهران، با تدابیر هوشمندانه مظهر عفاف، حیا و پوشش اسلامی برگزار شد.»
بدنبال انتشار خبر مفقود شدن بالگرد حامل جلاد رئیسی و تیمش در عصر دیروز ۳۰ اردیبهشت که در حین برگشت از شرکت در مراسم افتتاح سد «قیز قلعه سی» و بهره برداری از سد «خدا آفرین» با حضور الهام علی اف رئیس جمهور آذربایجان برگزار شده بود، امروز ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ برابر با ۲۰ می ۲۰۲۴ خبر کشته شدن جلاد رئیسی و تیم همراهش بر اثر سقوط بالگرد از سوی شبکه های خبری رژیم تائید گردید.
طرح بحث ״اتحاد تاجزاده و شاهزاده״ از طرف مهدی نصیری، سردبیر سابق روزنامه کیهان در سالهای ۶۷ تا ۷۳، که مدتی است از راست ترین ״اصولگرایان״ کنده شده و به یکی از تندترین منتقدین خامنه ای و ״نظام״ تبدیل شده است، برکتی شد تا جریانات مختلف بورژوایی، از درون حکومتی تا برون حکومتی، بتوانند برای مدتی با مشغول شدن به آن صورت خود را با سیلی سرخ نگاه دارند و معضلات درونی جنبش خود را موقتا هم که شده زیر فرش قایم کنند.
(فشرده سخنرانی رحمان حسین زاده در مراسم گرامیداشت استکهلم): حضار گرامی، خوش آمدید و تسلیت میگویم!
از کجا شروع کنم. شما دریایی بودید از زیبایی و خوبی، از تجربه و توانایی رفیق بسیار عزیزم، حمه سور جان! وقتی که رفیق حمه سور عزیزمان دوره اول بیماری در سال ٢٠١٣ را پشت سرگذاشت و تقریبا بعد از یک سال به میانمان و به اولین اجتماعمان که پلنوم ٢٨ کمیته مرکزی بود، برگشت، با خوشحالی زایدالوصف همه ما حاضرین روبرو شد.
