این هم یک پرورژیم ِ دیگر: جواد قاسم آبادی( آزادی ِ بیان در خدمت ِ مدافعان ِ رژیم) مدافعان در پوشش ِ مخالفخوانی ِ رژیم ِ اسلامی که تا کنون شناسایی شده اند شدند دوتا! اولی سعید صالحی نیا، دومی هم جواد قاسم آبادی. شگرد ِ اینها هم یکسان و فرموله است: در پوشش ِ « انتقاد از رژیم» و دادن ِ چند نسبت ِ سرکوبگر و جنایتکار و .... که برای همه اظهر من الشمس است، رژیم را با استدلال هایی نظیر این که« اینها هم مثل ِ دیگر رژیم های سرمایه داری» و ازاین قبیل یکی به نعل و یکی به میخ زدن ها یا به اصطلاح دودوزه بازی های رد گم کننده به کسانی که آنها را ناآگاه و فریب خور می پندارند سعی می کنند با وارونه جلوه دادن و تحریف ِ واقعییت، و در واقع « طبیعی جلوه دادن ِ جنایت های رژیم » این جنایت ها و سرکوب ها را« مانند ِ همه ی جنایات رژیم های سرمایه داری» عادی جلوه دهند.

 اخیرا دولت رئیسی لایحه برنامه ای ۵ ساله را تحت نام "برنامه هفتم توسعه" در دولت تصویب و برای تائید در اختیار مجلس شورای اسلامی قرار داده است. بخشی از "برنامه هفتم توسعه" شامل تغییراتی در قانون كار موجود در خدمت كارفرمایان و دولت و تحمیل برده داری نوین به طبقه كارگر است. معاون رئیس جمهور در امور مجلس در ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ گفته است: "تلاش داریم برنامه هفتم توسعه را پیش از ارسال لایحه بودجه به مجلس ارسال كنیم تا بتوانیم لایحه بودجه ۱۴۰۲ كشور را بر مبنای آن تدوین كنیم."

همزمان با بن بست مذاکرات برجام و تشدید رفتارهای خصمانه ی ایران و اسرائیل نسبت به هم، ضرباهنگ رویدادها در زمینه ی احتمال یک رویارویی نظامی میان دو کشور شتاب گرفته است. رونمایی از سلاح های استراتژیک سنگین و موشک های دوربرد مانند مورد اخیر موشک هایپرسونیک «فتاح» توسط رژیم ایران از یک سو و مانوورهای عظیم نظامی اسرائیل و آمریکا به طور مداوم و گسترده از سوی دیگر علائمی از تشدید تنش ها در موقعیت کنونی هستند.

 باڵیۆزی ئەمریکا لە عێراق "جەخت لە هەڵبژاردنی داهاتووی هەرێم دەکات کە پێویستە لە زوترین کاتدا ئەنجام بدرێت"!، بافڵ تاڵەبانیش سەرۆکی یەکێتی دەڵێت " لەگەڵ ئەنجامدانی هەڵبژاردن بووین، بەڵام هەڵبژاردنێکی بێگەردو دوور لە دەستوەردان"! ئەوەی جێگای سەرنجە، ئەمریکا بۆچی پێداگری لەسەر ئەم هەڵبژاردنەی هەرێم دەکات؟ ئایا بۆ چارەسەری کێشەی ژیان و پێداویستی خەڵکی کوردستانە دوای سی ساڵ زیاتر، لەدەسەڵاتی پارتی و یەکێتی، کە وادەخوازێ ئەمریکا پێداگری لەوە بکات هەڵبژاردن لە کاتی خۆیدا بکرێت؟

مژده، بالاخره یک خبر خوش ! در آخرین رده بندی جهانی آزادی مطبوعات در سال ۲۰۲۳ ، که روز ۳ مه توسط گزارشگران بدون مرز(RSF) منتشر شد، اوکراین با جهش شگفت انگیزی ۲۷ رتبه بالا رفت و در بین ۱۸۰ کشور مورد بررسی، ازرتبه ۱۰۶ به ۷۹ ارتقا پیدا کرد. گزارشگران بدون مرزدر ستایش این بشارت چنین گفتند : «علی‌رغم آشفتگی اوضاع در هئیت های تحریریه و مشکلات مربوط به پوشش خبری در کشوری در حال جنگ و همچنین محدودیت‌های گزارش دهی متناسب با وضعیت موجود، امروز روزنامه‌نگاران از آزادی بیشتری برخوردارند. جنگ و روحیه وحدت ملی باعث کاهش نفوذ الیگارشی ها و فشارهای ناشی از تفرقه بر رسانه ها گشته است. »
آش آنقدر شور است که حتی سازمان امریکایی Fairness and Accuracy in Reporting (FAIR) ـ انصاف و دقت در اطلاع رسانی ـ نیزاز چنین پیشرفت پرشتابی ابراز شگفتی کرده است. این رصدخانه انتقادی رسانه ها یادآوری می کند (۱) که روز ۲۹ دسامبر، رئیس جمهور ولودیمیر زلنسکی قانون جدیدی را به تصویب رساند که در شرایط دیگری، می توانست بانگ اعتراض گزارشگران بدون مرز را به اوج رساند و باعث سقوط آزاد این کشور در رده بندی «آزادی» مطبوعات شود. قانون جدید به شورای ملی رادیو تلویزیون - نهاد نظارتی رسانه ای اوکراین ـ این اختیار را می دهد که تولیدات رسانه ای را جریمه و تعطیل و مجوزها را بدون محاکمه لغو کند یا هرگونه محتوای شبکه های اجتماعی و پلتفرم های اینترنتی را مسدود سازد. اعضای شورای ملی نظارت رسانه ها به شدت تحت کنترل می باشند، آقای زلنسکی، شخصا، چهار عضو از هشت عضو و مجلس چهار عضو دیگر را منصوب می کنند.

دو اتحادیه اصلی روزنامه نگاران اوکراینی با این مصوبه جدید به مبارزه برخاسته اند. سرهی اشتورختسکی، رئیس سندیکای رسانه های مستقل اوکراین، گفت : «مقامات دولتی از طریق رسانه هایی که تحت کنترل خود دارند، کارزاری برای بی اعتبار کردن کسانی که به جنبه های خاصی از قانون انتقاد سازنده دارند، راه اندازی کرده اند. همین امر باعث می‌شود ما از آنچه پس از اجرای کامل متن در انتظارمان است بترسیم : اعضای دولت به هرکسی که دیدگاه متفاوتی دارد انگ « دشمن» و یا عامل خارجی می زنند...». رئیس فدراسیون بین المللی روزنامه‌نگاران (IFJ) معتقد است که «آزادی مطبوعات و کثرت‌گرایی در اوکراین توسط قانون رسانه‌ای جدید تهدید می‌شود» (بیانیه مطبوعاتی، ۱۷ ژانویه ۲۰۲۳). گزارشگران بدون مرز، اما ، از قانون رسانه ای جدید زلنسکی، به این دلیل که برخی از مقررات قوانین ملی در این حوزه را با استانداردهای اروپایی هماهنگ می کند، استقبال کرده اند - دلیلی کافی برای بالا بردن رتبه اوکرائین در رده بندی جهانی آزادی رسانه ای. این نهاد که ریاست آن را پیر هاسکی، مجری رادیو فرانس اینتر بر عهده دارد، با چشم پوشی بر جنبه «آزادی کش» قانون رسانه ای اوکراین، معتقد است که دولت این کشورمی تواند پس از پایان جنگ آنرا «تکمیل» کند (بیانیه مطبوعاتی، ۱۱ ژانویه ۲۰۲۳).

باید خاطر نشان کرد که از زمان آغاز درگیری ها، دوازده هزار روزنامه نگاری که برای پوشش خبری وقایع از دولت کی یف تاییدنامه گرفته اند، «صادقانه» بیانیه های مطبوعاتی رژیمی را که «در راه حفظ ارزش های ما می جنگد» تکرار می کنند. شاهد این مدعا هم گفتگوی سوررئال روز ۱۸ مه، بین مجری شبکه خبری سی ان ان ، برایانا کیلار و فرستاده ویژه، سام کیلی می باشد :

- اوکراین اعلام کرده است که بیست و نه موشک از سی موشک شلیک شده در یک بمباران شبانه بر فراز کل کشوررا رهگیری و خنثی کرده است. (...) سام، روسیه می گوید که یک انبار تسلیحات اوکراینی را هدف قرار داده، آیا این ادعا درست است؟

- ممکن است ؛ اما اگر هم چنین باشد، ما اجازه نخواهیم داشت آنرا بگوییم.

شرط می بندیم که سال آینده، در رده بندی جهانی آزادی مطبوعات توسط خبرنگاران بدون مرز، اوکراین از ایالات متحده، که رده چهل و پنجم را دارد پیشی خواهد گرفت...

۱ـ Bryce Greene, Ukraine’s “press freedom” score increases despite martial law, banned mediaFAIR, 9 mai 2023.

نویسنده Pierre RIMBERT برگردان مرمر کبير
Pierre RIMBERT
پيير ريمبر ، جامعه شناس و مولف کتاب «ليبراسيون» ، از سارتر تا روتچيلد
https://ir.mondediplo.com/2023/06/article4463.html

این روزها، به بهانه مرگ خمینی تفاسیر و تعابیر متفاوتی از علل عروج یک گرایش حاشیه ای، به عنوان رهبر انقلاب ۵۷ ارائه شده اند. جناحی از طیف راست، از “نتیجه” انقلاب ۵۷، از اینکه چپ موجود در آن دوره را یک عامل مهم در به قدرت رساندن خمینی و اسلام نشان بدهند، فرصت را غنیمت شمرده اند. برخی که سعی میکنند قدری آکادمیک ظاهر شوند، خمینی را با “افکار” او و مستقل از زمینه مادی و اجتماعی تحولات آن دوره ارزیابی کرده اند. در طیف “چپ”، هنوز درک واحد و منسجمی از آنچه که “اسلام سیاسی” خوانده میشود وجود ندارد.

آنچه مسلم است، بخشی از نیروهای سرکوب جمهوری اسلامی در صدد دستگیری فردی بوده اند که «متهم» به دزدیدن خودرو بوده است. بدلیل عدم توجه سهوی و یا عمدی راننده به دستور ایست و عدم توقف، خودروی تحت تعقیب به رگبار گلوله بسته می شود و در اثر تیراندازی وحشیانه مزدوران مسلح، راننده متهم به دزدی متوقف و دستگیر و کودک ۹ ساله این خانواده در اثر اثابت رگبار گلوله هایی که بسوی خودرو سرازیر شده است، کشته می شود!

 سازمان مجاهدین خلق ایران، 21 خرداد 1401- 11 ژوئن 2023 از حمله به یک ساختمان این سازمان واقع در شمال پاریس خبر داد. این سازمان این حمله را «تروریستی» نامیده و آن را به عوامل جمهوری اسلامی منتسب کرد. «شورای ملی مقاومت ایران»، در بیانیه‌ای نوشت که «حوالی ساعت 3 صبح» روز یک‌شنبه 21 خرداد 1401، یک ساختمان متعلق به پشتیبانان این شورا در منطقه سنت‌اوئن‌لومون در شمال پاریس «با مواد آتش‌زا» هدف حمله «مزدوران نیروی قدس و وزارت اطلاعات» جمهوری اسلامی قرار گرفت.

پاسخ حضور خانواده‌های دادخواه در آرامستان آیچی سقز و اعتراض‌شان به نقشه حکومت برای محو آثار جنایت، بازداشت بود. منیره برادران، فعال حقوق بشر، نگاهی دارد به روند تبدیل آیچی به نمادی چون خاوران و نقش آن در جنبش دادخواهی. شاید طعن تاریخ است که حکومتی که در گورستان با سخنان خمینی پایه گذاشته شد، در گورستانی دیگر پایه‌هایش به لرزه درآمده است؛ در آیچی سقز. شعار "ژن، ژیان، ئازادی" در ایران از آن آرامستان زاده شد.

کارل مارکس و زایش جامعه‌ی نوین/ بیوگرافی و تطور آثار/ مجلد نخست: 1818 ـ 1841 (3)/ مایکل هاینریش/ کاووس بهزادی

جوانی مفقود شده: مارکس جوان تأثیری بس‌شگرف از خود برجای گذاشت. «مطمئن باش که مهم‌ترین، شاید هم درواقع با یگانه فیلسوف در قید حیات آشنا می‌شویی که در آینده زمانی ‌که قلم در دست به‌گیرد و یا آن‌که سخنرانی کند، تمام نگاه‌ها را در آلمان به‌خود جلب خواهد کرد (…) (او) هنوز مرد جوانی‌ست (حداکثر حدود بیست و چهار سال) که واپسین تیپا را به سیاست و مذهب قرون وسطایی خواهد زد؛ او ژرف‌ترین جدیت فلسفی را با طنز بُرنده و قاطع پیوند می‌دهد، (پیش خودت) مجسم کن روسو، ولتر، هول‌باخ، لسینگ، هاینه و هگل در یک فرد یگانه شده باشند، می‌گویم یگانه، نه درهم‌آمیخته ـ بدین‌رو تو دکتر. مارکس را پیش‌رو داری.» (Hesse 1959: 79f)

ئەو دادگایەی دەسەڵاتی بەسەر هەڵوەشاندنەوەی هێزی میلیشیادا نەبێت، ناتوانرێت بڕیارەکانی بەهەند وەربگیرێن و جێگای متمانەبن. یان ئەتوانین بڵێین ئەو دادگایە بەناچاری دەبێتە پاشکۆ بۆ بەرژەوەندیە سیاسیەکانی ئەو حزب و لایەنانە کە خاوەنی دەسەڵاتن لە پێگەو توانایی هێزی میلیشیاکەیانەوە. ئەمەش لۆژیکی ئەو جۆرە دەسەڵاتانەیە کە بە هیچ جۆرێک ڕێگا نادەن دادگاو هەردامودەزگایەکی تری حکومی سەربەخۆبێت. بۆیە هەر ڕۆژە یاسا و بڕیار و ڕێسایەک بەڕێوە دەبەن.

گفتگو با رادیو نینا
آسو سهامی: اخیرا جمهوری اسلامی به یک رشته تحرکات نظامی و تمرکز نیرو در کردستان ایران بویژه در مرزهای این منطقه اقدام کرده است. این تمرکز نظامی با چه هدفی صورت گرفته است؟ آیا جنگی در پیش است؟ آیا هدف میلیتاریزه کردن بیشتر کردستان و تشدید سرکوب است؟ هدف چیست؟

در حیات 44 ساله جمهوری اسلامی ایران، خیزش معروف به زن زندگی آزادی رخداد سیاسی- اجتماعیِ بزرگ و بی‌سابقه‌ای بود. سه ویژگیِ و سه درسِ اصلیِ آن را از دید خود بیان می‌کنیم.

ویژگی اول: خیزشی خودجوش، مردمی و انقلابی. خیزش خود‌انگیخته بود. دسته‌ای، حزبی، جریانی یا قدرتی، نه در داخل کشور و نه از خارج، آن را به وجود نیاورده بود. رهبری یا هدایت نمی‌کرد. از پیش ‌سازماندهی یا برنامه‌ریزی نکرده بود. تئوری یا ایدئولوزی خاصی، جز امر آزادی، راه‌نمای این جنبش نبود.

فرم یا محتوا ؟- پرسشی اجتماعی، فلسفی، زیبا شناسی. رابطه فرم و محتوا یکی از پرسشهای مهم و کهن تاریخ ادبیات و فلسفه در غرب است. دو مقوله فرم و محتوا مفاهیمی دیالکتیکی ماتریالیستی هستند که وحدت متضاد تمام پدیدهها، ظواهر، و اشیاء را منعکس میکنند. میان فرم و محتوا یک وحدت دیالکتیکی برقرار است. خصوصیات آن دو نسبی است و نه مطلق. نسبی بودن فرم خود را در وابستگی به محتوا در یک اثر یا پدیده نشان میدهد.

امسال تشریفات سالمرگ خمینی جنایتکار از طرف حاکمیت به دهنکجی وسیع مردم در شهرهای ایران به «امام» و مقدسات نظامی که او بنیانگزارش بود تبدیل شد. صدها تن از دختران و پسران آزادیخواه با پرت کردن حجاب اسلامی، این نماد زن‌ستیز حاکمیت، در برخی از میادین شهرهای بزرگ ایران با اجرای رقص‌های گروهی و موزیک شاد گرد هم آمدند و دستاوردهای خیزش سراسری خود را که با قتل مهسا امینی جرقه آن زده شد، گرامی داشتند.