زنان در جامعه ایرانی از سال‌های دور تا امروز، به دنبال استیفای حقوق از دست رفته خود بودند. حقوقی که جامعه با ابزار سنت و دین از آنان گرفته بود و مردسالاری نهادینه شده در آن، راه بازپس‌‌گیری هر آنچه به نام مطالبات زنان بود را مسدود کرده بود. از سال‌های مشروطه تا به امروز شاهد این بودیم و هستیم که زنان ایرانی به دنبال برابری در حقوق انسانی خود بودند؛ حقوقی که به نام دین از آنان ستانده شده و باز هم به نام دین آنان را در دون شأن‌ترین جایگاه انسانی قرار داده است.
از ۲۵ شهریور، با قربانی شدن مهسا امینی ۲۲ ساله زیر چرخ دنده ماشین حفظ نظام آپارتاید جنسی و اسلامی در ایران! پس از کشته شدن دلخراش مهسا زیر لگد این نظام ضدزن، به خاطر حفظ حجاب، این قلاده قرون وسطایی اسلامی که چهل سال است بر گردن زنان در ایران قفل شده است، ایران وارد تحولی سراسری و تکان‌های عظیمی شد. با این قتل که فقط یکی از دهها و دهها میلیون زخم بر پیکر زنان در ایران، طی سه - چهار نسل از مردم است، در ایران تحولی زیروروکننده اتفاق افتاد.
نامان قرچک صرفا نام یک زندان, برای نگهداری محکومین و متهمین زن نیست. قرچک بازنمای دیدگاه، اراده و عمل حکومت استبداد دینی علیه زن است. کم نیستند زنانی که نه به موجب رفتاری خلاف قوانین بلکه به دلیل اصرار بر حق پوشش، نگرش و زیست انسانی شان گرفتار این نامکان هولناک شده اند. کم نبودند ماموران و زندانبانانی که به آزادی زندانی از این زندان به منزلهٔ رهایی او از شرایط دشوار غبطه خورده و به دنبال راه نجاتی از آنجا بودند.
چه کسی فکر می کرد که دختری ۲۱ ساله از شهری نه چندان شناخته شده در ایران در مدت ۳۵ روز نامش و هشتگش #مهسا_امینی ۲۷۵ میلیون بار تکرار شود؟ اتقاقی که در نوع خود بی نظیر است. در تاریخ دیگر نمی توان از قتل عامدانه #مهساامینی بعنوان یک جرقه نام برد. بدون شک خواهند نوشت بمبی منفجر شد و نه تنها ایران بلکه سراسر جهان را درنوردید. از لحظه انتقال مهسا امینی در ۲۵ شهریورماه تا اکنون ۲۸ مهرماه جهان با انقلابی از نوعی دیگر روبرو شد. شعر و داستان، هنر طراحی و نقاشی و به تصویر کشاندن مبارزات مردم ایران ابعادی جهانی یافت.
مرگ شلیر رسولی زن کرد قربانی خشونت و جنایت، کردستان و به ویژه شهر مریوان را تکان داده است. شلیر رضایی در روز ۱۲ شهریور برای فرار از دست مرد شروری که قصد تجاوز به او را داشت، خود را از پنجره ی آپارتمان مسکونی اش به پائین پرتاب کرد و پنج روز بعد درگذشت. در روز درگذشتش هزاران نفر از مردم آزادی خواه مریوان اجتماع گسترده ای برگزار کردند. تشکل های مدنی مریوان با انتشار بیانیه ای خاطر نشان کرده اند مرگ شلیر برای خانوادە، بستگان و تمام زنان و مردان آزادیخواە، جانسوز، متاثرکنندە و تراژیک بود. چنین جنایت هولناکی برای جامعە زنان و مردم کوردستان غیر قابل درک می باشد.
وزیر ارشاد جمهوری اسلامی: "مردم نسبت به موضوع عفاف و حجاب و همچنین نسبت به پوشش، یک حس تاریخی عاطفی دارند که وابسته به هویت ملی و تاریخی شان است" زنان در ایران: "نه روسری، نه توسری، رهبر منم، رهبر تویی، فریاد کن آزادی" شاید هیچ کلامی، هیچ تصویری، هیچ بیانی شفاف تر و روشنتر از این دو ابراز وجود سیاسی - اجتماعی، تقابل و جدال عمیق میان جنبش حق زن که آزادی، حرمت، برابری اش اسیر حکومتی سرتاپا عفونت و ارتجاع شده است بازگو نمیکند.
وزیر خارجه کانادا می‌گوید که وزیران خارجه زن جهان این هفته در یک جلسه مجازی شرکت می‌کنند تا در مورد اعتراضات جاری در ایران بحث و تبادل نظر کنند. ملانی جولی در بیانیه‌ای که روز چهارشنبه ۲۷ مهر منتشر کرد، اظهار داشت: «من و همتایانم پیام روشنی خواهیم فرستاد: رژیم ایران باید به همه اشکال خشونت و آزار و اذیت مردم ایران از جمله تهاجم وحشیانه بالاخص به زنان پایان دهد».به گزارش خبرگزاری رویترز، وزیر خارجه کانادا و همتایان او قرار است روز پنجشنبه به میزبانی این کشور در این جلسه مجازی شرکت کنند. اعتراضات در ایران در واکنش به جان باختن مهسا امینی در بازداشت «گشت ارشاد» وارد دومین ماه خود شده است.
در ادامه دستگیری و سرکوب زنان معترض به حجاب و دستگیری و شکنجه سپیده رشنو، شیوا محبوبی سخنگوی کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی نامه ای را از طرف کمیته در تاریخ یازدهم مرداد برابر با دوم آگوست در محکومیت دستگیری معترضین به حجاب و دستگیری و شکنجه سپیده رشنو به سازمان ملل، دولت‌های اروپایی، کانادا، آمریکا و نیوزیلند ارسال داشت.
سوئد طبق معمول در برابر خواسته ها و اظهارات نژادپرستانه و فاشیستی اردوغان در مورد کردها کوتاە می‌آید. این افتضاح است که ماگدالنا اندرسون و UD اجازه می دهند درخواست های سفارت ترکیه در مورد استرداد من و بسیاری دیگر از مبارزان آزادی به ترکیه آشکار نشود و مسکوت نگهداشتە شود. این یک اشتباە سادە نیست ، دقتقا اسم من در در خواست سفیر نوشتە شدە بود.تعجب آور است چندرو پیش، این خانم، من و اردوغان را تروریست می خواند!.
ما زنان بلوچ در جغرافیای ایران، تحت ستم‌های مضاعفی روز را به شب می‌رساندیم. رنج، فقر، تبعیض، بیکاری، ناامنی، استثمار نیروی کار و منابع بلوچ‌ها عادی‌سازی شده است. ما زنان بلوچ همراه برادرانمان از ستم‌های ملی/اتنیکی و طبقاتی/مذهبی رنج می‌بردیم و در عین حال زن بودیم و ناموس؛ نه تنها برای پدر، برادر و شوهر که برای طایفه و دستگاه دین و همچنین دولت. گرچه سال‌ها در برابر مردسالاری، بنیادگرایی (طالبانیسم)، تبعیضات قومی، طبقاتی و ارتجاعی حاکم در کنار دیگر خواهران و برادرانمان، گاه پر شور و علنی، و گاه در خانه و یا جمع‌های کوچک خواهرانه مقاومت کرده بودیم، اما باور داشتیم که این برنامه‌های دموکراسی‌خواهی، تحول‌خواهی و توسعه‌گرا هستند که از پیش مشق مبارزه برای زندگی بهتر را برای ما نگاشته‌اند. از همین رو، ما همواره نشان می‌دادیم که در کنار آنان مطالبات خاص خود را نیز پیگیری خواهیم کرد.
آیا اصولا می‌توان یکی از مولفه‌های موثر در فقر را جنسیت دانست؟ فقر که مقوله‌ای اقتصادی و طبقاتی است، چگونه با جنسیت در ارتباط قرار می‌گیرد؟ در کشورهایی مثل ایران، از یک سو فشار اقتصادی، عقب افتادگی فرهنگی، نبود امکانات آموزشی در بسیاری از شهرها و روستاهای حاشیه ای، نبود جاده و امکاناتِ امن رفت و آمد برای دسترسی به نزدیکترین مراکز آموزشی و…، موانع سنگینی را برای آموزش و کسب مهارت‌های مورد نیازِ بازار کار، بیش از همه بر دختران تحمیل ساخته و درصد بالایی از زنان را از تحصیل علم و کسب مهارت‌های لازم برای اشتغال، محروم می‌سازد؛
درود بر تمامی زنان مبارز و درود بر همبستگی بین‌المللی آنان! توضیح “پیام فدایی”: آنچه در زیر می آید متن سخنرانی رفیق مرضیه در مورد شرایط زندگی و کار زنان کارگر، تحت حاکمیت رژیم زن ستیز جمهوری اسلامی ست که در جلسه ای که در تاریخ شنبه 21 اسفند ماه برابر با 12 مارچ توسط چریکهای فدایی خلق ایران در “کلاب هاوس” برگزار گشت، ایراد شد. “پیام فدایی” این سخنرانی را از گفتار به نوشتار تبدیل کرده و به این وسیله در اختیار علاقه مندان قرار می دهد.
در ده روز گذشته که از جان باختن مهسا امینی و اعتراض‌های اخیر در شهرهای ایران می‌گذرد، این رویدادها از زاویه‌های مختلف مورد توجه کابران شبکه‌های اجتماعی افغانستان نیز قرار گرفته است و به آن واکنش نشان داده‌اند. در شبکه‌های اجتماعی اعتراض‌های زنان در ایران از زاویه‌های مختلف با اعتراض‌های بیش از یک سال پس از روی کار آمدن طالبان در افغانستان مقایسه شده است. هشتگ #مهسا_امینی در شبکه‌های اجتماعی صبح امروز از مرز ۱۰۰ میلیون نیز گذشته است.
بمناسبت نخستین سالگرد به قدرت رسانیدن دوباره باند تروریستی طالبان در افغانستان توسط دولت آمریکا، صدها نفر از زنان این کشور دیروز شنبه ۲۲ مرداد تظاهراتی وسیع در شهر کابل علیه این باند جنایتکار برگزار کردند. "ما زنان بیداریم، از تبعیض بیزاریم"، "می‌مانیم، می‌سازیم، طالبان رفتنی است"، "کار، نان، آزادی" و "عدالت، عدالت، خسته‌ایم از جهالت" از جمله شعارهای زنان در این تظاهرات بود.
برمتن جنگها و سیه روزی که قدرتهای جهانی به بشریت تحمیل کرده اند، در گرماگرم کشمکش های غرب و شرق و تقابل این نیروها بر سر تقسیم مجدد جهان در اوکراین، در هیاهوی رسانه ای برای منطقی جلوه دادن تحمیل فلاکت به میلیون ها انسان و در ادامه خطر قحطی و گرانی و کمبود غذا و مواد اولیه و ضروری ادامه حیات بشریت در سرتاسر جهان شاهد تعرض خصمانه دیگری، از سوی سیاه ترین نیروها و قدرتهای جهان، به زنان هستیم.
