هفتاد و پنجمین نمایشگاه کتاب از ۱۸ الی ۲۲ اکتبر ۲۰۲۳ مصادف با ۲۶ الی ۳۰ مهر ۱۴۰۲ در فرانکفورت برگزار شد حاشیه‌های مهمی داشت. نمایشگاه امسال کتاب فرانکفورت، حال و هوای دیگری داشت. امسال ادامه جنگ در اوکراین و جنگ‌های تازه در خاورمیانه، به ویژه جنگ خونین و ویرانگر ارتش اسرائیل بر علیه مردم غزه  با بمباران‌های هوایی و موشک‌باران‌های مداوم مناطق مسکونی، مدارس، بیمارستان‌ها، و قطع آب و برق و کمبود شدید مواد غذایی و درمانی با هدف انتقام‌گیری از سازمان اسلامی «حماس» به‌دلیل حملات وحشیانه ۷ اکتبر این گروه به اسرائیل، سایه سنگینی بر نمایشگاه کتاب فرانکفورت داشت.

گفتگو با سلام زیجی: "شورایعالی کار" چکاره است؟ کارگران، برای تعین حداقل دستمزد،به چه مکانیسم و تشکلهای متکی شوند؟” از زمان پخش گفتگویی که ملاحظه میکنید چند سال میگذرد،  در ضمن موضوعات مندرج در گفتگو‌ متاسفانه هنوز متحقق نشده اند، که باید تا تحقق کامل آنها  چنین مبارزه ای را ادامه داد! به علاو، مبارزه کنونی ما در ایران میتواند کل منطقه و جهان مملو از جنگ و‌ وحشیگری سرمایه داری را مورد دستخوش قرار دهد.

برخی از دوستان انتقاد می کنند  که چرا این طیف از طرفداران نظام سابق را شاه اللهی خطاب می کنیم و این واژه درستی نیست. چون اکثر حزب اللهی ها در جنایات رژیم اسلامی شریک هستند در صورتیکه اکثر شاه اللهی ها در جنایات رژیم های دو پهلوی دخالتی نداشته اند.  همچنین اکثر حزب اللهی ها چماقدار و قمه کش و زنجیر به دست هستند ولی همه ی شاه اللهی ها چنین نیستند.

جگە لەو دڕندەیی و بەربەریەتەی ئیسرائیل بە بۆردمان لەبەرامبەر دانیشتوانی غەززەدا ئەنجامی ئەدات، باس لەوە  دەکرێت کە حکومەتی ئیسرائیل هێزەکانی خۆی کۆدەکاتەوە وەک ئامادەکارییەک بۆ هێرشێکی زەمینی بەرفراوان بۆ سەر غەززە، ئەمەش سروشتی بنەڕەتی ململانێکان دەگۆڕێت. ئیسرائیل فەرمانی بە دانیشتوانی باکوری غەززە کرد بەرەو باشووری کەرتی غەززە بڕۆن، بۆ ئەمەش ستراتیژێک جێبەجێ دەکات کە هێزەکانی ئیسرائیل بە ئاشکراو بە بەر چاوی دنیاوە، لە ڕێگەی کوشتارێکی بێشوماری دانیشتوانی غەززەو وێرانکردنی شارەکان، وردە وردە بزووتنەوەی حەماس لە گۆشەیەکی غەززەدا گەمارۆ بدات.

امروز پنج شنبه ۱۱ آبان ابراهیم رئیسی بهمراه فوجی از وزرا و روسای دولتش به کردستان سفر کرده است. از صبح امروز مسوولان دولتی استان به تقلا افتادند تا تعدادی از وابستگانشان از شهر و بخش و روستاها با اتوبوس و مینی بوس به سنندج بیاورند. نتیجه ی این تلاش های بی آبرو جمع آوری تعداد چند صد نفر شد که به میدان ازادی سنندج منتقل شدند. گزارشگران دولتی نوشتند "مردم سنندج از زن و مرد و پیر وجوان به استقبال رئیس جمهور محبوبشان رفتند تا گوش جان به سخنان آیت الله رئیسی بسپارن". زهی بیشرمی و وقاحت!

حماس با انجام یک حمله نظامی گسترده و غافلگیرانه به خاک اسرائیل از غزه در سحرگاه ۷ اکتبر، واکنشی ویرانگر را برای جمعیت غیرنظامی و زیرساخت های این منطقه برانگیخت. اگر این سازمان اکنون مدعی داشتن نقش قهرمان مقاومت فلسطین است، خشونت آن در جریان حمله، می تواند به آینده سیاسی اش لطمه بزند.

«وظیفه نویسنده این است که حقیقت هولناک را بیان کند، و مسئولیت مدنی خواننده آن است که این حقیقت را بیاموزد. روگرداندن، چشم فروبستن و نادیده گرفتن، چیزی نیست جز اهانت به‌خاطره جان‌باختگان.»‌(واسیلی گروسمن، جهنم تِرِبلینکا، ۱۹۴۴) حاکمان و سیاست‌مداران دیکتاتور با افکار ناسیونالیستی، فاشیستی، نظامی‌ و مذهبی؛ و هم‌چنین روشنفکران و تحلیل‌گران و نویسندگان راست و نزدیک به حاکمیت‌ها، همواره سعی می‌کنند با انکار واقعیت‌ها تاریخ دل‌خواه خودشان را بنویسند بدون این که کم‌ترین اهمیتی به واقعیت‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و امنیتی جامعه و زندگی و آزادی‌های مردم بدهند.

چه کسی می تواند در برابر آدم کشی های حماس، خشمگین نشود ؟ و اما در برابر سِیل بمب های حکومت اسرائیل چطور؟ اولی را «تروریستی» می نامند – و نه دومی را. در بستر تاریخ، این مفهوم بسیار دگرگون شده است.  برای یک مادر، یا یک پدر، چه چیزی ویرانگرتر از مرگ فرزند است ؟ آرزوهای بسیاری که بر باد می روند، رویاهایی که به کابوس بدل می شوند و طرح های بی شماری که تباه می شوند. کسی که چنین تراژدی را تجربه نکرده، نمی تواند سنگینی آن را واقعاً حس کند.

آنچه در سطرهای اخبار و گزارشات و نیز در تفاسیر و تفاسیر دیده میشوند، جنگ اسرائیل با «تروریست» های حماس است. اینکه جنایات وحشیانه در کشتار مردم غزه، حلقه ای در تحکیم جناح راست ناسیونالیست و بنیادگرایان «کلیمی- مسیحی» در دولت اسرائیل است. تعبیر ژورنالیسم غرب و کسانی که «واقع بین» معرفی میشوند، این است که این دولت راست سرانجام دارد اسرائیل و «یهودیان» را وارد «دوره موعود تورات» میکنند که دولت فعلی اسرائیل ابزار “اراده الهی” این رسالت خونین است.

سران اتحادیه اروپا امروز در بروکسل جمع شده اند تا ضمن اعلام حمایت خود از اوکراین، در مورد جنگ اسرائیل به توافق برسند. اینکه دستیابی به توافق ممکن است یا نه، و یا تا چه مدتی دوام میابد را باید دید. ولی برگزاری این اجلاس، بیش از هر چیز، بیانگر هراسی است که دول غربی از ادامه این جنگ دارند. سه هفته از شروع جنگ اخیر اسرائیل، بمباران دائم و کشتار مردم و دستگیری های وسیع از این مردم می گذرد.

اگر ایده ای در ابتدا عجیب به نظر نرسد امیدی به آن نیست. (آلبرت انیشتن) “If at first the idea is not absurd, then there is no hope for it.” ― Albert Einstein به تدریج که کشتار و قتل عام بی رحمانه ی مردم مظلوم فلسطین در نوار غزه همراه با تخریب گسترده ی این منطقه به سوی اوج می رود و جنون رهبران صهیونیست اسرائیل آشکارتر می شود، چند گزاره خود را با تردید کمتری برجسته می سازند:

فیلیپه لازارینی، رئیس آژانس رسیدگی به پناهندگان فلسطینی در نشست اضطرای سازمان ملل متحد گفت: «هیچ جای امنی در غزه نمانده است.»! امروز سه‌شنبه ۹ آبان-۳۱ اکتبر، بیست‌و‌پنجمین روز جنگ در منطقه در حالی آغاز شد که عملیات زمینی اسرائیل در شمال و شرق غزه و حمله‌ها در کرانه باختری و علیه اهداف مرتبط با حزب‌الله در لبنان ادامه دارد. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل نیز به‌طور روشن با آتش‌بس مخالفت کرد و می‌گوید اکنون وقت جنگ است.

چگونه می‌توان فارغ از کلیشه های رایج و بدون یکسان انگاری اشغالگر و اشغال شده، درباره درگیری اسرائیل و فلسطین سخن راند ؟ در این متن، نوشته کامی بوژدون، تلاش شده است با لحنی ادبی، بی‌عدالتی ساختاری ای را که فلسطینی‌ها قربانی آنند و عدم تقارن عمیق این درگیری، از دید ساکنان غزه و کرانه باختری برجسته شود.

در حالی که اسراییل نیروهای خود را برای تهاجم زمینی به غزه آماده می‌کند، همه‌ی رهبران امپریالیست‌های غرب، از بایدن تا سوناک، شولتز و مکرون، بسیار دست‌پاچه می‌شوند. آنها نگران‌اند که در پایان کار، دنیایشان چه‌گونه خواهد بود.تام فلچر، سفیر سابق بریتانیا در لبنان، در روزنامه‌ی فایننشال تایمز (22 اکتبر 2023) این وضعیت را از دیدگاه بورژوازی چنین خلاصه می‌کند: «در خاورمیانه مداخله کنید، شما را پس می‌زند. مداخله نکنید، شما را پیش می‌راند. بین این دو حالت تاب بخورید، شما را پس می‌زند.» به عبارت دیگر، هر کاری که امپریالیست‌ها انجام دهند خطا خواهد بود.

زنده یاد آرمیتا 17 ساله دانش آموزش و ورزشکار، 9 مهر ماه امسال در متروی تهران بر اثر ضرب و شتم فاطی کماندوهای رژیم متوحش ایران در متروی تهران به کما رفت. و نیروهای امنیتی هفته ها به دور بیمارستان فجر که آرمیتا تحت حفاظت شدید امنیتی آنجا قرار داشت و حتی خانواده ش قادر به ملاقات با آن نبودند، نهایتا دیروز قلب سرشار از عشق به زندگی از تپش باز ایستاد.