اعتصاب چندین هزارنفره کارگران ذوب آهن اصفهان بی گمان نقطه عطفی درمبارزات جاری کارگران برای سرنگونی حکومت اسلامی سرمایه داران است.امروزیازدهم آذرهزاران نفرازکارگران بخشهای مختلف ذوب آهن دست به اعتصاب وتجمع دربرابردفترمدیریت وسرمایه داران زدند. خواست کارگران افزایش دستمزدها،اجرای طرح طبقه بندی مشاغل،همسان سازی دستمزدها بادیگرمراکزوصنایع فولادی و... است.

حال که پرویزثابتی همان «مقام امنیتی» معروف رژیم سابق و از مسئولان اصلی ساواک و همه کاره اداره سوم، پس از چندین دهه خود را آفتابی کرده و به روی صحنه آمده است و با وقاحت بی مانندی منکر هرگونه شکنجه شده و مدعی است که رؤسای ساواک زدن حتی یک سیلی به گوش افراددستگیر شده و تحت بازجوئی را ممنوع اعلام کرده بودند، و نیز با توجه به وجود مجموعه وسیعی از شواهد و مدارک غیرقابل انکار و نیز شمار قابل توجهی از بازماندگان زندانیان آن دوره که خود یا شخصا شکنجه شده و یا شاهدشکنجه های دیگران بوده اند،

هفت ساعت مصاحبه شبکه رو به افول «من و تو» با پرویز ثابتی فقط با هدف سفیدشویی ساواک انجام نشده است. تخلیه جنبش از نیروهای مردمی و مصادره دستاوردهای مدنی ملت ایران و بازتولید نهادهای سرکوبگر هدف اصلی‌ست. مصاحبه با پرویز ثابتی، رئیس اداره سوم ساواک و رئیس ساواک تهران که در پنج قسمت و در پنج شب پیاپی از شبکه «من و تو» پخش شد، حرف تازه‌ای نداشت و به یک معنا تکرار مکرر گفته‌‌های او در «دامگه حادثه» بود که در سال ۱۳۹۰ در مصاحبه با عرفان قانعی‌فرد در شرکت کتاب در لس‌آنجلس آمریکا منتشر شده بود.

جنایات اسرائیل و کشتار مردم بی سرپناه در فلسطین همچنان ادامه دارد و دولت ها و سازمان ملل، همراه تمام شاخه های منطقه ای و سراسری آن، نشان داده اند که زندگی میلیون ها انسان، به جرم فلسطینی بودن شان، ارزشی نداشته و ندارد. مردم متمدن دنیا که با حضور وسیع خود و با انواع ابتکارها در مقابل دولت ها و میدیای آن، به پا خواسته و فضای عمومی را آنچنان تحت تاثیر قرار داده اند و انگشت اتهام را نه تنها به سوی دولت اسرائیل،‌ بلکه به سوی حکومت های آمریکا و اروپا، بعنوان شریک جرم این نسل کشی نشانه رفته اند.

بر اساس اسناد و شواهد امروز این حقیقت انکار ناپذیری‌ست که در سال ۱۳۵۷ انقلاب مردم به دست کشورهای قدرت‌مند (امپریالیست‌ها) به بیراهه کشانده شد و در نهایت با ترفندهای بسیار، ارتجاع مذهبی قدرت را در دست گرفت؛ و یا این‌که خیلی راه دور نرویم، همین سال گذشته و در اوج خیزش انقلابی ۱۴۰۱ همگی شاهد به آب و آتش زدن دولت‌های مدافع دموکراسی‌ای!!؟؟ (همان امپریالیست‌ها) که منافع خود را در بقای جمهوری اسلامی می‌بینند، بودیم

ڕۆژئاواو ئەمریکا بۆ خزمەتکردنی بەرژەوەندیەکانیان، پێشوازی بێشەرمانەو تەواویان لە دەستدرێژی ئیسرائیل بۆ سەر غەززە کرد، بەمەش بزماری کوشندەیان لەو نەزمە جیهانیەی دوای کۆتایی بلۆکی ڕۆژهەڵات بانگەوازی بۆ دەکەن داکوتا، تەنانەت پێش شەڕی ئیسرائیل بۆ سەر غەززە، نەزمی ئێستای جیهانی بە سەرکردایەتی ئەمریکاو ڕۆژئاوا گەشتی داڕمانی خۆی دەستپێکردبوو.

فرقه گرایان ِجاخوش کرده در« دموکراسی ِغربی » به شهروندان ِدموکراسی خواه ِایران ایراد می گیرند و اعتراض می کنند که چرا شعار ِ نه غزه، نه لبنان می دهند. این دار و دسته ها از آنجا که سالهاست خود در فضای باز ِدموکراسی و آزادی های سیاسی زنده گی می کنند یعنی: هم آزادی ِ بیان دارند، هم آزادی ِتجمع و تشکل دارند،هم آزادی ِچاپ وانتشار ِ کتاب و روزنامه دارند، هم کانال ِ تلویزیونی دارند، هم سایت های اینترنتی دارند،

دروازه گمرک باشماق که بر فراز آن تابلویی نصب است و رویش به فارسی و انگلیسی نوشته »گمرک باشماق«  هرچند که متولیان و مسئولان مناطق آزاد تجاری دم از فضا و فرصت‌های بی‌شمار برای سرمایه‌گذاران می‌زنند، شبکه‌ی رانتیر و امنیتی مسلط بر فعالیت‌های تجاری و بازرگانی این منطقه آزاد هم‌اینک نیز به‌شدت انحصاری، امنیتی و قبضه‌شده از سوی نهادهای سیاسی و اقتصادی موازی است.

در باره ی مبارزه اقتصادی و سیاسی طبقه کارگر و ملزومات پیروزی آن، بدوا باید موقعیت واقعی و عینی شرایط کار و زندگی طبقه کارگر را ببینیم و به علت ویا علل آن آگاه باشیم. از جمله، شرایط کار و زندگی طبقه کارگر، تشکل ها و گرایشات موجود کارگری یا به نام کارگر و رفرم و رفرمیسم در جنبش کارگری.شناخت این مسایل به ما کمک می کند تا در بطن شرایط و توازن قوای معین، نقاط قوت و ضعف مبارزه اقتصادی و سیاسی طبقه کارگر و ملزومات سیاسی و سازمانی آن را پیدا کنیم.

در ۴۴ سال حاکمیت جمهوری اسلامی در ایران، کارگران شاغل، بیکاران و بازنشستگان تاوان فساد، دزدی و حرص و ولع غارت‌گران را می‌پردازند. رفاه و آسایش و آزادی کارگران و بازنشستگان و سایر اقشار جامعه در گرو دخالت مستقیم جنبش‌های اجتماعی و در پیشاپیش همه طبقه کارگر در تعیین سرنوشت خود است که از طریق  ایجاد تشکل طبقاتی و تقویت رفقات و هم‌زیستی مسالمت‌‌آمیز طبقاتی امکان‌پذیر است.

چه کسی می تواند ضجه ها، فریادها و رنج کودکان لت و پار شده فلسطینی در زیر بمباران ارتش اسرائیل را نگاه کند و به اندازه کل آلام مردم گرفتار در این ناکجا آباد از قساوت قلب جنبش صهیونیستی، حکومت آمریکا وشرکا و بی تفاوتی و بی وجدانی (دکان) سازمان ملل، متنفر نباشد؟ سیاستگذاران اصلی این کشورها روی حماس را سفید کرده اند و دارند کل اعتبار مبارزه تاریخی مردم فلسطین و جهان علیه ظلم و ستم اسرائیل  را به کیسه جنبش ارتجاعی اسلام سیاسی می ریزند!

یورش های مرگبار، دستگیری های دسته جمعی، توزیع سلاح توسط دولت اسرائیل در میان شهرک نشینان. خشونت ها در کرانه باختری علیه فلسطینیان از ۷ اکتبر اوج گرفته است. رفتار شهرک نشینان که گاه دیگر با عملکرد نظامیان تفاوتی ندارد، ترس از بروز «نکبه دوم» را مانند آنچه در غزه می گذرد، افزایش می دهد. گزارشی از محل. ارتش کرانه باختری رود اردن استعمار استعمار اسرائیل فلسطین

كمونیست: یك ماه و نیم از حمله حماس به اسرائیل و شروع بمباران‌‌های فرشی نوار غزه توسط دولت اسرائیل می‌گذرد. تا امروز بیش از ۱۳ هزار نفر قربانی کشتار در نوار غزه شده‌اند. ابعاد این جنایت بر متن سابقه تاریخی کشتار‌هایی  چون، بمباران‌های سال‌های ۲۰۰۹، ۲۰۱۴، ۲۰۱۸ و یا کشتار صبرا و شتیلا، جهان را تحت تاثیر خود قرار داد. رابطه دول و قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای، رابطه مردم با دولت‌ها، جایگاه نهاد‌های بین المللی و خاصیت آنان، جایگاه میدیای رسمی، آزادی بیان در کشور‌های غربی، ارزش و یا بی‌ارزشی توافقات و قرارداد‌های بین المللی، استانداردها، تا شکاف در احزاب و ... همگی شخم خورده و مورد بازبینی قرار گرفته و می‌گیرند. 

چکیده این نوشتار: در سرتاسر تاریخ کاربرد ناسیونالیسم برای بهره کشی انسان از انسان بوده است، با از میان رفتن بهره کشی انسان از انسان مرزبندی میان انسان ها نیز از میان خواهد رفت، همان چیزی که کمونیست ها به آن تک میهنی (انترناسیونالیسم) می گویند، از این روی کمونیست ها ترکیب طلب هستند نه تجزیه طلب! و کسانی که هم خود را کمونیست می نامند و هم خواستار دیوارکشی میان انسان ها هستند یا ناسیونالیست های چپ نما هستند و یا گمراهان کمونیسم نشناسی که سواد کمونیستی ندارند! .....

جنگ بر اثر عدم توازن قوا و اختلاف بین بده و بستان افراد بر سر یک چیز کوچک و یا بزرگ شروع و هر کسی مجبور است تا آن حدی که می تواند مایه بگذارد و از حق و حریم خود دفاع کند. در زمان قدیم در نبود علم و دانش اختلاف و تضاد بین افراد زیاد می بود. به همین نسبت جنگ بین افراد خشن تر و افراد با هم درگیر و برای حفظ حریم خود انحصارگرا تر می شدند. این جنگهای انحصارگرایانه تاثیرات مخرب، ویرانگر و عمیق بر روی فرد و افراد و بر روی اجتماع و محیط زیست می گذاشتند.