امروز دوباره عزیزان‌مان را از دست دادیم؛ بی‌گناه، بی‌پناه. بعدازظهر به دوستی گفتم برویم جایی که بشود با این خشم کاری کرد. کسی شعر نمی‌تواند  بگوید، کسی مرثیه نمی‌تواند بسراید. خشم را نمی‌شود فقط با ساییدن دندان‌ها بر هم نشان داد. با وجود این خشم که در درون همه‌ی ما شعله می‌کشد احتیاج به سازماندهی و اتحاد بیش از همیشه وجود دارد. افسار بریده‌اند و کف بر دهان می‌آورند و خوالیگرانِ بارگاه ضحاک اکنون صبحانه‌ی رهبر آدمکش‌ها را با مغز جوان تازه گذشته، رونق می‌دهند.

دوستان زیادی از من پرسیده اند که چرا من با اعتصاب عمومی مخالفت کرده ام؟ و بعضا در این رابطه انتقاداتی هم ازمن کرده اند، در جواب باید بگویم: اولا باید پرسید که اعتصاب عمومی در چه شرایط و موقعیتی؟ آیا نانی به سفره مبارزاتی طبقه کارگر و زحمتکش اضافه خواهد کرد یا خیر؟ اعتصاب عمومی در شرایطی که اعتراضی گسترده و سراسری حی وحاظر در میدان است، کدام هدف را تعقیب می کند؟ من به شخصه مخالف اعتصاب عمومی نیستم به شرطی که بتواند توازن قوا را به نفع جنبش موجود تغییر دهد و نه اینکه آنرا به پستوی خانه ها بکشاند، آیا این اعتصاب می تواند این هدف را نشانه بگیرد؟

جامعه ی ایران بدون شک آبستن تحولات سیاسی- اجتماعی و اقتصادی است. کاملا ملتهب و در حال غلیان است. اما، شرایط سیاسی- اجتماعی و مبارزاتی پیچده و غامضی برای مادیت بخشیدن به تغییرات مثبت و بنیادین، در پیش رو است. این موقعیت، وظیفه ی بسیار خطیری را پیش پای- جنبش چپ، قطب کمونیستی و چپ- در سراسر ایران و کردستان، قرار داده است. جنبش اعتراض توده ای- اجتماعی در محل کار و زیست علیه فقر، فلاکت و گرانی روز افزون ابتدائی ترین مایحتاج زیستی و معیشتی، ایمنی و تضمین شغلی و حق و حقوق انسانی- اجتماعی و برای دستیابی بدان، علنا جاری و مبرمیت اساسی پیدا کرده است.

پرسش: به نظر شما موضع درست در این شرایط چیست؟ از یک طرف هزاران نفر در شهرهای مختلف کردستان دست به اعتراض زده اند و بعضا سرکوب شده اند، در شهر سقز یک جوان کشته شده است و در شهرهای دیگر از جمله سنندج و مهاباد، نیروهای سرکوب همه جا هستند و ده ها نفر را بازداشت کرده اند. واقعا سیاست درست در این شرایط چیست؟ آیا سیاست "اعتصاب نکنید"، بلکه "اعتراض کنید"، در شرایط ویژه کنونی میتواند صحیح باشد؟ آیا این فراخوان در مقابل "اعتصاب عمومی" محتمل مردم در شهرهای کردستان قرار نمیگیرد؟ سیاستمان را چگونه تبلیغ کنیم؟

فراخوان اعتصاب عمومی که پیامد آن به هزیمت بردن مبارزه و خانه نشینی و انفعال باشد، کمونیستها مخالف آنند! سخن آخر را میخواهم اول بزنم. چنین نیست کمونیستها یا کارگران از اعتصاب عمومی نسخه ای برای تمام ادوار بپیچند. اعتصاب فلسفه وجودیش را از این اصل بدیهی گرفته که در کشمکش و رویایی مبارزاتی با حافظان نظم موجود قدرتمندتر ابراز وجود کند. ما کمونیستها به دلیل پایبندی به این اصل بدیهی در اثنایی که جامعه ایران در تب و تاب مبارزاتی علیه گرو گرفتن زندگی و به انقیادکشان به مصاف امده، برعلیه تبعیض و زن ستیزی هر روزه که زنان را هدف گرفته بپاخاسته، و زمین را زیر پای رژیم داغ کرده اند،

قتل مهسا امینی بر سر حجاب از طرف جمهوری اسلامی جنایت دیگری است که اعتراض و مبارزه آگاهانه و سازمانیافته جنبش های سیاسی و مبارزاتی را دامن زده است. بدیهی است که جامعه دارای جنبش های اعتراضی مختلف است و هر روزه این جنبش ها در برابر سیاست های جمهوری اسلامی در رابطه با زندگی ، معیشت و آزادی خواهی، راه حل های مبارزاتی مختلف داشته است و دامنه آن در مقابله با چنین فجایع هولناکی افزوده میشود.

مهسای ۲۲ ساله، مهسای جوان سرشار از امید به زندگی، زیر ضرب جلادان اسلامی، جان گرانقدرش را داد، اما جان تازه ای به جنبش آزادیخواهانه علیه آپارتايد جنسی و حجاب اسلامی و جمهوری اسلامی بخشید.

مهسای الهام بخش! تو زنده ای در خروش عظیم مردم برای جارو کردن حکومت قاتلان شما و هزاران مثل شما. سرآغاز این خروش مجدد را شب گذشته‌ آزادیخواهان تهران در اطراف بیمارستان کسرا و امروز مردم جسور سقز و سنندج ، در اجتماعات جسورانه پی افکندند. فردا یکشنبه و روزهای آينده، می‌تواند و لازمست به تداوم‌ اعتراضات کوبنده و گسترده تبدیل کنیم. دوره تعیین تکلیف قطعی بارژیم قاتل مهساها و همه عزیزانمان است. اراده متحدانه مان را به میدان بکشیم.

"مرکز همکاری احزاب کردستان ایران" ظاهرا در اعتراض به قتل مهسا امینی فراخوان به اعتصاب عمومی برای فردا دوشنبه ۲۸ شهریور داده‌اند. بدنبال آن حزب کمونیست کارگری ایران و سپس کومه‌له ابراهیم علیزاده هر کدام جدا از هم فراخوان به اعتصاب دادند. فراخوان اینبار به اعتصاب با تمام موارد قبلی کردستان از چند جهت تفاوت جدی دارد. این اولین بار در تاریخ کردستان است که دو جریان باند سیاهی زحمتکشان و باند مذهبی خبات همراه و در پناه دو حزب دمکرات فراخوان به اعتصاب عمومی میدهند. تقریبا تمام اعتصابات تا کنونی کردستان به فراخوان جریانات کمونیست و چپ شکل گرفت و رهبری شده است.

باز هم در کنار دست ما، انسان دیگری توسط رژیم جنایتکار اسلامی شد، باز سرکوب، ضرب وشتم مردم و آتش به اختیارنیروهای سرکوبگر رژیم، جان انسانی را گرفت و همانند همه جنایت های دیگر و قتل های ناموسی که در جامعه اتفاق می افتد، آیا باید آنرا عادی قلمداد کرد و از کنارش گذشت؟ ژینا (مهسا) امینی، دختر ۲۲ ساله ای اهل شهر سقز که به همراه خانوادهاش به تهران سفر کرده بود توسط نیروهای سرکوبگر گشت ارشاد، دستگیر و خود و برادرش مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. ژینا بر اثر ضربات وارده دچار سکته مغزی و قلبی شده و به کما می رود و بنا بر آخرین خبرها متاسفانه جانش را از دست می دهد.

رژیم هنوز وحشت و هراس از گسترش و سرایت اعتراض وسیع مردم مریوان به سایر شهرها بدلیل قتل شلیر مرادی که با سر دادن شعارهای کوبنده اعم از « از کردستان تا تهران ستم علیه زنان» و « از خوزستان تا تبریز برخیز علیه تبعیض» خیابانهای را تسخیر نمودند، رهایش نکرده بود، اینبار در تهران گله ای دیگر از چماقداران سرکوب و کشتار را به جان مهسای 22 ساله انداخت که با خانواده اش در سفر بود. مهسا از نسل معترضین جامعه به وضع موجود، بدلیل مقاومت در برابر زورگویی گله مرتجعین مبنی بر عدم رعایت حجاب، مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفت.

قتل مهساامینی دختر جوان 22 ساله به دست اوباش جنایتکاروفاسد حکومت اسلامی اولین وآخرین جنایت حکومت فاشیستی اسلامی نخواهد بود.درروزسه شنبه گذشته اوباش واراذل گشت مرگ حکومت جنایت اسلامی درمحدوده متروحقانی تهران با یورش وحشیانه به خانواده وبرادرمهسا امینی وبا زدن گازاشک آوربه برادروخانواده مهسا،با پاشیدن گازفلفل به صورت وچشمهای بیگناه مهسا،با ضرب وشتم وکتک کاری وحشیانه مهسا رابه داخل ون گشت مرگ اسلامی انداخته واورابه بازداشتگاه وزرامنتقل می کنند

مردم سوئد روز یک‌شنبه 11 سپتامبر 2022 برابر با 20 شهریور 1401 به پای صندوق‌های انتخاباتی رفتند تا در رقابتی که تنگاتنگ‌تر از هر زمان دیگر توصیف شده بود، به احزاب مورد نظر خود رای بدهند. درانتخابات سال 2018، رقم رای‌دهندگان به 87 درصد بود در حالی‌که در انتخابات کنونی میزان مشارکت تا پایان شمارش آرا به 83 درصد خواهد رسید.چهارشنبه شب، مشخص شد که جناح راست در انتخابات پارلمانی روز یک‌شنبه 11 سپتامبر 2022، بیش‌ترین رای را کسب کرده است.انتظار می‌رفت میزان مشارکت در این انتخابات بالا باشد، و بیش از 80 درصد جمعیت واجد شرایط رای دادن -708 میلیون نفر- رای دهند.

امروز پنج شنبه ۱۷ شهریور، هزاران نفر از زنان و مردان ازادیخواه مریوان به احترام زنی که قربانی مردسالاری و تبعیض و تجاوز به زن شد، مراسمی با شکوه برپا کردند. اکثریت شرکت کنندگان در مراسم، زنان بودند که همراه با تجمع و راه پیمایی و شعار و سخنرانی پیکر زن قربانی را در مراسم همراهی کردند. شلیر رسولی صاحب همسر و فرزند توسط فردی به نام گوران قربانی که با تهدید سلاح گرم قصد تجاوز به او را داشته، فرار کرده و از پنجره ساختمان دو طبقه خودش را پایین می اندازد و می میرد.

مرگ الیزابت دوم ملکه انگلستان و رئیس عالی کلیسای انگلستان در ۸ سپتامبر، که بیش از همه شاهان این کشور و به مدت ۷۰ سال سلطنت کرد، به موجی از تبلیغات وسیع و گسترده جهانی و کشوری، در رسانه های اصلی و بخصوص در خود بریتانیا، دامن زد. با مرگ او ناگهان پارلمان ساعت جامعه را متوقف کرد! تشریفات عظیم و یک هفتگی حکومتی که از پیش تدارک دیده شده بود، اصلی ترین سوخت و سازهای سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و شغلی مردم در سراسر بریتانیا را به زور تنظیمات و معلق کردن ها و تعطیلی های اجباری، تحت الشعاع خود قرار داد.

(نمونه ای از جنایات امپریالیسم آمریکا پشت نقاب فریبکارانه “دموکراسی”!) ششم آگوست ٢٠٢٢ هفتاد و هفتمین سالگرد بمباران هیروشیما و ناکازاکی در ژاپن توسط امپریالیسم آمریکا می باشد. این اقدام، وحشتناک ترین جنایت جنگی امپریالیسم آمریکا علیه غیرنظامیان بی دفاع بود. قدرت های امپریالیستی به سرکردگی آمریکا در طول این هفتاد و هفت سال هیچگاه از جنگ و کشتار مردم بی دفاع دست نکشیده اند و اکنون نیز بیش از پیش به ایجاد و گسترش زرادخانه های عظیم هسته ای و زمینه سازی برای حملات هسته ای جدید پرداخته اند.