سامان کریم هم "کارگری " از آب درآمد. البته نمایش صحنه برای "کارگری" شدن نمیتوانست مانند نمونه های قبلی بدون لگد زدن به تاریخ کمونیسم کارگری و منصور حکمت صورت گیرد. اما سامان کریم از همه نمونه های پیشین عمیق تر "کارگری" شد و اصلا تمامی تاریخ تشکیل احزاب کمونیستی ایران و عراق را یکشبه و در خیالاتش با خواندن ذکر " کارگر" دود کرد و هوا داد! سامان کریم ضمن خواندن اورادی اعلام داشته است که تشکیل حزب کمونیست ایران، حزب کمونیست کارگری عراق و کردستان عراق و حزب کمونیست کارگری ایران درست نبوده و اصلا همه کمونیستها در طول این 40 سال میبایست صبر میکردند تا سامان کریم در سن بازنشستگی شغلی و سیاسی سر میرسید و با چاق سلامتی کردن با کارگران آنها را به جلسات کنگره و کنفرانس حزبیشان رهنمون میکرد تا این احزاب بدرستی و با خواندن نام کارگر اغاز کنند.

این اتفاقی است در چارچوب سیاستهای جمهوری اسلامی برای لجن پاشی و پرونده سازی علیه مخالفین. علیه همه مخالفین چه نیروهایی که در کردستان فعالند و چه در سراسر ایران و چه مردم عادی. جمهوری اسلامی وقتی معلمان را دستگیر میکند و یا بازنشستگان و کارگران را دستگیر میکند ، فعالین علیه حجاب را و حتی مردم عادی در تظاهرات خیابانی را دستگیر میکند، بنحوی پرونده شان را به "دشمن خارجی" مربوط میکند و ادعا میکند با اسرائیل و آمریکا رابطه داشتند و نظایر آن. 

هنگامی که جنگی بین دو کشور درمی گیرد، کشورهای دیگر ۳ گزینه رفتاری می توانند داشته باشند: فاجعه را تشدید کنند، هیچ کاری نکنند، یا بکوشند آسیب ها را محدود کنند. از کلمبیا تا ترکیه و کوزوو، «غربی ها» غالبا راه حل اول را برگزیده اند.درمورد مشروعیت بمباران های یوگسلاوی (انجام شده در ماه های مه و ژوئن ۱۹۹۹) توسط «ناتو»، یعنی عمدتا ایالات متحده، پرسش های زیادی مطرح است. این پرسش ها به دو بخش اساسی تقسیم می شود: از یک سو، درمورد وجود مقررات بین المللی پذیرفته شده و قابل اجرا، و از سوی دیگر، درباره انطباق آنها با کوزوو.

یاد جانباختگان دهه شصت و به ویژه هزاران اعدام شده سال ۶۷ امسال در فضای متفاوتی گرامی داشته میشود. خمینی فتوا دهنده این قتل عام جمعی و کل ارکان جمهوری اسلامی و هیئت مرگ و رئیسی قاتل در پرونده دادگاهی حمید نوری جنایتکار محکومیت جهانی گرفته اند. حکم حبس ابد حمید نوری در دادگاه سوئد تنها اولین گام نوید دهنده در مسیر محاکمه عملی و به کنج زندان سپردن خامنه ای و اعضای گروه مرگ و دیگر سران قبلی و کنونی جمهوری اسلامی است. مادران خاوران و بستگان رنج دیده قتل عام شدگان دهه شصت و مردم حق طلب ایران با محاکمه و به زندان ابد سپرده شدن حمید نوری اولین تجربه شیرین دادگاهی شدن قاتلان را دیدند.

"ما كارگران فولاد، علیه ظلم و بیداد، می جنگیم می جنگیم"، یكی از شعارهای اصلی كارگران گروه ملی فولاد اهوازدر تجمعات اخیر است. كارگران فولاد در دوره اخیر، تاریخی از اعتراض و مبارزه، از اعتصاب و تجمعات مختلف در فولاد، در مقابل ادارات دولتی و از جمله استانداری خوزستان را در پرونده خود دارند. كارگران در این دوره و خصوصا در پنج سال گذشته همه راههای ممكن از نامه نگاری به مقامات و ارگانهای حكومتی، شكایات از بی حقوقی خود و علیه كارفرما و مقامات محلی و اجحافاتی كه علیه آنها اعمال شده در نزد مقامات بالای جمهوری اسلامی از بیت رهبری تا دولت و مجلس و قوه قضائیه را آزمایش كرده اند.

(به بهانه دیپلوماسی فعال عراق در منطقه) نه ماه بعد از انتخابات سراسری در عراق، بورژوازی این کشور ناتوان از معرفی دولت به جامعه است. آخرین تلاش هفته گذشته برای انتخاب نخست وزیر، با حمله هواداران صدر به پارلمان این کشور، برای چندمین بار عملا به بن بست رسیده است. جالب این است که بعد از هر دور شکست برای تشکیل دولت جدید، مقامات این کشور، به جای معالجه درد خویش، چند دور دیپلوماسی پرشور در منطقه را در دستور خویش می گذارند.

پاکستان که یکی از طرف‌های بازی بزرگ در افغانستان محسوب می‌شود اهدافش نشان می‌دهد که در پی بهره‌گیری از منافع سرشار اقتصادی افغانستان است. به همین سبب است که جنگ با افغانستان که آغازگر آن پاکستانی‌ها با حمایت آمریکا و دیگر قدرت‌های غربی بوده‌اند، افزایش جنگ‌های «نیابتی» را گروه‌های مسلح و تربیت شده در خاک پاکستان هم چون گروه‌های مذهبی طالبان، القاعده، داعش، مجاهدین و غیره سپرده‌اند و باعث تباهی افغانستان شده‌اند.

( پاسخ به خرافه های دینی مذهبی ِ حکیمی) توضیح: دوستی به من گفت:چراوقت ات راصرف ِ پاسخگویی به کسی می کنی که سخنان اش ارزش ِ پاسخگویی ندارد. گفتم: در بی ارزش بودن و بی اعتباری ِ سخنان اش با تو موافق ام اما مساله برای من ِ مارکسیست این است که حکیمی رابطه ی تنگاتنگی با برخی کارگران ِ سندیکالیست دارد که تبدیل به رابطه ی مرید و مرادی شده و از این طریق باورهای نادرست ِ خود در مسائل ِ سیاسی، ایدئولوژیک و فلسفی را به آنها القا نموده و آنها شده اند واسطه های انتشار ِ عقاید ِ او.

سریلانکائی ها قدرت را به چالش کشیدند: گوتابایا راجاپاکسا، رئیس جمهور سریلانکا پس از فرار از کاخ خود در کلمبو که توسط صدها معترض اشغال شده بود، روز شنبه ۹ ژوئیه اعلام کرد که هفته آینده از سمت خود کناره گیری می کند. تظاهرکنندگان در نهایت ساختمان نخست وزیری را به آتش کشیدند. در مواجهه با بحران مالی که در آوریل ۲۰۲۲ شروع شد، محبوبیت راجاپاکسا از بین رفت. اریک پل مایر در این مقاله توضیح می دهد که چگونه کمبود مواد غذایی و افزایش قیمت ها باعث خشم اجتماعی گسترده شده است. آیا این اولین انقلاب از سلسله انقلاب های در راه است ؟

مقررات جدید اروپایی درباره خدمات رقومی: تابع مقررات کردن جنگل رقومی وظیفه ای سنگین و قهرمانانه برای «کمیسیون اروپایی» است. مقررات خدمات رقومی که به رأی عمومی نمایندگان پارلمان اروپا گذارده شده، الزامات جدیدی برای پایگاه های بزرگ عرصه مجازی ایجاد می کند، که از جمله آنها حذف سریع محتوای ممنوع و غیرقانونی است. اما، آیا به این ترتیب کار سانسور به عهده کنشگران خصوصی گذارده نمی شود؟

دستگاه مجازات درپس پرده، نهادی بین المللی در خدمت اولویت های کشورهای قدرتمند: پرده ای اسرارآمیز گرد «صندوق بین المللی پول» (FMI) کشیده شده و این نهاد مقررات شناوری دارد که به نظر می آید برحسب انگیزه های سیاسی تغییر می یابد. این انگیزه ها، تجویز ریاضت شدید اقتصادی برای برخی و سخاوتمندی بی حد و مرز برای بعضی دیگر است. کنکاشی در قلب یک نهاد جهانی.در آسانسور باز می شود. دو زن جوان در حال گفتگو به یک زبان اسلاو خارج می شوند.

سه پدیده کلان جهانی در افغانستان بازتولید می‌شود: مواد مخدر و تروریسم و فروش اسلحه.به همین دلیل این کشور برای قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی و گروه‌های تروریستی به ویژه اسلامی و هم‌چنین باندهای بزرگ قاچاق موادر مخدر و اسلحه بسیار مهم است. آن‌ها از بی‌ثباتی افغانستان نهایت سود را می‌برند.بازی قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی در افغانستان سبب شده تا این کشور صادر‌کننده دو پدیده مخرب جهانی یعنی تروریسم و مواد مخدر باشد. ناامنی در افغانستان همواره به مانند ویروسی به سایر مناطق جهان نیز سرایت کرده است. این کشور بحران‌زده منشاء بحران‌های جهانی زیادی است. یک بخش از تروریستمی که در سوریه و عراق امروزی در جریان است میراث بحران افغانستان است.

شش محورصورت بندی مبارزه ضداستبدادی و دخیل در ماهیت خروجی و دموکراتیک آن و توضیحاتی پیرامون چندانتقاد: برخی انتقادها و یا ملاحظات از سوی برخی از خوانندگان گرامی از زوایای مختلف نسبت به مقاله «نقدی بر یک مناظره»* مطرح شده است که نگارنده ضمن استقبال از ‌آن ها، تلاش کرده است که در نوشته حضر برای افکندن نوربیشتر به راهبردصدای سوم، چگونگی برآمدآن و یا در مورد صورت بندی جنبش ضداستبدادی و مبارزه کنونی علیه استبدادحاکم و رابطه اش با سرنگونی و یا چرخه استبداد به آن به پردازد ( دو دسته انتقاد مطرح شده اند که یکی در سایت اخبارروز است و دیگر در فیسبوک نگارنده).

از سال ۱۳۷۰ خورشیدی تاکنون، ما شاهد بزرگترین فاجعهء ژئوپلیتیکی قرن ۲۰ ام، که همان تجزیه اتحاد شوروی و نابودی اردوگاه سوسیالیسم بود بوده ایم، از آن دهه تاکنون ناتو و امریکا هیچ مانعی را در برابر خود ندیده و هر روز به یک بهانه به ممالک ضعیف و سرشار از منابع طبیعی حمله ور شده تا اقتصاد ورشکسته خود را سالم نگهدارند؛ در آن بازهء زمانی، بخش قابل توجهی از روشنفکران و سیاسیون چپ گرای ایرانی از تفکرات عدالت طلبانه خود دست کشیدند و بسوی غرب و غربگرایی رفتند.

سرانجام دولت بلژیک در برابر حکومت اسلامی ایران کوتاه آمد و طرح استرداد اسدالله اسدی در پارلمان بلژیک تصویب شد! سرانجام بعد از بحث‌ها و مخالفت گروهی از نمایندگان، پارلمان بلژیک معاهده استرداد متقابل مجرمین با ایران را به تصویب رساند. بدین ترتیب دولت بلژیک با یافتن بهانه‌ای قانونی، می‌تواند دیپلمات مجرم ایرانی را به حکومت اسلامی مسترد کند. اسدالله اسدی به اتهام اقدام برای جنایت تروریستی، به بیست سال زندان محکوم شده بود. او چهار سال اخیر را در زندان‌های بلژیک گذرانده است. هنوز معلوم نیست که ایران در برابر آزادی اسدی، امتیازی داده است یا خیر.