هشتم ِ مارس، روز ِجهانی ِزن را به تمام ِ انسان ها فارغ ازجنسیت ِشان خجسته باد می گویم و خواهان ِ برابری ِبی قید و شرط ِزن و مرد درهمه ی عرصه های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی هستم. نابود باد سرکرده گی ِ مردسالارانه در مناسبات ِ خانواده گی ، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی. برچیده باد پوشش ِ تحمیلی ِاسلامی- اجباری درایران و دیگر کشورهای اسلامی. برقرار باد کمونیسم ِ بی طبقه، بی دولت ، بی برتری ِ انسان بر انسان.
همچنین، 11 اسفند 1402 روز ِ همبسته گی و یک پارچه گی ِ شهروندان ِ استبداد ستیز در بایکوت کردن ِ انتخابات ِ تروریست های حاکم را به جامعه ی دموکراسی خواه مبارک باد می گویم و اطمینان دارم این اتحاد ِ عمل و همه باهمی ِ آگاهانه و هدف مندانه سرانجام به مطالبه ی تاریخی ِ خود دست خواهد یافت.
می خواهم
( علیه ِ مردسالاران، در ستایش ِ زنان ِ استبداد ستیز و اسلام ستیز)
می خواهم سر به تن ِ هیچ خدای زن ستیزی نباشد که در میان ِ صد و بیست و چهارهزار پیامبراش نام ِ یک زن دیده نمی شود. می خواهم سر به تن ِ هیچ پیامبری نبوده باشد که در «کتاب ِ مقدس» اش « زنان کشتزار ِمردان اند ومردان ازهرسوکه بخواهند می توانند به کشتزار ِ خود وارد شوند». می خواهم سر به تن ِ هیچ مردک ِ مرده یا زنده ای نباشد که همسر ِ خود را به زبان و ادب ِ دین ِ مردسالاراش « عیال» و « متعلقه» می نامد و با این نامگذاری برتری ِ جنسی ِ خود را به رخ ِ همسرش می کشد. می خواهم سر به تن ِ رهبر ِ آن فرقه ای نباشد که به شیوه ی مقتدای ِ فکری- عقیدتی اش « رفیق و همرزم ِ مجاهد» ِ خود را مجبور می کند همسرش را طلاق دهد تا خود او را « تصاحب» نماید.
در این روز ِ جهانی ِ زن، سر ِ تعظیم فرود می آورم در برابر ِ زنان و دختران ِ اسلام ستیز و استبداد ستیز ِ زنده یا جانباخته ای که آگاهانه و مصممانه رو در روی ِ سپاه ِ جنایت پیشه و لشکریان ِ ضد ِ اندیشه ایستاده اند وخیزشی را برپا کرده و به پیش می برند که نهایت اش رهایی از هرگونه بند و ریسمان ِ خفقان آوری است که این سپاه ِ غدار و لشکر ِ جرار بر دو سوی گلوگاه ِ آنان بسته اند. پیروز باد خیزش ِ اسلام ستیز و استبداد ستیز ِ زنان ِ ایران و دیگر جامعه های تحت سلطه ی استبداد ِ دینی- مذهبی.