مهمترین ویژگی زنان ایران در یک صد سال اخیر، این است که آنان در بسیاری از جنبشهای انقلابی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و حتی جنبشهای مسلحانه این قرن شرکت داشتهاند. این ویژگی موقعیت آنان را با سدههای پیش از این متمایز میکند. از سوی دیگر، ایران در میان کشورهای خاورمیانه پیشتاز تحولات سیاسی و انقلابی بوده است همان گونه که ایران در خاورمیانه، پیشگام مدرنیزاسیون و تحولخواهی بوده، زنان ایرانی نیز نسبت به زنان خاورمیانه در جنبشهای سیاسی و اجتماعی پیشگام بودهاند.
برای اثبات این ادعا، میتوانیم به بررسی نمونههای عینی مشارکت زنان در جنبش سیاسی اجتماعی از دوران انقلاب مشروطیت تا انقلاب نوین امروز به رهبری مستقیم زنان با شعار «زن، زندگی، آزادی» بپردازیم.
همچنین هر چند زنان نیمی از جمعیت هر جامعهای را تشکیل می دهند، ولی در منابع و مآخذ تاریخی، این تاثیر بر تحولات اجتماعی، یا نادیده گرفته شده یا بهایی کمتر از ارزش واقعی به آن داده شده است؛ اما در انقلاب مشروطیت که آغازی بر پایان شیوههای حکومت خودکامه در ایران بود، با تامل بیشتر میتوان اثرات ارزشمند فعالیتهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی زنان را مورد بحث و بررسی قرار داد. در انقلاب مشروطیت، زنان ایرانی به مبارزهای آگاهانه و خردمندانه و جسورانه دست زدند و مطالبات خود را در حوزههای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را با صدای بلند به جامعه و حاکمان اعلام کردند.
اما مبارزهای که امروز زنان ایران به ویژه جوانان بر علیه حکومت اسلامی پیش میبرند مبارزهای بسیار متفاوت از انقلاب مشروطیت و حتی انقلاب 1357 مردم ایران است. مبارزه امروز زنان، مبارزهای نه بر علیه حجاب اجباری اسلامی، بلکه مبارزهای بر سر هربری انقلاب کنونی و آینده جامعه ایران در همه عرصههای اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، امنیتی، دفاعی و دیپلماسی است.
در انقلاب مشروطیت زنان آذربایجان، گیلان، قزوین، اصفهان و...، نقش تاریخی خود را ایفا نمودند و دهها نهاد و انجمن سری و نیمهسری و مسلحانه به وجود آوردند که دوشادوش انجمن سری مردان، به مبارزه بیامان با هیولای استبداد مشغول بودند.