اول ماه مه، شماره ۲: اول مه روز جهانی کارگر امسال در دل انقلاب زن، زندگی ، آزادی فرا رسید و رنگ انقلاب را با خود داشت. در شرایطی به استقبال این روز اعتراض سراسری رفتیم که از هر گوشه جامعه اعتراض علیه حکومت می بارد. در شرایطی که اعتصاب دهها هزار نفره و سراسری کارگران پروژه ای نفت و گاز و فولاد ادامه دارد و این کارگران در برابر تهدیدات پیمانکاران و مسئولان حکومتی اعلام کردند که با اعتصاباتشان اول مه را گرامی میدارند و امروز یازدهمین روز اعتصباشان بود.
روز اول ماه مه یک‌بار دیگر تجدید پیمانی است با کموناردها جهت و ضرورت شکستن سدهای حقارت‌بار ملی، تحقق انترناسیونالیسم پرولتری و با غریوی بلند که: "میهن کارگران، رهایی از کار دستمزدی است". اینک دنیای کنونی ما با تلفات جانکاهی که بیش‌تر آن بر دوش طبقه‌ی کارگر جهانی سنگینی کرد، به پساکرونا عبور کرده است. اما آن‌چه «پدیدار کرونا» نامیده شد، درواقع بسیار فراتر از یک ابژه‌ی علمی چونان «کووید-۱۹» بود. پدیدار کرونا، پیشاپیش امری بود بدواً ناظر بر درگیربودگی‌های زیست‌جهانی با قدرت سرمایه که تمامی ابعاد اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی و حتی اخلاقی زندگی روزمره را هم به لحاظ فردی و هم از حیث اجتماعی درگیر نموده بود.
گزارش وزارت اطلاعات ایران از مسمومیت زنجیره‌ای دانش‌آموزان: بمبک بدبو، بازیگوشی، تمارض و فیلمبرداری با هدف آشوب: وزارت اطلاعات ایران با انتشار بیانیه‌ای ارزیابی خود از مسمومیت زنجیره‌ای دانش‌آموزان، عمدتا در مدارس دخترانه را منتشر کرده و می‌گوید این موارد به چند دسته استفاده از «بمبک بدبو» برای شوخی، شیطنت و بازیگوشی دانش‌آموزان، «تمارض» برای فرار از مدرسه و همچنین ایجاد مسمومیت با هدف فیلمبرداری از اعتراضات پیامد مسمومیت تقسیم می‌شوند.
امروز یازدهم اردیبهشت سال 1402 مصادف با اول ماه مه 2023 میلادی شهر وین شاهد حضور گسترده نیروهای مدافع حقوق کارگران و زحمتکشان بود. این مارش سوسیالیستی همانند دیگر نقاط جهان در امتداد همبستگی جهانی کارگران در این شهر نیز برگزار شد.حضور گسترده سازمانها و تشکلهای چپ و دمکرات بویژه ایرانیان مقیم این شهر در این جشن بزرگ با پلاکاردها و تصاویر جانباختگان جنبش ( ژینا ) زن, زندگی آزادی آذین بخش این روز جهانی کارگران در شهر وین بود. این در حالیست که برگزاری این روز در ایران ممنوع و بسیاری از فعالین کارگری, معلمان و فعالین مدنی در زندانها بسر میبرند و یا در چند روز اخیر بازداشت شده اند.این اقدامات وحشیانه حکومتیان هراس فزون یابنده آنها از برگزاری این مراسم اعتراضی وهمبستگی کارگران کشورمان را نشان میدهد.
اول ماه مه، شماره ۳: قطعنامه و بیانیه های روز جهانی کارگر نماد دیگری از تعیین یابی انقلاب زن زندگی آزادی است. قطعنامه های مختلف در این روزهای ورود به روز جهانی کارگر از سوی تشکلهای مختلف کارگری و نهادهای اجتماعی چه با امضاهای مشترک و چه امضاهای مستقل منتشر شده است. تاکید عمده آنها بر اعتصابات سراسری، و حمایت و همبستگی با اعتصابات هزاران کارگر پروژه ای نفت به عنوان سرفصل جدیدی برای رفتن بسوی اعتصابات سراسری است. فراخوان ها به اعتصابات و اعتراضات سراسری در روز جهانی کارگر است.
روز جهانی کارگر، ۱۱ اردیبهشت، بر متن انقلاب زن زندگی آزادی و در بطن اعتصاب سراسری کارگران نفت فرا میرسد. این روز را با اعتصاب عمومی بزرگ بداریم!
کارگران! بیش از صد هزار کارگر نفت در سراسر کشور از روز اول اردیبهشت در اعتصابند و یکی از خواست‌های آنها افزایش ۷۹ درصد حقوق است. با تعطیل مراکز کار و تجمّعات اعتراضی در روز ١١ اردیبهشت به حمایت از کارگران نفت برخیزیم و یکصدا به دستمزدهای زیر خط فقر و فساد و فلاکت و بی حقوقی اعتراض کنیم.
ظلم و بیدادگری و استبداد منحصر به شرایط امروز میهن ما نیست.62 سال قبل هم، شلیک گلوله سرگرد شهربانی حکومت استبدادی پیشین، دکتر ابوالحسن خانعلی،دبیر دبیرستان های تهران را در میدان بهارستان در خاک و خون غلتاند.در روز 12 اردیبهشت ماه سال 1340 دکتر خانعلی دبیر دبیرستان‌های تهران، در جریان تجمعات کاملا مسالمت آمیز اعتراضی معلمان که به دلیل وضعیت معیشتی خود انجام داده بودند به ضرب گلوله مستقیم سرگرد شهربانی، کشته شد و از همان زمان، معلمان ایران سالروز کشته شدن وی را به عنوان "روز معلم" نام نهادند.
سازمان زنان هشت مارس (ایران-افغانستان): روز جهانی کارگر فرا می رسد. روزی که میلیون ها کارگر در سراسر جهان، کارخانه ها، کارگاه ها، کشتزارها و سایر محل های کار را رها می کنند و با برافراشتن مشت های گره کردۀ خود، شکوه و همبستگی جهانی‌شان را به نمایش می گذارند؛ شکوه وهمبستگی مبارزاتی علیه سرمایه داری حاکم برجهان این دشمنان مشترک همه کارگران و زحمتکشان. در شرایطی روز جهانی کارگر فرا میرسد که تحت حاکمیت سرمایه داری امپریالیستی بویژه در دهه های اخیر و دوران گلوبالیزاسیون و غلبه فقر و بیکاری در میان کارگران و زحمت کشان، پدیده بردگی زنان، کودکان و مردان به شکل بی سابقه ای افزایش یافته است.
رفقای كارگر! اعتصابات سراسری و هماهنگ شما در آستانه اول مه برای افزایش دستمزدها،علیه تعرض بورژوازی ایران و حكومتش به سفره خالی طبقه كارگر و تحمیل فقر و بردگی مطلق، علیه مصوبه ضد كارگری "شورای عالی كار"، خواست مشترك و سراسری ۷۹ درصد افزایش دستمزد، گامی بزرگ و به پیش در جنبش کارگری است. گسترش این اعتصابات و پیوستن هر روزه بخشهای مختلف طبقه كارگر به آن، قدرت طبقه کارگر در خواباندن چرخ تولید، اتحاد سراسری شما، بورژوازی ایران، كارفرمایان و حكومت آنها را به هراس انداخته است و همزمان امیدواری جدی ای را در صفوف طبقه كارگر، در میان همه اقشار محروم جامعه، برای عقب راندن حکومت بورژوایی، ایجاد كرده است.
اعلامیه خبری شماره ۳: قطعنامه مشترک انجمنهای کارگران ساختمانی استان کردستان! یازده اردیبهشت، روز جهانی کارگر روز اتحاد و همبستگی بین المللی کارگران در سرتاسر دنیا را در شرایطی گرامی می داریم که فاصله طبقاتی و شکاف میان سرمایه داران و کارگران به بالاترین حد خود رسیده است. فاصله میان دستمزدها و هزینه های زندگی نَفَسِ کارگران را گرفته، سرمایه داران تنها به فکر افزایش سود خودشان هستند و توجه ای به وضعیت اسفناک کارگران ندارند.
امسال طبقه کارگر ایران در شرایطی به استقبال اول ماه مه میرود که در سال گذشته شاهد اعتراضات اجتماعی گسترده شهریور ماه، بودیم . تا پیش از شروع این اعتراضات، طبق روال سالهای گذشته اعتراضات مستمر بازنشستگان و اعتراضات سازمانیافته معلمان و کارگران با مطالبات اساسی معیشتی، آموزش و بهداشت رایگان، امنیت شغلی، آزادیهای اجتماعی و رفاه همچنان ادامه داشت. میزان دستمزد پایه در ایران از جمله پائین‌ترین مزدها در جهان و نرخ بیکاری و تورم در ایران از بالاترین نرخ‌های جهانی است.
انجمن پناهندگان ایرانی ـ گوتنبرگ، در حمایت از اعتصاب گسترده کارگران پیمانی و پروژه ای نفت - گاز- پتروشیمی - مس و فولاد همگان را فرا می خواند تا در روز شنبه ۲۹ آوریل ۲۰۲۳ / ساعت ۱۳ درمیدان برنس پارکن بار دیگر به روز اول ماه مه(۱۱اردیبهشت)روز همبستگی بین المللی طبقه کارگر ورود می نماییم. و نخستین روزمه،روزماست،ازآنِ ماست. روزاعتراض ومبارزه مشترک علیه استثماروهرگونه ستم نظام سرمایه داری درایران و جهان است.
مقدمه: بی‌تردید، بسیاری از مصائب و معضلات گريبانگير جامعۀ کنونیِ ایران ناشی از حکومت جمهوری اسلامی است. محروم کردن زنان از حق طبیعی و مسلم‌شان بر بدن خویش و تحمیل پوشش اجباری بر آنان؛ دخالت در حريم زندگی شخصی و روابط خصوصیِ زنان؛ تبعیض جنسیتی و نابرابری حقوقیِ زن و مرد؛ قانونی‌کردن چندهمسری برای مردان؛ پايمال‌کردن حقوق کودکان؛ سرکوب آزادیهای سیاسی از جمله آزادی بیان، عقیده، مطبوعات و رسانه‌ها، تشکل، اعتصاب، تحصن، تجمع، راه‌پیمایی؛ سانسور کتاب، نشريه، فيلم، تئاتر، موسيقی و ساير عرصه‌های هنر، علم، و ادبیات؛ ترويج خرافات؛ تفتيش عقيده؛ تخصیص بودجه‌های نجومی به امور امنیتی، انتظامی،
در آستانه اول ماه مه،روز جهانی کارگر، شاهد موج بزرگی از اعتصاب در تعداد زیادی از کارحانجات کشور هستیم. این اعتصابات نشان می دهند که با توجه به شدت وخامت اوضاع معیشت و کار طبقه کارگر، امسال کارگران قصد دارند روز جهانی خود را با خواباندن تولید و سر دادن فریاد علیه برده داری نوین جشن بگیرند. با تشدید فقر و بیکاری و گرانی و تورم فاجعه بار، تقریبا از اول اردیبهشت کارگران پروژه ای صنایع نفت، پتروشیمی، گاز، مس و فولاد و معادن به استقبال روز جهانی خود رفته و دست از کار کشیدند. به دنبال آن، هر روز که می گذرد کارگران شرکت های بیشتری به این اعتصاب یا "کمپین1402" می پیوندند. امروز که یک هفته از این اعتصابات می گذرد نزدیک به 105 شرکت به اعتصاب پیوسته اند.
در ساعت ۱۶بعداظهر روز شنبه ۲۲ آپریل ۲۰۲۳، تجمعی در خیابان "ماریا هیلفراشتراسه" (Mariahilferstrasse (Ecke Neubaugasse در شهر وین، درحمایت از زندانی سیاسی مومیا ابوجمال که ۴۰ سال است در زندانهای وحشتناک آمریکا اسیر و مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است برگزار شد. مومیا ابو جمال، یک روزنامه نگار انقلابی، زندانی سیاسی و عضو سازمان مبارز" MOVE" بوده که همواره از حقوق سیاه پوستان دفاع کرده و علیه سیستم فاشیستی آمریکا مبارزه می کند. وی با وجود اسارت، از طریق برنامه‌های رادیویی و کتاب‌هایش، دموکراسی فاسد بورژوایی و نژادپرست سیستم امپریالیستی را افشاء می کند.
