معصومه ابتکار با انتشار مطلبی در روزنامه اعتماد تحت عنوان «آزادی بیان و اعتبار دانشگاه»، نوشته است که «از جمله واكنش‌هاي جدي و تاثيرگذار به كشتار فلسطينيان طي دو ماه اخير متعلق به دانشجويان و دانشگاهيان كشورهاي مختلف بوده است. اين تظاهرات سبب فشارها و برخورد با دانشجويان و مقامات دانشگاهي در موارد متعددي شد، چنانچه كنگره امريكا به دانشگاه‌هاي معتبر آن كشور فشار آورد كه چرا گذاشتيد صداي اعتراض دانشجويان شنيده شود... رويكرد شرم‌آوري كه شبيه دادگاه‌هاي تفتيش عقايد قرون وسطايي بوده و نشان مي‌دهد ادعا متضمن هيچ چيز نيست».
سوء استفاده از نسل‌کشی مردم فلسطین توسط ماشین آدمکش دولت اسراٸیل با حمایت بی‌چون و چرای دولت آمریکا و شرکای غربی آن، نمی‌تواند خانم ابتکار و حاکمیت سیاسی متبوع ایشان در ایران را از زیر تیغ انزجار عمومی از جمهوری اسلامی نجات دهد. همین جنبش مترقی و افکار انساندوستانه در جوامع غربی که اکنون برای افسار زدن به دولت آپارتاید قومی اسراٸیل به میدان آمده است و گلوی حاکمان خود را فشرده است، یکسال پیش در همبستگی با خیزش سراسری مردم ایران علیه حکومت آپارتاید جنسی، دنیا را به لرزه درآورد. خانم ابتکار و حاکمیت زن‌ستیز اسلامی بی‌آبروتر از آنند که با روتوش کردن ماهیت خود، در جستجوی کسب «اعتبار» نداشته برای نظام اسلامی نزد مردم متمدن و انساندوست جهان باشند.
اگر دولت آپارتاید قومی اسراٸیل با کشتار مردم بی‌گناه فلسطین تمام ارزش‌ها، معیارها و ادعاهای «دمکراسی غربی» در مورد «حقوق بشر» و «آزادی» را بیش از پیش زیر سوال برده است، اگر این نسل‌کشی در غزه و کرانه‌های باختری، کل سیستم «دمکراسی غربی» را با بحران حاکمیت سیاسی و اعتراضات توده‌ای مردم متمدن در جوامع غربی علیه دولت‌های «خودی» مواجه کرده است، حکومت اسلامی از منظر مردم آزادی‌خواه ایران چهل سال است که مهر باطل خورده است. امروز مبارزه با دولت آپارتاید قومی اسراٸیل بلاواسطه با مبارزه علیه هرگونه اشکال تبعیض و نابرابری، و بویژه با نبرد اجتماعی با حاکمیت آپارتاید جنسی در ایران گره خورده است. مردمی که برای خاتمه دادن به آپارتاید قومی دولت اسراٸیل و دفاع از ارزش‌های جهانشمول انسانی به میدان آمده اند بی‌تردید تا برچیدن همه اشکال تبعیض ملی، قومی، مذهبی و جنسی توقف نخواهند کرد. بنیادهای نظام تبعیض جنسی در ایران با انزوای دولت فاشیست اسراٸیل نزد افکار مترقی از انقلاب و دگرگونی اجتماعی در امان نمی‌ماند. باخت فاشیسم در اسراٸیل و برد مردم فلسطین، چیزی جز پیروزی بشریت متمدن و جنبش خلاصی خود از حکام مرتجع در خاورمیانه و جهان غرب نیست. اعتراض به نسل‌کشی اسراٸیل با اعتراض علیه همه اشکال نابرابری و بی‌حقوقی مردم در سایر کشورها که توسط حاکمان مرتجع «خودی» تحمیل شده است، عجین است.
دنیا میان «جنبش قومپرست یهود» و «جنبش رستاخیز اسلامی» تقسیم نشده است. دنیا برای «جنگ با کفار» و «فتح کربلا و قدس» به میدان نیامده است. دوختن لباس اسلامی به تن جنبش جهانی برای خلاصی از آپارتاید و تبعیض دولت اسراٸیل، آنهم توسط حاکمیتی که امروز دیگر همه می‌دانند که از بدو تولد، بند نافش را با تعرض به شوراهای کارگری، سرکوب کمونیست‌ها و براه انداختن دادگاه‌های اسلامی تفتیش عقاید در دانشگاه‌ها و تعرض سیستماتیک به زنان بریده‌اند، زیادی مسخره است. حاکمیتی که تا همین یکسال پیش با خروش میلیون‌ها زن و مرد انقلابی علیه نابرابری نهادینه شده روبرو شد، خیال می‌کند که با سوء‌استفاده از کشتار مردم فلسطین و بحران «دموکراسی» غربی می‌تواند اعتباری برای خود نزد افکار عمومی کسب کند. این نان از قبل برای نظام اسلامی آجر شده است. میوه چینی خانم ابتکار و بقیه سران نظام از کشتار در غزه، غیرممکن است که حاکمیت اسلامی در ایران را از لبه پرتگاه سرنگونی نجات دهد. حتی کودن‌ترین لایه‌های نظام اسلامی هم فهمیده‌اند که دوره براه انداختن کاروان «فتح کربلا» مدت‌هاست به‌سر رسیده است.
طبقه کارگر و مردم آزادی‌خواه ایران نه فقط برای به گور سپردن جمهوری اسلامی و خلاصی از همه اشکال تبعیض لحظه شماری می‌کنند، که بی‌تردید جای خود را در کنار مردم متمدن جهان و جنبش رادیکال جهانی برای رهایی مردم فلسطین یافته‌اند و مهر پایانی بر دوران سوء‌استفاده حکومت ارتجاع اسلامی ایران از مصاٸب مردم فلسطین می‌کوبند.