ایران اینترنشنال بالاخره طاقت نیاورد که در جنبش زن زندگی آزادی خبری از سلطنت‌طلب‌ها نیست و پویا زراعتی را فرستاد تا با فرح پهلوی درباره انقلاب ایران مصاحبه کند. این مصاحبه عالی‌ترین نمونه گروه‌اندیشی (گروپ تینکینگ) است.گروه‌اندیشی را که می‌شنوید، خیال می‌کنید لابد چیز خوبی است؛ هم اندیشه دارد و هم گروه اندیشه می‌کند. اما این جور نیست. گروه‌اندیشی یعنی دو یا چند نفر دور هم جمع می‌شوند و تنها چیزی که در آن جمع نیست، اندیشیدن است. در گروه‌اندیشی همه همدیگر را تایید می‌کنند و هندوانه زیر بغل هم می‌گذارند و خیال برشان می‌دارد که موضوعی را تحلیل کرده‌اند و ظرافت‌ها و جزییاتش را شکافته‌اند.
اما فقط همدیگر را تایید و از فکر کردن فرار کرده‌اند.
در این مصاحبه سه بار، شاید هم بیشتر، پویا زراعتی می‌گوید رو به دوربین پیام‌تان را بدهید و سه بار دیگر هم بدون اشاره به دوربین از فرح پهلوی می‌خواهد که پیامش را به مردم بدهد؛ جوری هم می‌گوید انگار مردم معترض منتطر پیام ایشان هستند. اوج گروه‌اندیشی در آخر مصاحبه است که پویل زراعتی می‌گوید چند شعار این روزها را می‌گویم و شما درباره‌اش چیزی کوتاه بگویید. از زن، زندگی، آزادی شروع می‌کند. فرح می‌گوید زن خیلی مهم است و زندگی هم یعنی زن‌ها می‌زایند و مادر می‌شوند. و به این ترتیب رهایی‌بخشی زن، زندگی، آزادی را به زایمان و تاج مادری می‌کاهد. دو شعار نداده این روزها را هم داخل شعارهایش می‌چپاند. نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران سال هشتاد‌وهشت را می‌گوید تا فرح فرصت پیدا کند بگوید جانم فدای ایران همه چیزش است و شعار رضاشاه روحت شاه سال نود‌وشش را هم در آخر می‌گوید تا لبخند به لب فرح پهلوی بیاورد.
پویا زراعتی حرفی را که جوان دهه هشتادی که بی‌‌بی‌سی می‌خواست به عنوان نماینده جنبش توی پاچه‌مان کند را خوب رعایت می‌کند و نظر والاحضرت را درباره شعار "چند پیرمرد" که گفته‌اند مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر جویا نمی‌شود.
بعد از مصاحبه هم با یکی از متوهمان سره‌گویی و شاهنامه‌مقدسان درباره زن در شاهنامه و ایران گفتگو می‌کند تا بگوید همیشه در ایران باستان و فرهنگ ایران زن سالار بوده و لابد این سالاری در کنف پادشاهی رخ داده است.
ما موظف به مراقبت از جنبش‌مان، از #زن_زندگی_آزادی هستیم. اگر اندکی، فقط اندکی غفلت کنیم جنبش را با اراجیف‌شان از معنا تهی می‌کنند.