"هیچ کس با کلیات لایحه مخالفت نکردهِ؛‌ اختلاف روی جزئیات است. برخی میگویند عنوان لایحه تغییر کند یا کلان تر شود و به جای خشونت، حمایت از خانواده بیاید؛ اما ابن یعنی لایحه جدید و زمان‌ بر. امیدواریم به تفاهم برسیم و بتوانیم لایحه را در حدی اصلاح کنیم که در برابر مردم خجالت زده نشویم."

آنچه در این سال‌ها در ایران رخ داده، تنها یک اعتراض خیابانی نبود، بلکه جنبشی عمیق برای زندگی، آزادی و کرامت انسانی بود. نقطه‌ی آغاز آن، مرگ تراژیک مهسا (ژینا) امینی بود؛ دختری که به‌دلیل عدم رعایت ״حجاب״ بازداشت شد و ...

زندانیان سیاسی زن که در پی حمله اسرائیل از زندان اوین به زندان قرچک منتقل شده بودند، امروز به زندان اوین بازگردانده شدند. این انتقال پس از ماه‌ها بلاتکلیفی و نگرانی‌ها در خصوص وضعیت جسمی و روانی زندانیان صورت گرفته است.

مردم ایران نزدیک به نیم قرن است که تحت سلطه‌ی حاکمیتی تمامیت‌خواه، ایدئولوژیک و سرکوب‌گر زیسته‌اند. در این سال‌ها، مردم همواره در شرایطی جنگی بسربرده‌اند.

در هفته‌های اخیر و در پی تجاوز اسرائیل، حکومت به‌دنبال بازسازی نوعی انسجام داخلی از طریق «دیگری‌سازی» است و پناهندگان، مهاجران و ایرانیان افغانستانی‌تبار بار دیگر قربانی این فرافکنی سیاسی شده‌اند.

رنج امروز خود را فراتر از آن‌چه بر مردم ایران تحمیل شد نمی‌دانیم. روز دوشنبه دوم تیر درحالی‌که بیش از سه هزار نفر در زندان اوین در بندهای مختلف پشت درهای بسته محبوس بودند، راکت‌های اسرائیل در محوطه زندان و بر ساختمان‌های اوین فرود آمدند.

سه روز از انتقال بند زنان سیاسی و‌‌ بندهای ۸ و‌ ۴ زندان اوین به زندان‌های قرچک و تهران بزرگ می‌گذرد. این انتقال در پی تخریب گسترده زندان بر اثر حملات موشکی اسراییل به بخش‌های مختلف این زندان صورت پذیرفته است.

با کشتار و جنایت موجودیت یافت و با اشغال‌گری صاحبِ‌خانه شد و در طول حیاتش، با تجاوز و نسل‌کشی، خاورمیانه را به میدان جنگ‌های بی‌پایان بدل کرد.