در نظر داشتم یادداشت کوتاهی را باز هم در ضرورت و اهمیت فوری همگامی جنبش کارگری و جنبش اعتراض توده ای و شهری جاری بنویسم.اما مطالعه اعلامیه ای از " کارگران گروه ملی فولاد اهواز" متقاعدم کرد، باز تکثیر این اعلامیه و فراخوان به پخش وسیع آن در سطح جنبش کارگری و توده ای هدفم را تامین میکند. کارگران فولاد در این اعلامیه صرفا حمایت تبلیغی و اعلام موضع نکرده اند. اولا درد مشترک کارگران و توده مردم جان به لب رسیده و به میدان آمده علیه نبودن نان و برق و آب و در یک کلام علیه فقر و تبعیض و نابرابری را آنجا که تاکید کرده اند،

"اعتصاب ها زمانی موفق خواهند بود که کارگران دارای آگاهی طبقاتی کافی باشند" (و.ا.لنین) یک ماه از اعتصاب کارگران شرکتهای پیمانی نفت و گاز می گذرد و تاکنون بیش از 112 شرکت به این اعتصابات پیوسته اند و روزانه به تعداد کارگران اعتصابی افزوده می شود، تا همینجا، این اعتصابات یکی از بزرگترین و بی نظیرترین اعتصابات کارگری در نوع خود در تاریخ مبارزاتی طبقه کارگر ایران بوده و کارگران توانستند قدرت طبقاتی خود را به رخ دنیا بکشانند.

شیعه بلشویکی شریعتی،- واسلام ماکیاولیستی خمینی. با پیروزی انقلاب سال 57 شمسی در ایران، بتدریج اسلام ماکیاولیستی خمینی بر جریان شیعه "بلشویکی" شریعتی غالب شد. قبل از آن از طریق روحانیون مرتجع غیرسیاسی و گروههای فشار حزب اللهی جریانات ملی،چپ، و قومی خلقی سرکوب شده و به حالت نیمه مخفی و دفاعی درآمده بودند. خمینی چون برای حفظ نظام اسلامی، تقیه، خدعه،جاسوسی،شکنجه،جنگ ترور، و غیره را لازم میدانست، میتوان او را یک ماکیاولیست نامید که میگفت "هدف وسیله را توجیه میکند".

٢٨ خرداد روز نه بزرگ، و شروع تیر ماه ١٤٠٠ با اعتصابات کارگران صنایع نفت، گاز و پتروشیمی و تجمعات اعتراضی کارگران هفت تپه با ادامه تجمعات اعتراضی بازنشسته ها، اعتراض صدها هزار نفر در تهران و ده ها شهر علیه خاموشی و نداشتن برق، با تصرف خیابانها در چندین شهر خوزستان با شعار آب نداریم با دمای گرم خوزستان عجب پُر شور و شعف شده. دمای اعتراض گرم و گرمتر شده. اعتراضات سیاسی شده، اجتماعی شده، صدای رسای زنان و مردم ناراضی در مترو صادقیه تهران دمای اعتراض را با ارتفاع کرد.

تقی روزبه: به بهانه بیانیه حمایتی سندیکای شرکت واحد از اعتصاب گسترده کارگران پیمانی نفت: متن بیانیه* ضمن ابرازهمبستگی و حمایت از اعتصاب کارگران نفتی و انتقاد از شرایط سخت کاری آنها و از پیمانکاری و انتقاد به تلاش های رژیم برای ایجاد شورای اسلامی کار، بخش بیشترآن را به تبلیغ و محاسن تشکل سندیکائی و دست آوردهای کارگران شرکت واحد و حومه تخصیص داده و به کارگران نفتی درحال اعتصاب توصیه اکید می کند که مطابق الگوی آن ها سندیکای خود را با فراخواندن مجمع عمومی و تعیین نمایندگان و تهیه اساسنامه تشکیل دهند!.

در مورد اقتصاد ایران بسیار صحبت شده است. ویژگیهای آن چیست؟ حمید تقوائی: قبل ازاینکه درباره ویژگی ها صحبت کنیم باید ببینیم اقتصاد ایران چه ماهیتی دارد. ممکن است بگوئید اینکه روشن است، اقتصاد ایران سرمایه داری است ولی این گفتن دارد چون در بسیاری موارد اصل قضیه تحت الشعاع ویژگیها قرار میگیرد. چون عده ای اینطور تبلیغ میکنند که نظام سرمایه داری به ذات خود ندارد عیبی و هر عیب که هست از جمهوری اسلامی است.

با انتصاب رئیسی به عنوان رئیس جمهور، حکومت اسلامی بی تردید مرتکب یک اشتباه محاسبه سیاسی استراتژیک شد. لابد تصورشان این بود که در شرایط تشدید بحرانهای سیاسی و بحران حکومتی، رئیس جمهور شدن عضوی از "هیئت مرگ" مورد اعتماد خامنه ای خواهد توانست هم یکپارچگی حکومت را تامین کند و هم جامعه شدیدا معترض را مرعوب کند. شاید در محاسبه شان این هم جا داشته است که به خاطر مصونیت سیاسی روسای جمهور کشورها،

جامعه و کارگران قسمت هشتم، گزارشات هفتە و گفتگو با محمد قراگوزلو فعال سیاسی چپ از ایران، در مورد #اعتصابات گستردە #کارگران_صنایع_نفت

هر کسی، حال فرق نمیکند چه کسی، خبر نقشه آدم ربایی جمهوری اسلامی را شنیده است، اما خودش را به کوچه علی چپ زده، دستور آشپزی میگذارد، جوک تعریف میکند ولی علیه آدم ربایی چیزی نمی گوید. هر کسی که مدل پفیوز بازی اصغر فرهادی را با عشوه « من سیاسی نیستم» غنی سازی کرده، همیشه سیاسی بوده و هست، فقط وقتی پای منفعت خودش در کار باشد یا ماله کشی به حکومت، یکهو غیر سیاسی شده تا علیه نظام جمهوری اسلامی حرف نزند و علیه آدم ربایی موضع نگیرد.

یورش بخش خصوصی برای تنگ تر ساختن حلقۀ استثمار بر گردن کارگران و زحمتکشان و تصاحب بیشتر منابع کشور: انتخابات در ایران هیچ ربطی به دموکراسی، معیارها و قواعد آن- حتی در ناقص ترین، محدودترین و عقب مانده ترین شکل هائی که این معیارها و قواعد در حکومت های بورژوائی می توانند به خود بگیرند - ندارد. چنانکه بارها گفته ایم انتخابات در ایران اساسا به دو منظور صورت می گیرد: الف) مشروع و قانونی جلوه دادن حکومت و نهادهایش نزد بخش های عقب ماندۀ مردم و دولت ها و

حامد اسماعیلیون سخنگوی انجمن خانواده جان‌باختگان پرواز پی‌اس ۷۵۲: بعد از انتخاباتی نمایشی، رئیس‌جمهور امنیتی جای خود را به رئیس‌جمهور «آدمکش» می‌دهد؛ در حالی‌ که کشمکش بر سر این پرونده همچنان ادامه دارد.جنایت سرنگون کردن پرواز پی‌اس۷۵۲ در دوره‌ دوم ریاست‌جمهوری روحانی رخ داد. حدود ۵۰ روز از جنایات گسترده‌ آبان ۹۸ گذشته بود که سپاه پاسداران در سحرگاهی خونین کشتار دست‌جمعی مسافران یک هواپیما را رقم زد که ۲۹ تن از آ‌نان کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال بودند.

فائزه هاشمی در نشستی آنلاینی که روز پنج شنبه، سوم تیر، توسط مرکز مطالعات ایرانی دانشگاه استنفورد به ریاست عباس میلانی برگزار شد، ‌با اشاره به فشار بر زنان و ‌وضعیت سیاسی در ایران، گفت: «ما الان نه حکومت دینی هستیم و نه حکومت انقلابی.» در این نشست عباس میلانی با فائزه هاشمی سخن می‌گفت و ویدئوی آن نهم تیرماه منتشر شد، فائزه هاشمی با تأکید بر این‌ که «حکومت‌ها نمی‌توانند مدافع ایدئولوژی‌ها باشند و ایدئولوژی‌ها ابزار سوءاستفاده قرار می‌گیرند»

شورای سازماندهی... تاکنون 6 بیانیه صادر کرده است که به موقع در مورد تلاش ها و اهداف جریانات ضد کارگری مانند گروه تلگرامی کاریابی پایپینگ و گروه هماهنگی ارکان ثالث اطلاع رسانی کرده است و تلاش های تفرقه افکنانه آنها میان کارگران را افشا نموده است که چگونه در صدد باز کردن پای شوراهای اسلامی به منطقه هستند.

درود و تهنیت به مردم مبارز و آزادیخواه ایران! درود و تهنیت به مردمی که با عدم شرکت خود در مضحکه انتخاباتی رژیم جمهوری اسلامی، یک بار دیگر و این‌بار در سطحی هر چه گسترده‌تر، شدت خشم و نفرت خود از این رژیم جنایتکار و خدمت گزار سرمایه داران را بر همگان آشکار ساخته و مشت محکمی بر دهان یاوه گوی مبلغین انتصابات اخیر زدند. این مقابله قاطعانه و جانانه با رژیمی که حتی اعدام و شکنجه توده ها را جهت ایجاد رُعب و وحشت در جامعه در ملاء عام به نمایش می گذارد،

این نوشته بر مبنای مصاحبه با کانال جدید تدوین شده است. خلیل کیوان: گره سرنگونی جمهوری اسلامی چگونه باز میشود؟ این پرسشی هست که نه فقط روی میز فعالین سیاسی قرار دارد، بلکه ذهن ده ها میلیون نفر از مردم را هم به خود مشغول کرده است. آیا با ترکیبی از اعتصابات و اعتراضات خیابانی جمهوری اسلامی فلج و ساقط میشود؟ آیا رژیم قادر است اعتراضات را مثل موارد قبل در سال ٧٨، ٨٨، ٩٦ و ٩٨ سرکوب کند و به شکست بکشاند؟ آیا باید خود را برای رویارویی و جنگ و قیام سراسری آماده کرد؟