ناصر بابامیری: پیشاپیش بهار و سال نو را به همگی شما عزیزان شادباش می گویم!

سالی که گذشت، سالی بسیار پر تاب و تاب و جوش و خروش تر از سالهای پیش نیز بود که هزاران اعتصابات و اعتراضات و خیزش در آن به وقوع پیوست. خصوصا در نیمه دوم سالی که گذشت، خیزش توده های بپاخاسته طوفنده تر از خیزشهای قبل با نبردی تمام عیار به مصاف رژیم متوحش سرمایه داری و تا مرز به زانو در آوردن آن جلو رفت! خیزش انقلابی جهت پایان دادن به زندگی فلاکتبارتر اقتصادی و سیاسی و اجتماعی که اکثریت عظیم جامعه از آن رنج می برند. برآمدی انقلابی برای زدون مناسبات نابرابر که در آن رشد بیکاری، فقر روز افزون، گرانی و تورم و تبعیض، زندگی نسلها را تهدید، و به تباهی کامل کشانده. خیزش انقلابی که نسل جوان و خصوصا زنان پیشقراول آن بودند، و برغم هزینه های بسیار سنگین، دستاوردهای ارزنده ای نیز بهمراه داشت. خیزشی که هر چند بفرجام نهایی نرسید، اما بخش عمده ستونهایی که این نظام بر آن استوار است را فرو ریخت، و دیگر جامعه ایران تحت هیچ شرایطی به دوران قبل از این خیزش و خیزشهای دیگر برنخواهد گشت! رژیم بخوبی فهمیده، خیزش انقلابی شهریور هنوز خروش رودخانه ها در چند صد شهر ایران بود اینگونه آنرا بر دیوارهای کنارها کوبید و مستاصل نمود، وای به روزی که رودها به دریا و اقیانوس بنیان برافکن اکثریت عظیم جامعه که کارگران و فرودستانند، بپیوندند و براه افتند! وقوع انقلاب دیرو و زود دارد، اما سوخت و سوز ندارد!
در پایان جا دارد بمناسبت سال نو پیمان تازه کرد که تا به زانو در نیاوردن این رژیم، کماکان از مبارزه باز نخواهیم ایستاد، و در کنار خانواده داغدیده همه عزیزانی که جانشان را در راه رهایی جامعه ارزانی کردند، یا زخمی و گروگان گرفته شده اند، استوار خواهیم ماند!
سال نو بر همگی خجسته باد!

29 اسفند 1401