برای دوستداران، علاقه مندان، فعالین جنبشهای اجتماعی، احزاب سیاسی و توده هاى مردمی که طی چند سال اخیر با احساس مسئولیت تحولات درون حزب کمونیست ایران و کومه له را تعقیب می کردند، اقدامات تحریک آمیز و انتشار نامه تهدیدآمیز و تشنج آفرین مسئول دبیرخانه کمیته مرکزی کنونی کومه له نگرانی های زیادی را دامن زد. با این حال صبر و متانت هیئتی از کادرهای رهبری حزب در محل و اعلام موضع و دخالت مسئولانه تعداد زیادی از چهره ها و شخصیتهای مبارز و انقلابی، احزاب و سازمانهای موجود در جنبش کمونیستی ایران و دوستداران حزب کمونیست ایران و کومه له در داخل و خارج از کشور از راههای مختلف، تا حدود زیادی به رفع نگرانی ها کمک کرد.
همه دلسوزانی که مسئولانه اعلام موضع کردند، بر ضرورت در پیش گرفتن رفتاری متمدنانه و رفیقانه در آخرین مرحله این بحران و کشمکش ها تأکید کردند. ما نیز ضمن تشکر و قدردانی از احساس مسئولیت، دخالتگری و ابراز نگرانی همه این عزیزان، اطمینان می دهیم که از هیچ تلاشی برای عبور از این دوره بحرانی به شیوه ای متمدنانه و به دور از هر گونه تشنجی فرو گذار نخواهیم کرد. تمام کوشش خود را خواهیم کرد تا رفقای رهبری جناح مقابل را به دیالوگ و گفتگو برای حل و فصل مسائل مربوط به این دوره متقاعد نمائیم تا روند تحولات به مسیر درستی بیافتد.
رهبری حزب کمونیست ایران با اعتقاد به اینکه جریان ما ابزاری است در خدمت منافع مبارزه کارگران و مردم زحمتکش و ستمدیده و آنها حق دارند در سرنوشت آن دخیل باشند، و باور به اینکه این تشکیلات بخش جدائی ناپذیری از جنبش کمونیستی ایران است و آنها حق دارند در جریان مسائل و مشکلات آن قرار بگیرند، طی چند سال گذشته در مقاطع مختلف تلاش کرده است از طریق رسانه های حزبی افکار عمومی و بویژه فعالین جنبش کارگری و دیگر جنبش های اجتماعی را در جریان ماهیت واقعی اختلافات و سیمای سیاسی بحران درون حزب قرار دهد. اکنون در ادامه و در راستای همین جهت گیری و برای اطلاع افکار عمومی آخرین مکاتبات مربوط به این مرحله از بحران را منتشر می کنیم. بدون شک اظهار نظر و موضع گیری دلسوزانه و توأم با احساس مسئولیت شما عزیزان می تواند به پروسه عبور متمدنانه از این بحران یاری رساند.
کمیته اجرائی حزب کمونیست ایران
۲۳ دی ۱۴۰۰
۱۳ ژانویه ۲۰۲۲
*********
نامه مسئول دبیرخانه کومه له
رفقای گرامی با سلام گرم و صمیمانە
دیروز چهارشنبە ٥ ژانویە ساعت ٢٢ و ۳۰ دقیقە من بە عنوان مسئول تشکیلاتی در کردستان (دبیرخانە) بطور غیر مستقیم اطلاع یافتم کە تعدادی از رفقای محفل کمیتە اجرایی حزب ( ٧ نفر ) ساعت ۳ بامداد وارد سلیمانی و بە اردگاە مرکزی میایند. واضح است کە اقدام این جمع آشکار مغایر با ضوابطی است کە تا کنون بە پیش رفتە است. طبق این ضوابط جا افتادە، هر رفیقی کە قصد سفر بە کردستان ورود بە اردوگاە مرکزی را دارد باید قبلا کمیتە رهبری کومەلە و دبیرخانە این کمیتە را مطلع کردە باشد. آنچە کە محفل کمیتە اجرایی در راستای پروژەای کە در دست دارند بە پیش بردند، نە تنها نادیدە گرفتن این ضابطە بلکە بی احترامی آشکار بە کومەلە است. با این وجود هر آنچە کە ممکن بود انجام دادیم ، فرستادن ماشین و اجازە ورودشان بە اردوگاە.
اما هدف این سفر و این اقدام از جانب آنان چیست؟ باید این مسئلە برای همە رفقا روشن باشد و احتیاجی بە توضیح زیادی نداشتە باشد. این محفل میداند کە کنگرە در راە است ، تاریخ آنرا میداند ، با این اقدام اولا، قصد سنگ اندازی در این کنگرە را دارد، ثانیا مهمتر از آن در تدارک آمادە سازی برای دوران پس از کنگرە هستند تا باصطلاح با جمع بیشتری خود را بە عنوان جریان کومەلە در کردستان معڕفی کنند. بدون شک در این مسیر موفقیتی حاصل نخواهند کرد، اما آنچە کە جای نگرانی است و از هم اکنون نیز قابل مشاهدە است، ایجاد تشنج در سطح تشکیلات علنی و مسلح است، تشنجی کە ممکن است عوارض و عواقب ناگواری بدنبال داشتە باشد. همین امروز تقریبا همە اعضا و پیشمرگان مستقر در اردوگاە ضمن ابراز نگرانی از حضور این عدە و عدم استقبال آشکار از آمدنشان ، خود جوش تصمیم گرفتەاند نامە جمعی در اعتراض بە حضوراین جمع در اردوگاە تنظیم کنند.
کمیتە رهبری با توجە بە این نگرانی قصد دارد با آنها وارد گفتگو شود و از آنها بخواهیم کە:
١- برای جلوگیری از هر اتفاق ناگواری باید اردوگاە را ترک کنند و در شهر سلیمانیە مستقر گردند . در اینصورت ما آمادە هستیم کە امکانات لازم برای استقرار آنها را در شهر فراهم کنیم. با استقرار در شهر میتوانند پروژە خود را بە پیش برند و ما هم بە کار خود بپردازیم و امکان بروز تشنج را بە حداقلبرسانیم .
٢- از این ببعد از آمدن هر فرد و هر تعداد دیگر بە اردوگاە ممانعت خواهیم کرد، عمدتا و اساسا بە این دلیل کە قصد داریم زمینە هر نوع تشنجی را از بین ببریم.
٠- اگر آنان حاضر بە قبول آنچە کە ما میگوئیم نشوند( کە بە احتمال زیاد قبول نخواهند کرد) و بر استقرار خود در اردوگاە پافشاری کنند، مسۆولیت هر پیش آمد ناگواری را بر عهدە خواهند داشت.
همچنین بە آنان گفتە خواهد شد از آنجا کە جدایی یا انشعاب قطعی شدە است، (البتە این محفل میداند و از مدتها قبل در تدارک آن بودەاند و در ادامە چنین پروزەایست کە در آستانە کنگرە بە اردوگاە رو آوردەاند) ، در چنین شرایطی تلاش ما این خواهد بود کە مانع ایجاد تشنج گردیم . ما باور داریم کە میتوان متمدنانە این پروسە جدایی را همانطور کە در دیگر جدایی ها بە پیش بردیم، بە انجام رسانیم . آنان بە کار خود و ما هم بە کار خودمان .
رفقا! همە ما روزهای سختی را میگذرانیم ومتأسفانە بار دیگر کومەلە در شرایط سخت و دشواری قرار گرفتە است. بدون شک اقدام هوشیارانە و جدی ما میباید عوارض ناگوار این دورە سخت را کاهش دهد. از اینرو لازم دیدم این نامە را خدمتتان بفرستم تا در جریان باشید. همچنین از همە شما رفقا بخواهم کە در محل کار و زیست خود و در تماس با دیگر رفقا و دوستان از طرفی، مبلغ سیاست مسۆولانە کومەلە و از طرف دیگر طرد تلاش برای تشنج آفرینی از سوی محفل کمیتە اجرایی باشید ، با چنین اقدامی و با تلاش ما در طرد چنین عملکردی میتوان پروژە این محفل در ایجاد تشنج و تحمیل آن بە کومەلە را ناکام گذاشت.
پیروز باشید
رفیق شما
جمال بزرگپور، مسئول دبیرخانە کومەلە
٦ ژانویە ۲۰۲۲
*******
از: کمیته اجرایی حزب کمونیست ایران
به: اعضای حزب کمونیست ایران
در مورد تهدیدات و تشنج آفرینی کمیته رهبری کنونی کومه له
رفقا همراه با درودهای فراوان!
بعد از بازگشت هفت نفر از رفقا ( حسن شمسی، محمد نبوی، عثمان رمضانی، بارزان حسن پور، رحیم عزیزپور، مظفر پاکسرشت، حبیب سلطانی ) به اردوگاه زرگویز در کردستان عراق در بامداد پنج شنبه ۱۶ دیماه “کمیته رهبری کنونی کومه له”، طی یادداشتی به امضای ر. جمال بزرگپور به ر. حسن شمسی، خواهان دیداری برای بحث و گفتگو در رابطه با آخرین اقدامات آنها در امتداد پروسه انشعابی که سازمان داده اند، شدند. این یادداشت یک روز پس از رسیدن هفت نفر از رفقا به اردوگاه زرگویز، اولین ارتباط و عکس‌العمل “کمیته رهبری کنونی کومه له” در رابطه با حضور این رفقا در اردوگاه بود. در این دیدار ر. جمال ضمن انتقاد از عدم اطلاع رسانی ما از سفر به کردستان و ورود به اردوگاه بدون اطلاع آنها اعلام نمود که: “انشعاب قطعی است. کمیته رهبری تصمیماتی گرفته است که خواستم به اطلاع برسانم. اقدام شما در ورود به اردوگاه بدون اطلاع ما مغایر ضوابط موجود بوده است. امروز تعداد زیادی از اعضا و پیشمرگان می خواستند به طرف محل استقرار شما (که خانه یکی از رفقای کمیته اجرائی حزب می باشد) بیایند. ما برای جلوگیری از این کار برای آنها جلسه تشکیل دادیم و توضیحات لازم را به آنها داده ایم. اما می دانید که این جا اردوگاه مسلح است و ما نگران بروز اتفاقات ناخواسته هستیم. لذا:
۱ – برای جلوگیری از هر پیشامد ناگواری از شما میخواهیم که اردوگاه را ترک کنید و به شهر بروید و در خانه ای با امکانات تشکیلات مستقر شوید و کار خود را بکنید و ما هم کنگره خودمان را می گیریم.
۲- به دیگر رفقای خودتان نیز اطلاع دهید که از این به بعد ورود هر کسی از آنها به اردوگاه غیر مجاز است و ما از آن جلوگیری خواهیم کرد.
۳- از شما می خواهیم کانال ارتباط با ما خود شما باشید.”
او در آخر نیز تهدید نمود که در غیر این صورت شما مسئول بروز هر حادثه ای خواهید بود که ممکن است رخ دهد. البته هم زمان نیز طی نامه ای داخلی کل این موارد را به شکل کتبی صراحتأ اعلام نموده که در زیر عین آنرا می بینید.
رفیق حسن در پاسخ ضمن توضیح دلیل عدم اطلاع از قبل به آنان در حالی که هیچ موازینی در مناسبات بین دو جناح روی روال خود باقی نمانده است و رد ادعای ایشان در رابطه با باصطلاح “فرستادن ماشین و اجازە ورودشان بە اردوگاە” بر حق بی چون و چرای هر عضو حزب برای حضور در اردوگاه تأکید نمود و برایش توضیح داد که ( نقل به معنی) ما نیز خود را صاحب کومه له و حزب کمونیست می دانیم. تا کنون رفقای ما بخش زیادی از کارها و امورات تشکیلات کومه له را بر دوش داشته اند و مشترکأ تشکیلات را اداره کرده ایم. دلیل سفر و حضور ما در اردوگاه نگرانی از سرنوشت تشکیلات علنی کومه له است. برگزاری یک جانبه کنگره ۱۸ کومه له از سوی شما، به معنای رسمیت دادن به انشعابی است که سالهاست کمیته رهبری کنونی کومه له و در رأس آنان رفیق ابراهیم علیزاده، برای آن برنامه ریزی و اقدام کرده است. ما انشعاب را به زیان کومه له، حزب کمونیست، جنبش کارگری و سوسیالیستی می دانیم. مصمم هستیم که فعالیتهایمان را در راستای استراتژی و سیاستهای تاکنونی مصوب کنگره های حزب و کومه له پیگیری و ادامه دهیم. لذا خواهان آنیم که به شکلی متمدنانه و به دور از انحصار طلبی و سلب حقوق هیچ جناحی ما نیز برای پیشبرد وظایف و فعالیت های خود در بخشی از اردوگاه مستقر شویم و این را حق مسلم خود می دانیم.
اصرار ما بر استقرار در بخشی از اردوگاه نه تنها از زاویه تضمین ادامه کاری فعالیت تشکیلات علنی کومه له، بلکه از این زاویه هم حیاتی است که استقرار مجموعه رفقای ما در شهر در حالی که شبکه های جاسوسی و تروریستی جمهوری اسلامی در شهرهای کردستان عراق حضور فعال دارند، ما را با درجه بالائی از خطرات امنیتی مواجه می کند. ما بطور اکید بر این باوریم که اگر نتوانستیم به عنوان دو جناح سیاسی در یک حزب واحد به همزیستی ادامه دهیم، اما می توانیم به عنوان دو حزب سیاسی در صف مبارزه با جمهوری اسلامی در جوار همدیگر اردوگاه داشته باشیم و مناسبات رفیقانه و متمدنانه ای را با هم تنظیم کنیم و در موارد لازم با هم همکاری کنیم.
رفیق حسن در پاسخ به تهدیدات و آژیتاسیونی که کمیته رهبری کومه له از دیروز در سطح اردوگاه در جهت ایجاد تشنج راه انداخته اند، گفت : ” همانطور که ما بر ضرورت ایجاد فضای متمدنانه و رفیقانه تأکید می کنیم، پیشمرگان هم آنطور که تا کنون نشان داده اند، در صدد ایجاد تشنج در اردوگاه نیستند. مگر این که شما قصد متشنج کردن جو و فضا را داشته باشید. ما به هیچ وجه خواهان دخالت آسایش و حکومت هەریم نیستیم زیرا به اعتبار کومه له لطمات بیشتری وارد می سازد. در مقابل آماده ایم تا به شیوه متمدنانه انشعابتان از حزب کمونیست و کومه له را انجام دهید و ما نیز وظایف خود را انجام دهیم.
در پایان ضمن هشدار به ر. جمال در رابطه با مسئولیت کمیته رهبری کومه له در مقابل بروز هراتفاق ناگواری، به عنوان یک اقدام عاجل نیز خواهان در اختیار قرار دادن چند منزل برای استقرار رفقا شدیم، که متأسفانه تاکنون بی پاسخ مانده است.
البته در نامه داخلی به اعضا که خود ر. جمال بزرگپور بعنوان مسئول دبیر خانه منتشر کرده، صحت اظهارات ما و تهدیدات و آژیتاسیون کمیته رهبری کنونی کومه له برای ایجاد تشنج با وضوح تمام مشهود است.
کمیته اجرایی حزب کمونیست ایران
۱۷ دیماه ۱۴۰۰
*******
به رفقای کمیته رهبری کومه له
همراه با سلام
همانطور که خود بخوبی واقف هستید با تصمیم شما مبنی بر برگزاری کنگره هیجدهم کومه له مطابق آیین نامه ای که همه اعضائی که خود را با جناح اکثریت کمیته مرکزی حزب تداعی می کنند رسما از شرکت در پروسه انتخابات نمایندگان برای کنگره منع شده اند، و همچنین بنا به محتوای نامه دبیرخانه کومه له نیز، رسمیت یافتن انشعاب به امری قطعی تبدیل شده است. اکنون و بعد از یک دوره طولانی کشمکش های سیاسی و تشکیلاتی آنچه منطقا در اولویت و دستور کار همگی ما قرار گرفته است مدیریت آخرین مرحله این بحران و جدائی مطابق روش های ما در انشعاب های پیشین و به نحوی است که به اعتبار این تشکیلات بیش از این لطمه ای وارد نیاید. با توجه به اینکه حفظ بخش علنی و مسلح حزب در کردستان برای ما از اهمیت اصولی برخوردار است، تمام تلاش ما معطوف به آن است که مسائل مربوط به این بحران و جدایی بیش از این لطمه ای به اعتبار حزب و کومه له وارد نیاورد و همه مسائل به روال منطقی و در فضایی رفیقانه حل و فصل گردد.
در این رابطه پیشنهاد مشخص ما این است که یک هیئت از جانب کمیته رهبری کومه له و یک هیئت از جانب کمیته اجرائی حزب در اسرع وقت در محل با هم نشست داشته باشند و کلیه مسائل مربوط به پروسه جدائی را مورد بحث و گفتگو قرار دهند. ما امیدوار هستیم که در فضائی دوستانه و توأم با احساس مسئولیت بتوانیم بر سر مسائل مربوط به این مرحله به تفاهم و توافق برسیم. ما بطور اکید بر این باوریم که اگر نتوانستیم به عنوان دو جناح سیاسی در یک حزب واحد به همزیستی ادامه دهیم، اما می توانیم به عنوان دو حزب سیاسی در صف مبارزه با جمهوری اسلامی در کنار هم و در جوار همدیگر اردوگاه داشته باشیم و مناسبات رفیقانه و متمدنانه ای را با هم تنظیم کنیم و در موارد لازم با هم همکاری کنیم.
کمیته اجرائی حزب کمونیست ایران
۱۸ دی ۱۴۰۰
۸ ژانویه ۲۰۲۲
********
به رفقای کمیته اجرایی حزب کمونیست ایران
با سلام
نامه مورخ ۱۸ دیماه ۱۴۰۰ شما را دریافت کردیم. در این رابطه توجه تان را به نکات زیر جلب میکنیم:
۱ـ برگزاری کنگره ۱۸ کومه له تصمیمی ابتدا به ساکن نبود. این موضوع در جلسات متعدد کمیته مرکزی کومه له مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. در چندین جلسه با اعضا به بحث گذاشته شده است و همچنین در پیام های مکرر به اطلاع شما هم رسیده است. ما بارها گفته بودیم یکی از راه های موثر برای گذر از بحران موجود برگزاری کنگره های حزبی است. تا در این مجامع موارد مورد اختلافات به بحث و نهایتا به تصمیم جمعی واگذار گردد. اما متاسفانه به دلایلی که بارها توضیح داده ایم شما، علیرغم ضرورت برگزاری کنگره حزب کمونیست و علیرغم درخواست مکرر ما و اکثریت قاطع اعضای حزب و علیرغم گذشت بیش از چهار سال از موعد قانونی و اساسنامه ای آن، از برگزاری این کنگره تا کنون سرباز زده اید. در چنین شرایطی ضمن ضرورت جدی سیاسی آن، تصمیم به برگزاری کنگره ۱۸ کومه له را تلاشی میدانیم که میتواند به سهم خود ما را برای گذر از وضعیت نامطلوب کنونی درون حزبی کمک کند.
۲ ـ از دیگر سو تصمیم به برگزاری کنگره از طرف کمیته مرکزی کومه له، تصمیمی منطبق با اساسنامه حزب است، که طبق آن این اختیار را به کمیته مرکزی کومه له می دهد که کنگره های خود را برگزار کند. علاوه بر این، از نظر ما برگزاری کنگره کومه له، و همچنین کنگره حزب، بخشی از حقوق اعضای حزب است تا از طریق آن مستقیما در تعیین سیاست و جهتگیری های حزب و کومه له سهیم باشند و رهبری را نیز انتخاب کنند. کنگره کومه له، ضمنا تلاشی است برای فرعی کردن مجادلات سیاسی تا کنونی که متاسفانه مسیر نامطلوبی را طی کرده است. این کنگره براساس مجموعه ای از ضرورت های سیاسی و اساسنامه ای برگزار می شود. می توان به دلیل اختلافات موجود این ضرورتها را نادیده گرفته و برگزاری کنگره را به زمانی نا معلومی موکول کرد. کمیته مرکزی کومه له برگزاری کنگره ۱۸ خود را از جمله اقدامات مهمی برای گذر از دوره ای می داند که حزب را ( تحت رهبری شما) تقریبا زمین گیر کرده است.
۳ـ مطابق با موازین صریح و روشن اساسنامه حزب، کمیته مرکزی کومه له که مسئول برگزاری کنگره کومه له است. میتواند از دیگر تشکیلات های حزبی رفقایی را به عنوان ناظر به کنگره خود دعوت کند. اساسنامه این کمیته را موظف به دعوت از تشکیلات های دیگر حزب نکرده است. اما عمدتا به این دلیل که تعداد زیادی از رفقایی که در دوره های گذشته در تشکیلات کومه له فعال بوده اند و اکنون عمدتا در خارج از کشور حضور دارند، کمیته مرکزی کومه له از سالها بیش مطابق یک روال از تشکیلات خارج کشور حزب نیز تعدادی از رفقا را به کنگره کومه له دعوت کرده است. اما برای اینکه این دعوت اختیاری نباشد با تعیین سهمیه آنرا ضابطه مند کرده و به انتخاب اعضای حزب در خارج واگذار کرده است.
۴ ـ خودداری از دعوت رفقای عضوی که خود را با شما (کمیته مرکزی حزب کمونیست) تداعی میکنند نیز تصادفی و اختیاری نبوده است. این مورد را نیز ما بارها با شما در میان گذاشتیم و گفته بودیم که اقدام شما برای سازمان دادن تشکیلات موازی با حزب و کومه له غیر اساسنامه ای و غیر مشروع است. تعدادی از رفقای تشکیلات خارج کشور حزب تحت رهبری و هدایت شما به یک تشکیلات موازی شکل داده اند، جلسات مشروع حزبی را بایکوت می کنند. این رفقا از جمله با هدایت شما از شرکت در کنفرانس تشکیلات خارج سرباز زدند، در حالیکه میتوانستند در آن شرکت کنند و به سهم خود در مصوبات این کنفرانس نقش داشته باشند. بدین ترتیب شما و رفقای منتسب به شما که فعالیت خود را در تشکیلات موازی با حزب تعریف کرده اید، عملا از پایبندی به موازین اساسنامه ای سر باز می زنید. در چنین شرایطی کمیته مرکزی کومه له حضور این جمع از رفقا را در کنگره خود جایز نمی داند و بسیار منطقی است که آنها را به کنگره کومه له دعوت نکند. واضح است که نمی توان فعالیت خود را در تشکیلات موازی با حزب، یعنی عملا در یک تشکیلات دیگر، تعریف کرد اما در تشکیلات کردستان همان حزب ادعای سهم داشت.
۵ ـ واقعیت این است که شما انشعاب در حزب را با سازمان دادن تشکیلات موازی عملی کردید. کلمات نمی توانند این واقعیت عیان را بپوشانند. سخنگوهای شما در جلسات تشکیلاتی و در مصاحبه ها و در بیانیه های بارها اعلام کرده بودند که: (انشعاب صورت گرفته است)، به ادبیات مربوط به محادلات تاکنونی ما مراجعه کنید که اتفاقا همواره در نقطه مقابل آن، ما اعلام کرده ایم که از اختلافات موجود نمی توان گرایشاتی را نتیجه گرفت که سر سازگاری با هم نداشته باشند. میگفتیم چنین اقدامی افتراقات را دامن میزند و اشتراکات را فراموش میکند. می گفتیم اختلافات موجود بزرگ نمایی می شود. می گفتیم اختلافات در این سطح جدایی و انشعاب زودرس را توضیح نمی دهد. می گفتیم جامعه کنونی درگیر با رژیم هار جمهوری اسلامی پذیرای چنین تفرقه ای نیست. به این اعتبار می گفتیم انشعاب مشروع نیست و آنرا زیانبار میدانستیم . از راه کارها برای گذر از این بحران می گفتیم و این راه حل ها را بارها با شما در میان گذاشتیم. (از جمله قطعنامه پلنوم نهم کمیته مرکزی کومه له) . اما هیچکدام از موارد بالا از جانب شما مورد توجه قرار نگرفت و مبنای آژیتاسیون شما و دیگر رفقای منتسب با شما در فضای مجازی قرار میگرفت.
۶ ـ در ادامه چنین اقداماتی، سرازیر کردن تعدادی از رفقای منتسب خود به تشکیلات کردستان، بدون هماهنگی و بدون اطلاع ما، آیا شکی برای تکمیل پروژه انشعابی که مدتها قبل در تدارک آن و تحمیل آن به کومه له بودید باقی میگذارد؟ البته ما حق انتخاب سیاسی را برای شما به رسمیت میشناسیم، که در اولین ملاقات رفیق مسئول دبیرخانه ما با شما اعلام شد. همچنین گفته شد حال که انشعاب را عملی کرده اید و حال که به همه راه حل های ما بی توجه بوده اید، اجازه دهید پروسه انشعاب و جداییتان از حزب و کو مه له را بر خلاف آنچه که تاکنون به پیش برده اید به شکلی متمدنانه به انجام برسد. وارد شدن غافلگیرانه تعدادی از رفقای شما از خارج کشور به اردوگاه کومه له در اقلیم کردستان، در این راستا نیست و نمی تواند به این امر خدمت کند.
۷ـ شما از ما خواسته اید که به عنوان یک جریان جداگانه در جوار هم در کردستان به فعالیت ادامه دهیم. رفقا شما از ما چیزی را می خواهید که متعلق به ما نیست. این ما نیستیم که به شما امکان فعالیت در این منطقه را بدهیم یا ندهیم، استقرار در کردستان عراق به عنوان یک جریان سیاسی (با هر نام و تعریف و تاریخی) جزو مقدورات ما نیست. شما باید آنرا با حکومت اقلیم کردستان در میان بگذارید و با تایید و در هماهنگی با آنان در تعیین محل استقرار برای ادامه فعالیت خود اقدام کنید. همان کاری را که کومه له حدودا 30 سال پیش انجام داد.
۸ ـ همانطوریکه قبلا هم به شما گفته شده است و اکنون هم آنرا تاکید می کنیم، چنانچه شما خود مسائل حقوقی مربوط به حضورتان در اقلیم کردستان را به هر شکلی که خود صلاح می دانید، حل و فصل کنید، تا تحقق چنین امری، تعیین محل استقرار این رفقای اعزامی از جانب شما در مکان دیگری، تامین امنیت و زیست آنان را بر عهده می گیریم زیرا آنرا یک پرنسیب جا افتاده در کومه له میدانیم.
رفقای گرامی!
همانطور که اشاره شد و شفاها نیز بسیار بیش از این مستدل کردیم، پیشنهاد شما که در جمله آخر نامه خود به آن اشاره کرده بودید “در کنار هم و در جوار همدیگر اردوگاه داشته باشیم” به دلایل واقعی و غیر قابل انکار عملا ممکن نیست. اگر شما واقعا به این گفته خود که این بحران و جدایی بیش از این لطمه ای به اعتبار حزب و کومه له وارد نیاورد و همه مسائل به روال منطقی و در فضایی رفیقانه حل و فصل گردد پای بند هستید، باید قبل از هر چیز در شکل دادن به چنین فضایی اقدام کنید. جدا از اینکه اقدام شما برای اعزام چند رفیق به کردستان را بدون اطلاع و هماهنگی قبلی و بطور غافلگیرانه در این راستا نمیدانیم، با اینکه اصرار بر ادامه فعالیت در جوار هم از جانب شما را نیز مغایر با فراهم کردن فضایی می دانیم که لازمه جدایی به روال منطقی و در فضایی رفیقانه است. اما با این وجود اکنون نیز میتوان با اسکان شما در محل دیگری تا حل قطعی آن را جانب حکومت اقلیم کردستان، چنینی فضایی را فراهم کرد.
کمیته رهبری کومه له
(سازمان کردستان حزب کمونیست ایران)
۱۰ ژانویه ۲۰۲۲
*******
به رفقای کمیته رهبری کومه له
همراه با سلام!
نامه مورخ ۲۰ دی ماه ۱۴۰۰ شما در پاسخ به نامه کمیته اجرائی را دریافت کردیم. شما در این نامه متأسفانه از موضوع اصلی و محوری نامه کمیته اجرائی که عبارات بود از در خواست رسمی برای تعیین هیئتی از جانب کمیته رهبری تا با هیئتی از کمیته اجرائی حزب در محل بر سرا کلیه مسائل مربوط به دوره جدایی به گفتگو بنشینند طفره رفته و هیچ پاسخی به این درخواست نداده اید. این در حالی است که تعیین هیئت و دیالوگ و گفتگو بر سر مسائل مربوط به دوره جدائی یکی از مهمترین پیش شرط های رفتار متمدنانه برای عبور از این دوره بحرانی است.
شما در این نامه با طفره رفتن از موضوع اصلی نامه کمیته اجرائی از مسائلی سخن به میان آورده اید که تاکنون بارها در درون تشکیلات و در سطح علنی هم به طور مفصل در مورد آنها بحث و گفتگو شده است. در این نامه به نادرست مدعی شده اید که کمیته اجرائی حزب از برگزاری کنگره سیزدهم حزب کمونیست سرباز زده است. این ادعا در حالی است که کمیته مرکزی حزب بارها حتی در سطح علنی آمادگی کامل خود را برای برگزاری کنگره حزب مطابق آیین نامه تدوین شده برای انتخابات نمایندگان اعلام کرده است. بر اساس آیین نامه مصوب کمیته مرکزی حزب که در تاریخ آذر ماه ۱۳۹۹ برابر با نوامبر ۲۰۲۰ تدوین شده و در سطح علنی هم انتشار یافت، حوزه بندی انتخاباتی بر مبنای جناحبندی موجود در تشکیلات تعیین شده بود و هر دو جناح در تشکیلات می توانستند متناسب با وزنی که در درون تشکیلات دارند در کنگره نماینده داشته باشند. این آیین نامه بطور کامل بر مبنای اساسنامه و قرارهای تشکیلاتی مربوطه تدوین شده بود. این آیین نامه مشارکت همۀ اعضأ از هر دو جناح در تعیین سرنوشت حزب را تأمین می کرد. بدنبال انتشار این آیین نامه رفیق ابراهیم علیزاده در مصاحبه با رادیو دیالوگ گفت که این آیین نامه غیر دمکراتیک است اما از آن پیروی می کنیم. چند روز بعد از این اظهار نظرات، کمیته مرکزی کنونی کومەلە علیه مفاد آیین نامه مصوب کمیته مرکزی حزب طومارجمع آوری کردند که خود رفیق ابراهیم علیزاده در صدر لیست امضا کنندگان آن بود و به این ترتیب عدم تعهد و پایبندی خود به رعایت این آیین نامه را اعلام کردند. این در حالی است که مطابق اساسنامه، کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران مسئول سازماندهی و برگزاری کنگره است. بنابراین این رفیق ابراهیم علیزاده و جناح تحت رهبری وی بودند که بر سر راه برگزاری کنگره سیزدهم حزب عملا سنگ اندازی کردند.
بر خلاف ادعای شما کنگره ای که تحت عنوان کنگره هیجدهم کومه له تمام مراحل آن را مهندسی کرده اید تماما مغایر اساسنامه حزبی است. شما در حالی از کنگره به عنوان بخشی از حقوق اعضا سخن می گویید و در حالی سنگ دفاع از حقوق اعضا را به سینه می زنید که در پروسه انتخابات نمایندگان این کنگره مطابق آیین نامه رسما نصف اعضای واجد شرایط در خارج از کشور و ۷۵ در صد از اعضای کمیته مرکزی حزب را از نمایندگی در کنگره محروم کرده و از بیش از نیمی از اعضای تشکیلات داخل که خود را با جناح چپ تشکیلات تداعی می کنند کسی را به کنگره دعوت نکرده اید. این کنگره به همین دلیل ساده، به دلیل محروم کردن کلیه اعضا جناح چپ یعنی بخش وسیعی از اعضای حزب که واجد شرایط شرکت در انتخابات این کنگره هستند بهیچوجه مشروعیت اساسنامه ای ندارد. شما در همانحال که بخش وسیعی ازکادرها و اعضای واجد شرایط را از شرکت در پروسه انتخابات منع کرده اید، اما اعضایی را که به شیوه جناحی و با نقض قرار کمیته مرکزی حزب در مورد توقف عضو گیری پذیرش کرده اید در پروسه انتخابات شرکت داده اید. شما همچنین اعضایی را که مطابق “قرار کمیته مرکزی حزب در مورد ارتقا فعالیت اعضا در تشکیلات خارج” نمی بایست در انتخابات شرکت نمایند، شرکت داده اید. همه این موارد نقض آشکار اساسنامه حزبی است. هیچ بندی از اساسنامه حزب اختیار ممنوع کردن اعضا از شرکت در انتخابات نمایندگان کنگره را به کمیته مرکزی کومه له نداده است. کمیته مرکزی کنونی کومه له با برگزاری این کنگره جناحی در واقع به انشعاب خود از حزب کمونیست ایران و از کومه له به عنوان سازمان کردستان این حزب رسمیت می دهد. نامه تهدید آمیز مسئول دبیرخانه کومه له علیه رفقای ما که در تشکیلات علنی کردستان حضور یافته اند ادامه منطقی روش ها و پروسه ای است که برای برگزاری این کنگره در پیش گرفته اید.
کمیته مرکزی کنونی کومه له همهی این اقدامات غیر اساسنامه ای و منع کردن بخش وسیعی از اعضا و کادرها در کنگره کومهله را به این بهانه توجیه می کند که گویا کمیته مرکزی حزب و بخشی از اعضاء، تشکیلات موازی سازمان داده اند. این ادعا در حالی است که کمیته رهبری کومه له از مدتها پیش با ممانعت از حضور رفقای کمیته اجرائی حزب که در تشکیلات علنی کردستان حضور داشتند از شرکت در جلسات کمیته رهبری و عدم سازماندهی اعضای کمیته مرکزی حزب در فعالیت های تشکیلات کردستان و با به انحصار در آوردن شبکه های تلویزیون کومه له و حزب کمونیست ایران و کمیسیون امور مالی و سایر امکانات تشکیلات که متعلق به همه اعضای تشکیلات است عملکرد انحلال طلبانه خود را به اوج رساندند. کمیته مرکزی کنونی کومه له با یکدست کردن کمیته تلویزیون که بنا به تعریف می بایست هم تبلیغات حزب کمونیست و هم کومه له را پیش ببرد، سیاست تصفیه سیاسی و برکناری کلیه کادرها و پرسنل متعلق به جناح چپ تشکیلات از سازمان تلویزیون را به اجرا گذاشت و سانسور نظرات مخالف را بطور کامل نهادینه کرد. طی تمام این مدت مانع آن شدند که اعضا و کادرهای جناح چپ و اکثریت کمیته مرکزی حزب در رسانه تصویری حزب و کومهله ظاهر شوند.
به عنوان بخشی از همین روش های انحلال طلبانه کمیته تلویزیون تحت نظر کمیته مرکزی کنونی کومەلە و شخص رفیق ابراهیم علیزاده در یک اقدام غیر اساسنامه ای در تاریخ ۲۷ مارس سال ۲۰۲۱ با ارسال نامه به تهیه کنندگان برنامه های شبکه تلویزیون حزب کمونیست ایران، همه این رفقا را به دلیل وجود اختلاف نظر سیاسی از کار و فعالیت در این رسانه حزبی برکنار کردند. کمیته تلویزیون بدون اطلاع کمیته مرکزی و کمیته اجرائی حزب کمونیست ایران و خارج از دامنه اختیارات خود و با زیر پا گذاشتن “توافق مشترک با شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست” طی نامه ای به رهبری حزب کمونیست کارگری – حکمتیست، سازمان فدائیان اقلیت و سازمان راه کارگر جهت قطع پخش برنامه های تلویزیونی این رفقا از کانال تلویزیونی مشترک ضرب الاجل تعیین کردند و تا آخر ماه سپتامبر ۲۰۲۱ به آنها فرصت دادند تا در فکر اجاره کردن یک کانال تلویزیونی دیگر باشند. اکنون در دلایل واقعی این اقدامات که چرا کمیته مرکزی کنونی کومه له رسانه تلویزیون حزب و کومه له را بطور کامل به تصرف خود در آورد و همکاری رسانه ای با نیروهای چپ را پایان داد تردیدی باقی نمانده است. این اقدام بخشی از نقشه انشعابگرانه شما رفقا بود. شما رفقا، در حالی که رو به مردم کردستان سنگ وحدت تشکیلات را به سینه می زدید و از بزرگنمایی کردن اختلافات و عدم مشروعیت انشعاب سخن می گفتید، اما در درون تشکیلات گام به گام ملزومات انشعاب را فراهم آورده و نقشه انشعاب را تکمیل می کردید. رفقا شما در حالی که رو به مردم کردستان از ضرورت وحدت تشکیلات و مبارزه با جمهوری اسلامی سخن می گفتید، اما در درون تشکیلات رفقای چهل ساله خود را یکی بعد از دیگری تصفیه سیاسی می کردید. آیا رفیق ابراهیم علیزاده عزیز! به مردم کردستان نمی گویید که ممنوع التصویر کردن رفقا صدیقه محمدی، شمسی خرمی، اختر کمانگر، روناک آشناگر، محمد کمالی، خسرو بوکانی، جلال محمد نژاد و مهدی حسینی و اکثریت رفقای کمیته مرکزی حزب و پایان دادن به همکاری رسانه ای با نیروهای کمونیست و به بن بست رساندن پروژه تشکیل قطپ چپ در کردستان چه رابطه ای با وحدت تشکیلات و مبارزه با جمهوری اسلامی دارد؟ شما به مردم کردستان حقیقت را نگفتید. در تشکیلات علنی کردستان دبیرخانه کمیته مرکزی کومه له که زیر نظر مستقیم دبیر اول کومه له کار می کند یک جنگ روانی سیستماتیک که نامه ر. جمال بزرگپور فقط یک نمونه ازآن است علیه رفقای جناح چپ در کردستان سازمان داد تا این رفقا نفر به نفر زیر بار این فشارها تشکیلات علنی را ترک کنند و شما بتوانید نقشه های خود را پیش ببرید. شما می خواستید در هنگامه انشعاب نقشه مندتان، جناح چپ رسانهی مؤثری در اختیار نداشته باشد تا از طریق آن تبلیغات تحریف آمیز کمیته مرکزی کنونی کومه له را خنثی نماید و حقایق مربوط به انشعابتان از حزب کمونیست ایران و کومه له را با مردم در میان بگذارد.
رفقای کمیته رهبری شما با این کارنامه از اقدامات غیر اساسنامه ای و در حالی که رسانه های تبلیغی ارگان بالاتر خود یعنی کمیته مرکزی حزب را مصادره کرده اید، همکاری رسانهای حزب کمونیست و کومه له با بخشی از نیروهای جنبش کمونیستی ایران را برهم زده اید، جناح چپ تشکیلات را به موازی کاری و رفتار غیر اساسنامه ای متهم می کنید. رفقا شما بجای اینکه قدردان کمیته مرکزی حزب باشید که با پایبندی به تعهداتش جهت ادامه کاری همکاری مشترک تلویزیونی با بخشی از نیروهای جنبش کمونیستی نگذاشت به اعتبار حزب و کومه له بیش از این لطمه وارد آید، ما را به سازماندهی تشکیلات موازی متهم می کنید؟
رفقای کمیته رهبری شما در نهایت ساده انگاری نوشته اید که ما بدون هماهنگی و بدون اطلاع شما تعدادی از رفقا هم جناحی خودمان را برای تکمیل پروژه انشعاب به تشکیلات کردستان “سرازیر” کرده ایم. در ستون های بالاتر توضیح دادیم که این کمیته مرکزی کنونی کومه له بوده که نقشه انشعاب را قدم به قدم تکمیل کرده است و آیین نام برگزاری کنگره ۱۸ کومه له و منع کردن کلیه اعضا و کادرهای جناح چپ برای شرکت در این کنگره سند گویای رسمیت دادن به انشعاب از حزب کمونیست ایران و از کومه له به عنوان سازمان کردستان آن و نامه دبیرخانه کمیته مرکزی کومه له به امضای ر. جمال بزرگپور سند مکمل این انشعاب است. ما که از نزدیک شاهد رفتارهای تشکیلاتی و نقشه های شما برای انشعاب بودیم تردیدی نداشتیم که اگر آمدن این هفت نفر از رفقا را به شما اطلاع می دادیم، شما با تمام امکاناتی که در اختیار دارید از ورود آنها به خاک کردستان عراق ممانعت بعمل می آوردید. بنابراین اگر در آخرین مرحله از نقشه انشعابتان فاکتور آمدن این رفقا را مد نظر قرار نداده اید و آمدن این رفقا، شما را غافلگیر کرده و گوشه ای از نقشهی شما را به هم ریخته و شما را به شدت برآشفته کرده است، اجازه بدهید که از این بابت از شما رفقای قدیمی پوزش طلب نکنیم.
در نامه تان به کمیته اجرائی به ملاقات رفیق جمال بزرگپور به عنوان مسئول دبیرخانه با رفیق حسن شمسی اشاره کرده و از شکل متمدنانه انشعاب صحبت کرده اید. بسی جای تعجب است. همانطور که در نامه کمیته اجرائی به اعضا آمده است، سخنانی که رفیق جمال بزرگپور مسئول دبیرخانه با رفیق حسن شمسی در میان گذاشته است زمخت تر از محتوای آن چیزی بوده که در نامه مسئول دبیرخانه به اعضا آمده است. شما با هدف براه انداختن یک جنگ روانی علیه ما با این خیال که ما را با این تهدیدات مرعوب می کنید، آگاهانه این نامه را در سطح بسیار گسترده ای توزیع کردید. اکنون نامه تهدید آمیز ر. جمال بزرگپور که با ایدیتوری رفیق ابراهیم انتشار یافته است به یک سکاندال سیاسی در حیات مبارزاتی شما رفقا تبدیل شده است. شما از این بابت یک عذرخواهی به این رفقا، به پیشمرگان کومه له، به توده های مردم که آنان را نگران کرده اید و به جنبش انقلابی و کمونیستی ایران بدهکار هستید.
رفقای کمیته رهبری شما در حالی از رفتار متمدنانه و فضای رفیقانه صحبت می کنید، که یکی از پیش شرط های رفتار متمدنانه دیالوگ و گفتگو بر سر کلیه مسائل مربوط به جداییای است که شما با اقدامات انحلال طلبانه تان به تشکیلات تحمیل کرده اید. در این شرایط ضرورت عاجل ایجاب می کند که یک هیئت از جانب کمیته رهبری تعیین نمائید تا به هیئتی از جانب کمیته اجرائی حزب با هم بر سر مسائل مربوط به جدائی به گفتگو و مذاکره بنیشنند. اما متأسفانه شما از آن طفره می روید و بعد از چهار روز هنوز به این درخواست رسمی ما پاسخی نداده اید. عجیب است که شما در نقشه انشعابتان به همه چیز فکر کرده اید، اما به این موضوع مهم فکر نکرده اید. همه ما که تجربه انشعابات گذشته را داریم و نیک می دانیم که لازم است در مورد مسائل مربوط به سرنوشت آرشیو برنامه های تلویزیون حزب و کومه له، آرشیو برنامه های رادیو حزب و رادیو کومه له، اسناد و نوارهای کنگره ها و پلنوم های حزب و کومه له، محل استقرار ما در بخشی از اردوگاه، امکانات مالی و تسلیحاتی و غیره به بحث و گفتگو بنشینیم و به توافق برسیم. در دوره رفتن رفقای کمونیسم کارگری که به شیوه ای کاملا متمدنانه انجام گرفت همین رؤیه در پیش گرفته شد. رفیق ابراهیم علیزاده با رفیق منصور حکمت در جلسه و گفتگوی رسمی بر سر جزئیات مربوط به پروسه جدائی به توافق رسیدند و سند امضا کردند و در کردستان هم مطابق همان توافقات عمل کردیم.
همه این امکانات موجود و کنونی تشکیلات محصول فعالیت مشترک چهل ساله همگی ما و بویژه رفقایی که در داخل شهرهای ایران زیر تیغ حاکمیت هار جمهوری اسلامی جانفشانی کرده اند می باشد. بدون فعالیت همگی ما، بدون جانفشانی آن رفقا و بدون موقعیت اجتماعی کومه له که محصول این تلاش ها بوده کومه له دارای این امکانات نمی بود. این امکانات متعلق به همگی ما است. چیزی که تغییر کرده این است که دو جناح متأسفانه نتوانستیم بیش از این به همزیستی با هم ادامه دهیم. ولی هر دو طرف به مبارزه ادامه می دهیم و برای پیشبرد این مبارزه به امکانات نیاز داریم.
رفقا شما در آخر بند نامه ایجاد فضای رفیقانه را به اسکان رفقای ما در محل دیگری تا حل قطعی آن از جانب حکومت اقلیم کردستان موکول کرده اید. رفقای عزیز ما هم این اردوگاه را محل استقرار خودمان می دانیم. حال که متأسفانه مسئله جدایی و انشعاب پیش آمده است می توانیم در توافق با هم هر کدام در یک بخش از اردوگاه مستقر شویم. مطمئن هستیم و شما هم مطمئن باشید اگر کارشکنی نکنید، و ما با هم بر سر چگونگی استقرار در اردوگاه به توافق برسیم و بعدا امر واقع را به اتحادیه میهنی و یا حکومت اقلیم کردستان گزارش دهیم، آنها نه تنها مخالفتی نخواهند کرد، بلکه خوشحال هم خواهند شد. در جریان رفتن رفقای کمونیسم کارگری و انشعاب جریان زحمتکشان همین کار را کردیم و در توافق با هم یک اردوگاه با تمام امکانات در اختیار آنها قرار گرفت. جمع بیست نفره ای از رفقای کمونیسم کارگری بعد از جدایی هم برای مدت ها با ما در یک اردوگاه استقرار یافتند و در مناسباتی رفیقانه هر کدام امر خودمان را پیش می بردیم بدون آنکه حتی یک سیم خاردار اردوگاه ما را از محل استقرار آنها جدا کند. حداقل به دو شاخه سازمان زحمتکشان نگاه کنید، ۱۳ سال است که اردوگاه دو شاخه زحمتکشان با یک سیم خاردار از هم جدا شده و هیچ مشکلی هم برای آنها پیش نیامده است. در خاتمه باز هم تأکید می کنیم که ما منتظر تعیین هیئت از جانب شما برای مذاکره و گفتگو هستیم.
با تشکر
کمیته اجرائی حزب کمونیست ایران
۲۲ دی ۱۴۰۰
۱۲ ژانویه ۲۰۲۲
بر گرفته از سایت حزب کمونیست ایران
www.cpiran.org