اخبار و گزارشاتی از درد و رنج و مبارزه مردم خوزستان

شخصی سازی فونت
  • کوچکتر کوچک متوسط بزرگ بزرگتر
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times

کمیته سازمانده حزب کمونیست کارگری، واحد خوزستان: مردم قربانی بی امکانی. حوالی شهرستان ایذه، جایی بین استان خوزستان و چهارمحال و بختیاری، روستاهای بسیاری وجود دارند که اهالی آنها بدون داشتن ابتدایی‌ترین امکانات زندگی می‌کنند روستاهای گاوشی، اَلوَرگ، سجو، قَله کشکی و آبشار زردلیمه روستاها فاقد هرگونه مدرسه، برق، آب لوله کشی، گاز ، جاده و پل و بهداشت و خطوط ارتباطی مخابرات می باشند.


ساکنین این روستاها برای تامین بسیاری از نیازهایشان از جمله دسترسی به پزشک و مراکز درمانی و همچنین خرید بسیاری از اقلام باید بیش از هفت ساعت پیاده روی بکنند و یا با استفاده از اسب و قاطر خود را به جاده اصلی برسانند.
طی چند ماه گذشته چندین کودک خردسال به دلیل بیماری های جزئی مثل سرماخوردگی جانشان را از دست داده اند آنهم برای اینکه مسیر مناسب برای رسیدن به درمانگاه و درمان وجود ندارد.
راه دسترسی
شاورزان شادگانی کشت تابستانه را بنا به ممانعت سازمان آب و برق خوزستان و به علت کمبود آب ذخایر پشت سد مارون، انجام ندادند و ضرر و زیان زیادی را متحمل شدند و اکنون در صورت تامین نشدن آب کشت پاییزی، دوباره با خسارات زیادی روبرو خواهند شد.
۵۴هزار هکتار اراضی آبی و ۱۴هزار هکتار نخیلات منطقه شادگان با بی آبی گسترده مواجه هستند و احداث سد دوم مارون به بحران تنش آبی دامن خواهد زد.
طی روزهای گذشته تصاویری منتشر شد که نشان می دهد نخلداران منطقه به دلیل بی آبی و شوری بیش از حد آب های موجود، مجبور به فروش نخیلات خود شده اند.
گفته می شود برخی کشورهای خلیج از جمله کویت و قطر خریداران این نخل ها بوده و در ازای هر اصله درخت نخل یک میلیون و پانصد هزار تومان به کشاورزان پرداخت می کنند.
رئیس هیأت مدیره اتحادیه نخلداران استان خوزستان، با اعلام اینکه نخل‌های منطقه شادگان کلا تلف شده است، گفته است بالادست رود مارون سد زده اند و اصلا آبی به شادگان نمی رسد. نخیلات آبادان و خرمشهر را هم آب شور از بین برده است.
با این همه معاون سازمان جهاد کشاورزی خوزستان صادرات نخل از خوزستان به کشورهای دیگر را رد کرده و گفته ویدئو منتشر شده در فضای مجازی مربوط به استان خوزستان نیست.

محرومیت از درمان در زندان
محروم سازی زندانیان از درمان فوری و لازم بخشی از سیاست جنایتکارانه جمهوری اسلامی در زندانهاست که در موارد متعددی به مرگ زندانیان منجر شده است. على حلفى زندانی سیاسی محبوس در زندان مسجدسليمان یکی از این زندانیان است که شانزده سال است بدون برخورداری از حق مرخصی در زندان های جمهوری اسلامی بسر می برد. او با وجود بیماریهای قلبی، ریوی و گوارشی ناشی از حبس طولانی مدت، از دریافت خدمات درمانی محروم است و از انتقال وی به زندان اهواز ممانعت شده است.
این زندانی سیاسی، در زمان بازداشت در اثر شکنجه های شديد فيزيكى دچار شکستگی دنده‌های سینه شده است و البته مجبور شدن او را یک بار تحت عمل جراحی قرار دهند.
علی حلفی در سال ۱۳۸۴ به همراه شش نفر دیگر با اتهاماتی چون "عضویت در گروههای مسلحانه، اقدام علیه امنیت ملی، محاربه با خدا و مقسد فی الارض دستگیر و به حبس ابد محکوم شد. این حکم پس از اعتراض وی به سی سال زندان تقلیل یافت. او شهروند شهر حمیدیه است و بخشی از محکومیت خود را به صورت تبعید در زندان گناباد سپری کرده است.

بازداشت فعال محیط زیست در خرمشهر
سه‌شنبه ۱۸ آبان‌ماه ۱۴۰۰، راحیل موسوی، عکاس و فعال محیط زیست توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. راحیل موسوی، ۲۷ ساله و اهل خرمشهر پیشتر نیز سابقه بازداشت داشته است. وی در تاریخ ۱۸ آذرماه ۹۵ نیز به دلیل عکسبرداری از تجمع اعتراضی نسبت به انتقال آب کارون توسط ماموران اداره اطلاعات بازداشت و مدتی بعد آزاد شد.
به خانواده او گفته اند که راحیل را به اتهام تصوير برداری از مناطق و اماكن حساس بازداشت كرده اند اما به طور دقیق از دلایل بازداشت، اتهامات مطروحه و محل نگهداری وی اطلاعی در دست نیست.

قتل یک زن جوان به دست پلیس
روز جمعه مورخه ۹ مهرماه، ساناز محمدیان توسط شلیک گلوله های ماموران پلیس، در حالی که به همراه همسر و فرزند سه ساله خود در اتومبیل شان بودند کشته شد. این جنایت در در خیابان مهدیس شهر اهواز اتفاق افتاده است.
میلاد همسر ساناز درباره این جنایت تکاندهنده می گوید: "روز جمعه ظهر بود که به همراه همسرم ساناز و پسر ۳ ساله ام آریوبرزن سوار خودروی‌مان شدیم.حین سوار شدن پسرم بهانه گرفت جلو بنشیند.ساناز گفت اشکالی ندارد و راه زیادی نیست بگذار بنشیند. راهی خانه پدرم شدیم در حالی که پسرم در صندلی جلو و ساناز در صندلی عقب نشسته بودند.
بلوار شلوغ بود برای همین توقف کامل کردم که باند آن طرف خیابان خلوت شود و حرکت کنم. در همین حین خودروی رونیز پلیس از راه رسید. یک مامور نیروی انتظامی از رونیز پیاده شد و اسلحه کلاشینکف را از دست سربازش گرفت و بدون هیچ تذکری از فاصله کمتر ای یک متری به شیشه عقب خودروی‌مان شلیک کرد."
میلاد در ادامه می گوید : تیر از پشت گوش سمت چپ به سر ساناز اصابت کرده و از سمت راست سرش خارج شده بود. بیش از ۳ گلوله خورده بود. آنقدر از نزدیک به ماشین ما شلیک کردند که تمام گردنش تخریب شده بود. این حادثه بسیار تلخ و باورنکردنی در یک لحظه جلوی چشم من و پسرم که داشت با مادرش صحبت می کرد اتفاق افتاد.
بعد از فوت همسرم، عوامل انتظامی هیچ توضیحی تا امروز به من ندادند. فقط پرونده شکایت ما را به اداره بازپرسی شعبه ۳ اهواز ارجاع دادند. وقتی رفتم به‌ آنها گفتم چرا به ما شلیک کردید. مگر ما چه کرده بودیم ؟ فقط گفتند دنبال سارق مسلح بوده‌اند.
مقامات جنایتکار نیروی انتظامی در ابتدا از وقوع این حادثه اظهار بی اطلاعی کرده و حتی آن را تکذیب کردند اما پس از مصاحبه های میلاد و پیگیری های وکیل آنها، فرمانده نیروی انتظامی در توضیح این واقعه گفته است در همان منطقه خودرویی با مشخصات مشابه خودروی این خانواده اقدام به سرقت مسلحانه کرده بود و ماموران به اشتباه به طرف این خانواده شلیک کرده اند.

اعتراض کارگران لوله سازی
طی هفته ها و ماههای گذشته، کارگران بیکار شده شرکت لوله سازی خوزستان که قرار است به شرکت داروسازی تبدیل شود بارها در مقابل استانداری تجمع کرده اند. حدود ۲۰۰ نفر از کارگران از سال ۱۳۸۱ تا کنون از شرکت مطالبه دارند و حقوق آن‌ها پرداخت نشده است.
این کارخانه در سال ۱۳۸۱ به بخش خصوصی واگذار و همین مسئله موجب وارد شدن آن به گردابی از مشکلات برای کارگران شرکت شد که تاکنون نیز لاینحل باقی مانده اند.
کارگران لوله سازی می گویند حدود بیست سال از مطالبات ما گذشته است و شرکت همچنان حق و حقوق ما را پرداخت نکرده و با هیچ کدام از ما تسویه حساب نکرده است.
به گفته کارگران و تایید یکی از مدیران شرکت، یک نفر از سهامداران این کارخانه که به عنوان مالک اصلی شرکت هم شناخته می شود، بخشهای زیادی از تجهیزات و ماشین آلات را تخریب و به فروش رسانده و صدها میلیارد تومان از فروش اموال شرکت به جیب زده است در حالی که مجموع مطالبات کارگران نزدیک به ۱۳ میلیارد تومان است.
خرداد ماه امسال معاون پیشین استانداری خوزستان گفته بود مالک جدید این کارخانه به دنبال تغییر کاربری این کارخانه است و تغییر کاربری کارخانه لوله‌سازی خوزستان به یک کارخانه داروسازی از نظر استانداری خوزستان بلامانع است.
از سال ۱۳۸۸ تا کنون مالکیت این شرکت بارها بین غارتگران متعدد دست به دست شده است و مالکان جدید از اردیبهشت ماه پارسال تاکنون به بهانه رسیدگی به امور جاری، کارخانه را تعطیل، از ورود کارگران جلوگیری و حتی برخی از کارگرانی که برای درخواست حقوق به شرکت مراجعه کرده بودند را به عنوان آشوبگر به مراجع قضایی معرفی کرد که برای آنها پرونده تشکیل شده است. شرکت لوله سازی خوزستان یکی از نمونه های بارز دزدی و چپاول در محیط های کار و به نابودی کشاندن زندگی و معیشت کارگران است. یک موضوع اعتراضات کارگری در سطح جامعه اعتراض به کل بساط اختلاس و چپاول حاکم است. نیشکر هفت تپه یک سنگر مهم این مبارزه و الگوی مهمی برای جنبش کارگری و کل جامعه است.

کمیته سازمانده حزب کمونیست کارگری، واحد خوزستان
۲۱ آبان ۱۴۰۰، ۱۲ نوامبر ۲۰۲۱