فدراسیون اتحادیه های کارگری سوئیس و دو اتحادیه بزرگ کارگری در کانادا به کارزار اخراج جمهوری اسلامی از آی ال او پیوستند

شخصی سازی فونت
  • کوچکتر کوچک متوسط بزرگ بزرگتر
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times

 پنجم ژوئن آکسیون اعتراضی کمپین برای آزادی کارگران زندانی مقابل اجلاس آی ال او اخراج جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار یک کارزار مهم کمپین برای آزادی کارگران زندانی (Free Them Now) است و امسال در شرایطی که جامعه در التهاب انقلاب قرار دارد کمپین با تاکید بر بایکوت جهانی حکومت جنایتکار جمهوری اسلامی کارزار اخراج جمهوری اسلامی از آی ال او را به پیش میبرد.

 کمپین برای آزادی کارگران زندانی با این گفتار و به مناسبت صدو یازدهمین اجلاس سازمان جهانی کار نامه ای به اتحادیه های کارگری جهانی نوشته است و خواستار حمایت و پشتیبانی از کارزار اخراج جمهوری اسلامی از این سازمان شده است. قبلا شماری از اتحادیه های کارگران با این کارزار اعلام همبستگی کرده بودند. در پاسخ به نامه اخیر کمپین برای آزادی کارگران زندانی، فدراسیون اتحادیه های کارگری سوئییس با ۴۰۰ هزار عضو و شخصیت های کارگری و سیاسی دیگری از این کشور از جمله کاتارینا پلیسز هوبر دبیر کل سندیکای بخش کارکنان خدمات عمومی با ۴۰۰۰۰۰ عضو و پی یر یویس میلارد رئیس شورای ملی سوئیس با امضای نامه ارسال فری دم ناو، به این کارزار پیوستند . از کانادا نیز فدراسیون کار بریتیش کلمبیا با بیش از ۵۰۰۰۰۰ عضو و اتحادیه ملی کارمندان عمومی در کانادا با ۴۰۰۰۰۰ عضو به این کارزار پیوسته اند. بعلاو ه اینکه قطعنامه Free them now با درخواست اخراج جمهوری اسلامی ایران از سازمان بین المللی کار به کنوانسیون اخیر اتحادیه کارگری کنگره کانادا تقدیم شد و پاسخ رسمی این اتحادیه به ILO ارسال خواهد شد. کنگره کار کانادا (CLC)، بیش از ۳ میلیون کارگر در سراسر کشور عضو دارد. بدین ترتیب کمپین برای آزادی کارگران زندانی با کارزار اخراج جمهوری اسلامی و نامه حمایتی ای با بیست امضا از اتحادیه های کارگری و چهره هایی از اکتیویست های کارگری و سیاسی در دفاع از این کارزار میتینگ اعتراضی خود را در برابر اجلاس آی ال او در پنجم ژوئن برگزار میکند. کمپین این امضا ها را همراه با ترجمه انگلیسی نامه هشت تشکل کارگری از ایران و نامه رضا شهابی کارگر زندانی از درون زندان خطاب به نمایندگان اتحادیه های کارگری شرکت کننده در اجلاس آی ال او، به سازمان جهانی کار ارائه خواهد کرد تا اعتراض خود را به مماشات آنها با جمهوری اسلامی اعلام کند. کمپین برای آزادی کارگرن زندانی همچنین روز ۷ ژوئن ملاقاتی با شورای حقوق بشر سازمان ملل خواهد داشت که همه این اسناد به آنها تحویل داده خواهد شد.
هشت تشکل کارگری از ایران در نامه خود بر دو خوست فوری و در دستور قرار گرفتن و تصویب آنها در اجلاس تاکید کرده اند که عبارتند از:
الف) رفع فوری و بی‌قید و شرط تمامی اتهامات منتسب شده به تمامی فعالین صنفی محبوس در ایران و آزادی تمامی کارگران، معلمان و فعالین اجتماعی زندانی و دستگیر شدگان جنبش زن زندگی آزادی و همه زندانیان سیاسی و لغو فوری اعدامها.
ب) اخراج جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار و عدم اجازه به هیات این حکومت برای شرکت در اجلاس.۹ خرداد ۱۴۰۲،
رضا شهابی نیز در نامه خود خطاب به نمایندگان اتحادیه های کارگری حاضر در اجلاس مینویسد: "از شما میخواهیم که در کنار کارگران ایران بایستید و
- این ماموران امنیتی را که به عنوان نمایندگان کارگران ایران به سازمان جهانی کار فرستاده اند، در هیئت مدیره سازمان جهانی کار یا در کمیته های کارگری و غیره نپذیرید، - خواهان اخراج آنها باشید،
- در انظار عمومی خواستار آزادی کلیه کارگران و فعالین صنفی زندانی باشید،
کمپین برای آزادی کارگران زندانی در ایران تلاش میکند که صدای این کارگران در ژنو باشد. تاکید کمپین بر این نکته است که جمهوری اسلامی کارگران و مردم ایران را نمایندگی نمیکند بلکه سرکوبگر مردم است و جای آن نه در هیچگونه اجلاسی بلکه پشت میز محاکمه است و این رژیم باید در سطح جهان بایکوت و از سازمان جهانی کار اخراج شود.
دیگر امضاهای همبستگی با کارزار اخراج جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار عبارتند از:
"سعید نعما، دبیر کل فدراسیون اتحادیه های کارگری عراق، استفان ون سیچوسکی دبیر کل شورای کار ونکوور و منطقه (VDLC) با حدود ۶۰۰۰۰۰ عضو اتحادیه در سراسر شهر ونکوور و حومه، استفانی اسمیت، دبیر کل اتحادیه کارکنان عمومی بریتیش کلمبیا ( (BCGEU با ۸۵۰۰۰ عضو، کلینت جانستون دبیر کل فدراسیون معلمان BC (BCTF) با ۵۰۰۰۰۰ عضو، مایک پالچک، رئیس اتحادیه کشتیرانی استرالیا، ریتا مالیا دبیرکل اتحادیه کارگران ساختمانی ایالت CFMEU NSWبا ۳۰۰۰۰ عضو، حزب چپ همبستگی در سوئیس، جوزف داهر (استاد دانشگاه لوزان و یکی از رهبران حزب چپ سوئیس، پیتر تاچل - مدیر بنیاد پیتر تاچل و مبارز قدیمی حقوق بشر و حقوق دگرباشان جنسی در بریتانیا، اریک لی، موسس و ویراستار LabourStart، جان کلارک، سازمان دهنده OCAP، در کانادا، سمیر نوری (سخنگوی سازمان لغو مجازات اعدام در عراق)، مسعود ارژنگ، دبیر لوکال محلی ۸۰۳ خدمات سلامت جامعه، کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی (CFPPI)
کمپین برای آزادی کارگران زندانی تلاش دارد تا کارزار اخراج جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار را با تشکیل ائتلافی از اتحادیه های کارگری حامی خود به پیش ببرد. اخراج جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار یک گام مهم در بایکوت این رژیم و یک پیشروی بزرگ برای جنبش کارگری و انقلاب زن زندگی آزادی است. زنده باد همبستگی جهانی کارگری
کمپین برای آزادی کارگران زندانی
۱۲ خرداد ۱۴۰۲، ۲ ژوئن ۲۰۲۳
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
https://free-them-now.com/

 


تظاهرات بزرگ مردمی در زاهدان
جمهوری اعدامی نمیخوایم، نمیخوایم
امروز جمعه ۱۲ خرداد شمار زیادی از مردم در زاهدان به خیابان آمدند و در ادامه جمعه های اعتراضی با فریاد "جمهوری اسلامی نمیخوایم، نمیخوایم" و شعارهای ضد حکومتی دست به راهپیمایی زدند. یک محور شعارهای مردم در این روز علیه اعدامها و سرکوبگریهای حکومت اسلامی بود. شعارهای دیگر مردم زاهدان در اعتراض خیابانی بزرگ خود در این روز عبارت بودند از: "نه سطلنت نه رهبری آزادی و برابری"، " حکومت بچه کش، نمیخوایم نمیخوایم"، " جمهوری اسلامی نمیخوایم، نمیخوایم"،" مرگ بر خامنه ای"، "مرگ بر دیکتاتور"، "مرگ بر سپاهی"، "سلطنت، ولایت، یکصد سال جنایت"، "بسیجی، سپاهی، داعش ما شمایی"، "کرد، بلوچ، آذری آزادی، برابری"، "ایرانی، اتحاد، انقلاب، آزادی"
در این اعتراضات مردم معترض بنرهایی در دست داشتند که بر روی یکی از آنها نوشته شده بود: طناب دار بر گردن دماوند دیگر اثر ندارد.
حکومت اسلامی با سرکوب شدید و کشتار تلاش کرد اعتراضات مردم زاهدان را بخواباند. اما مردم این شهر همچنان ایستاده اند و با جنایتکاران حاکم مقابله میکنند و با جمعه های با شکوه اعتراضی خود علیه حکومت فریاد میزنند. زاهدان یک کانون داغ اعتراضات مردمی است. از مبارزات مردم زاهدان باید وسیعا حمایت و پشتیبانی کرد.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۲ خرداد ۱۴۰۲، ۲ ژوئن ۲۰۲۳

شعاردهی های ضدحکومتی در سالمرگ خمینی و اعتراضات علیه اعدام
"مرگ برخامنه ای لعنت بر خمینی"
شب گذشته در سالمرگ جنایتکار تاریخی خمینی، مردم در محلاتی از تهران همچون جنت‌آباد جنوبی شعارهای حکومتی سر دادند و در جاهایی جوانان در خیابان با رقص و شادی و زنان بدون حجاب مرگ این جنایتکار را جشن گرفتند. مردم شعار میدادند:"قسم به خون یاران ایستاده ایم تا پایان"، "خامنه‌ای ضحاک، می‌کشیمت زیر خاک"، "مرگ بر دیکتاتور" و "مرگ بر خامنه ای لعنت بر خمینی". در این شب جمعیت زیادی از مردم در متروی تهران فریاد میزدند:" امسال سال خونه، سید علی سرنگونه".
به همین مناسبت در جاهایی همچون بهبهان جوانان عکس ها و پوسترهای خمینی را پایین کشیدند و آتش زدند. و در جاهایی همچون اکباتان و گوهردشت با شعار نویسی اعتراض خود را فریاد زدند.
رویداد دیگر در این روز تجمع خانواده تعدادی از جوانان اعدام شده، در آرامستان فردوس مهاباد روز جمعه ۱۲ خرداد بود که سالروز اعدام وحشیانه ۵۹ تن از عزیزان مردم در ۱۲ خرداد سال ۶۲ یعنی چهل سال پیش است. در این حرکت اعتراضی سرکوبگران حکومت که از هرگونه تجمعی هراس دارند با ساچمه زن به سمت خانواده جانباختگان شلیک کردند تا جمعیت را متفرق سازند. و چند نفر زخمی شدند.
شب ۱۲خرداد مردم در شهرک باقری در تهران با شعارهای مرگ برخامنه ای مرگ بر جمهوری اعدامی صدای اعتراض خود را بلند کردند.
روز ۱۱ خرداد چند روز بعد از قتل بامشاد سلیمانخانی، در آبدانان اعتصاب عمومی و اعتراضات گسترده بود. مردم دست از کار کشدیند و علیرغم وجود گسترده نیروهای امنیتی هزاران نفر از مردم این شهر و شهرستانهای حومه در مراسم گرامیداشت بامشاد شرکت کردند. بامشاد سلیمانخانی جوان ۲۱ ساله، دانشجوی مهندسی مکانیک دانشگاه ایلام بود که روز ۷ خرداد بدست جانیان اسلامی به قتل رسید. در این مراسم پدر بامشاد در سخنرانی خود جمهوری اسلامی را قاتل فرزندش خطاب کرد و محکوم نمود. بامشاد روز سوم خرداد توسط نیروهای سرکوبگر به‌ شدت مضروب شد و وقتی به خانه بازگشت به کما رفت و به بیمارستان منتقل شد. در معاینات اولیه مشخص شد کتف و دنده‌های او شکسته و آثار ضرب و جرح شدید و زخم ناشی از خاموش کردن سیگار روی بدن او به چشم می‌خورد. بامشاد یکشنبه ۷خرداد، در بیمارستان رازی ایلام جان خود را از دست داد.
رئیس‌کل دادگستری استان ایلام مثل دیگر جنایتکاران جمهوری اسلامی منکر قتل وی شد و اعلام کرد که سلیمان‌خانی بنا بر انگیزه شخصی اقدام به خودکشی با مصرف قرص کرده است. این اظهارات بیش از بیش مردم آبدانان را به خشم آورد.
قتل بی رحمانه بامشاد سلیمانخانی توسط جانیان آنهم در فضای ملتهب شهر آبدانان بخاطر سرکوبگریهای حکومت و دستگیریهایی که در بیستم اردیبهشت بعد از سخنرانی سردار جنایتکار جمهوری اسلامی شاکرمی در جمع بسیجیان و سپاهیان صورت گرفته بود، شهر را از خشم به لرزه در آورد. روز یازده اردیبهشت مردم بسیاری به خیابان آمدند و شعارهای اعتراضی سر دادند و با نیروهای سرکوب درگیر شدند. مردم شعار میداند: "مرگ بر خامنه‌ای"، "امسال سال خونه، سید علی سرنگونه"، "خامنه‌ای بی‌ریشه، خیزش تموم نمی‌شه"، "جمهوری بچه‌کش، نمی‌خوایم، نمی‌خوایم" و "مرگ بر دیکتاتور". در این روز شهر در اعتصاب عمومی بود و در همان شب جوانان دست به اعتراضات شبانه زدند. حضور نیروی سرکوب چشمگیر بود. بیش از ۵۰خودروی ضدشورش برای مقابله با مردم در میادین اصلی شهر مستقر شدند. اما جوانان به مقابله برخاستند و کنترل خیابان اصلی شهر را با روشن کردن آتش بدست گرفتند و در مقابل مرکز نیروی انتظامی آتش برپا کردند و چند خودروی یگان ویژه را نیز به آتش کشیدند. نیروهای سرکوبگر با گاز اشک‌آور و تفنگ ساچمه‌ای به مردم یورش می بردند و جوانان با سنگ و چوب به مقابله برخاسته و درگیری و تعقیب و گریز در خیابان‌های مختلف شهر ادامه یافت. وحشیگیری نیروهای سرکوب به حدی بود که حتی مستقیما بە سوی عابران پیادە نیز شلیک میکردند. در این شب دهها نفر مجروم شدند و شمار بسیاری از آنان به بیمارستان منتقل شدند. گروهی از مردم و بستگان مجروحان در مقابل بیمارستان تجمع کردند تا مانع انتقال مجروحان به زندان شوند. عارف محمدی یکی از جوانانی است که در این شب مورد هدف گلوله قرار قرار گرفت و زیر عمل جراحی برای حفظ یکی از چشمانش قرار گرفت.
در سمیرم نیز روز ۹ خرداد علیه اعدامها اعتصاب عمومی صورت گرفت. کسبه و مغازه‌داران شهر در روز سه‌شنبه ۹ خرداد در حمایت از چهار زندانی سیاسی که با اتهامات سنگینی مواجه‌اند، اعتصاب کردند. فاضل بهرامیان، مهران بهرامیان، یونس بهرامیان و داریوش صاعدی، چهار شهروند زندانی هستند که نگرانی‌هایی درباره صدور احکام اعدام برای آن‌ها وجود دارد.
در کنار اعتراضات میدانی بیانیه بیش از هشتاد خانواده دادخواه و کیفرخواست آنها علیه اعدامها گامهای مهمی به جلو از سوی این جنبش است.از سوی دیگر سازمان حقوق بشر ایران گزارش داده است در موج گسترده ی اعدام ها در ایران، در یک ماه گذشته دستکم ۱۴۲ نفر و در سال جاری میلادی ۳۰۷ نفر در ایران اعدام شده‌اند. و هم اکنون ۷ معترض همچنان در خطر جدی اعدام قرار دارند.
گفتنی است که عفو بین‌الملل کارزاری جهانی با عنوان "کارزار جهانی علیه موج اعدام‌ها در ایران" راه اندازی کرده و طوماری را با هدف درخواست از کشورها برای اقدام علیه این اعدام‌ها به امضای عموم گذاشته است. چنین کارزاری بازتاب مستقیم اعتراضات مردم است.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۴ خرداد ۱۴۰۲، ۴ ژوئن ۲۰۲۳


تظاهرات بزرگ مردمی در زاهدان
جمهوری اعدامی نمیخوایم، نمیخوایم
امروز جمعه ۱۲ خرداد شمار زیادی از مردم در زاهدان به خیابان آمدند و در ادامه جمعه های اعتراضی با فریاد "جمهوری اسلامی نمیخوایم، نمیخوایم" و شعارهای ضد حکومتی دست به راهپیمایی زدند. یک محور شعارهای مردم در این روز علیه اعدامها و سرکوبگریهای حکومت اسلامی بود. شعارهای دیگر مردم زاهدان در اعتراض خیابانی بزرگ خود در این روز عبارت بودند از: "نه سطلنت نه رهبری آزادی و برابری"، " حکومت بچه کش، نمیخوایم نمیخوایم"، " جمهوری اسلامی نمیخوایم، نمیخوایم"،" مرگ بر خامنه ای"، "مرگ بر دیکتاتور"، "مرگ بر سپاهی"، "سلطنت، ولایت، یکصد سال جنایت"، "بسیجی، سپاهی، داعش ما شمایی"، "کرد، بلوچ، آذری آزادی، برابری"، "ایرانی، اتحاد، انقلاب، آزادی"
در این اعتراضات مردم معترض بنرهایی در دست داشتند که بر روی یکی از آنها نوشته شده بود: طناب دار بر گردن دماوند دیگر اثر ندارد.
حکومت اسلامی با سرکوب شدید و کشتار تلاش کرد اعتراضات مردم زاهدان را بخواباند. اما مردم این شهر همچنان ایستاده اند و با جنایتکاران حاکم مقابله میکنند و با جمعه های با شکوه اعتراضی خود علیه حکومت فریاد میزنند. زاهدان یک کانون داغ اعتراضات مردمی است. از مبارزات مردم زاهدان باید وسیعا حمایت و پشتیبانی کرد.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۲ خرداد ۱۴۰۲، ۲ ژوئن ۲۰۲۳