رژیم اعدام، پس از قریب سه ماه سرکوب خونین و بگیر و ببند کف خیابانها و محلات شهرهای ایران و اینکه زیر شکنجه مخوف هم نتوانسته روحیه مبارزاتی جوانان را درهم بشکند، به همان ابزار همیشگی چندین دهه متوسل شده که بزدلانه اعدام کند. جلادان چنان از مبارزات کف خیابان هراسناک هستند، نصف شب و دور از چشم مردم در حلقه مزدوران و خودیها، زنده یادان محسن شکاری و مجید رهنورد را به دار آویختند و اعلام نمودند در "ملاء عام" اعدام شدند، تا زهی خیال باطل جامعه را مرعوب کنند.
بدنبال آن دو برادر جوان به اسامی بهزاد و اسماعیل احمدپور اهل سامان از چهار محال و بخیتباری که در تهران زندگی میکردند و مشغول تحصیل بودند حدود یکماه پیش بدیل مشارکت در خیزش خیابانی دستگیر، و پس از شکنجه های مخوف یکشنبه 20 آذر هر دو را اعدام و پیکر بیجانشان تحویل دایی آنها داده میشود. کما اینکه وحید نارویی جوان 31 ساله هم طی روزهای گذشته در زندان عادل آباد شیراز در سکوت خبری به دار آویخته شد. متاسفانه گروگانهای زیادی فتوای حکم اعدام آنها از سوی قوه قضائیه جنایت پیشه صادر شده، و هر آن احتمال دارد گروگانهای دیگری نظیر توماج، سامان، ماهان صدارت، محمد مهدی کرمی، فرهاد و فرزاد طه زاده، سونیا شریفی آبدانانی، کاروان شاهی، صالح میر هاشمی، سهند محمدزاده، علی و محمد رخشانی و محمد بروغنی ها بیدفاع ترین بخش جامعه تحت رژیم متوحش سرمایه داری ایران، به دلیل شرکت در خیزش به اتهامات واهی زیر شکنجه محکوم و سرشان پای دار برود!
کل داستان ایندوره و این شیوه اعدام از گروگانگیری ده ها هزار نفری اینست جامعه بپاخاسته را که عزم جزم کرده رژیم را به زیر بکشد و در این راستا گامها بسوی پیروزی برداشته، و طی قریب به سه ماه در صدها شهر صحنه های شکوهمند رویارویی در برابر حافظان نظم موجود خلق کردند، قبل از اینکه این رودهای خروشان در سراسر کشور بهمدیگر وصل شوند، با اعدامهای هر روزه گروگانها کاری کند، آنرا دچار تردید در پیروزی نهایی کند. رژیم نزد خود محاسبه کرده اگر تا کنون چند صد نفر را کشته، اما مبارزان عقب ننشسته اند، و مدام با اعتصاب و اعتراض در حال تغییر تناسب قوا و تجدید قوا هستند، اگر چند هزار نفر را اعدام کند، واکنش جامعه چه خواهد شد! آیا جامعه و خصوصا آنبخش که در این جنگ تمام عیار قریب سه ماه است ابتکار به خرج میدهد، جانفشانی میکند و می رزمد به این فکر خواهد کرد، شکست دادن چنین رژیمی متوحش آسان نیست!؟ آیا کشتار بیش از پیش مانع پیوستن بخشهای دیگر جامعه به خیزش انقلابی خواهد شد؟! آیا جامعه را میتواند محتاط کند که پیروزی چندان هم سریع بدست نمیاید و هزینه های سنگین میخواهد!؟
اما وقتی توده های بپاخاسته و خصوصا جوانان مرعوب نشده و نمیشوند، بلکه در گوشه و کنار ایران اعتصابات کارگری و دانشجویان و سایر اقشار ناراضی وسیعا دارد در مقیاس میلیونی ابراز وجود میکند، همه این محاسبات را بهم ریخته و رژیم میبینیم به هر راهی جهت سرکوب متوسل شده بنوعی به ضد خودش تبدیل شده است. خصوصا طی یکماه اخیر با حضور پررنگتر طبقه کارگر و اعتصاب و اعتراضاتشان علیه وضع موجود دیگر خوف و وحشت جانیان از تکامل خیزش و عروج انقلاب صد مرتبه بیشتر نموده است. رژیم میداند دیگر اعدامها هم جلودار این رودهای خروشان که مدام در حال بهم پیوستن هستند تا به اقیانوس برسند، نیست. رژیم میداند در آینده ای نه چندان دور این رودها به همدیگر وصل، و اقیانوسی خواهد شد تماما زیر و رو کننده. اما اینرا هم میدانند، لااقل اگر نمیشود جامعه را مرعوب کرد، شاید بشود جلو وحشتی که به حافظان سرکوبگرش سرایت کرده را گرفت و مانع شدت ریزش از درون شود!
تجربه تاریخی نشان داده، در دوره اعتلای انقلابی دینامیزم حرکت جهت به زیر کشیدن رژیم گاه تدریجی و گاها چنان شتابان و خیره کننده به پیش می تازد، و موانع پیشروی را از سر راه بر میدارد که در شرایط عادی ده هه ها زمان می برد! نظیر آنچه طی هفته های گذشته در خیزش انقلابی ایران بوقوع پیوسته است. پیشروی که نه تنها ارزیابی و محاسبات رژیم را تماما بهم ریخته، بلکه کمتر قابل پیش بینی است دقیقا چه مسیری را می پیماید، تا برای رژیم قابل کنترل و سروکوب باشد و نهایتا نقطه عروج انقلاب کی هست و دقیقا چگونه اتفاق میافتد. اما آنچه روشن است این خیزش مدام کمیتا و کیفیتا در حال تغییر است. و دارد برغم افت و خیز بستر را برای رویارویی قدرتمندتر در روزها و هفته های آتی آماده تر میکند. به این اعتبار محاسبات و ارزیابی رژیم از موقعیتی که جامعه در ایندوره سه ماهه به آن پا گذاشته بشدت عقب است . اعدام های بیشتر هم مانع به زیر کشیدن ان نمیشود. این ارزیابیها و محاسبات بهم ریخته هراس را بیش از پیش در آنها دامن زده و راه رفع این وحشت، را هنوز در کشتار و اعدام می جویند. غافل از اینکه طی همان خیزشهای دی ماه 96 و آبانماه 98 برغم سرکوب خونین و کشتار فاجعه بار چند هزار نفری جامعه نشان داد مرعوب نشده. وقتیکه پس از این وقایع تراژیک و خون پاشیدن به جامعه باز مردم خیابانها را قدرتمندتر و قریب به سه ماه تسخیر میکنند، منطقا یعنی اگر کشتار و اعدام دو چندان و صد چندان هم شود مردم عزم جزم کرده تر شده اند و به یقین رسیده اند باید این رژیم را برغم هزینه سنگین به زانو در آورند. رژیم هم هر چند خود را به نفهمی زده، و این امر مهم را بخوبی دریافته اما نظیر سایر حکومتهای ضدانسانی چرخه سرکوب، کشتار و اعدامش تا واپسین دم حیات ننگینش میچرخد. غافل از اینکه خیزش انقلابی دیگر طی اینمدت چنان مهر خود را بر جامعه کوبیده که هر چقدر رژیم بر آن بکوبد برخلاف آنچه در تصور دارد، بیشتر و بیشتر مبارزات استحکام خواهد یافت و تا نائل شدن به پیروزی از پیشروی باز نخواهد ایستاد.
پیش بسوی به زیر کشیدن انقلابی رژیم ایران
زنده باد آزادی برابری حکومت شورایی
14.12.2022
#توماج صالحیمحمدبروغنی #سامان یاسین #محمد قبادلو #حمید قره حسنلو #سهندنورمحمدزاده #اکبرغفاری #پرهام پروری #ماهان صدارت #محسن رضازاده قراقلو #منوچهرمهمان نواز #میلادآرمون
#بهرادحصاری #مهدی جهانی #نستوه نیکخواه #محمدپسندیان #ابوالفضل مهری . حسین حاجیلو #سعیدشیرازی #رضاآریا #محمدمهدی کرمی #علی معظمی #بهرادعلی کناری #رضاشاکر زواردهی #جواد زرگران #محمدامین اخلاقی #سیدمحمدحسینی #شایان_چارانی
#مهدی محمدی #آرین فرزام نیا # امیرمحمدجعفری #امین مهدی شکراللهی #صالح میرهاشمی #امیرنصر آزادانی #علی رخشانی #محمدرخشانی #توحید_درویشی