رحمان حسین زاده: سه روز درخشان: چند تجربه مهم!

١- فراخوانهای از قبل اعلام شده، پاسخ اجتماعی و گسترده گرفتند. اولین بار نبود، فراخوانهای دانشجویان و جوانان محلات و نهادها و جریانات چپ و رادیکال پاسخ میگرفت، اما پاسخ گسترده و اجتماعی و مستمر سه روزه اخیر تجربه مهم و جدیدی بود. آنهم در شرایطی که شرکت کنندگان و سازندگان مبارزات سه روزه اخیر، لحظه به لحظه با وحشیگری دم و دستگاه سرکوب مقابله کرده و هزینه پرداختند. نبردکنان جمهوری اسلامی را در تنگنا قرار داده و به عقب راندند. اعتصابات و اجتماعات اعتراضی کوبنده و گسترده را ممکن کردند.
٢- سازمانیافته و هدفمند اقدام شد. با اندکی دقت در اعتصابات شهرها و دانشگاهها و مراکز کارگری و همزمان تظاهراتهای شهری و اعتراضات در محلات و دیگر ابتکارات اعتراضی در داخل و خارج به روشنی متوجه سطح بسیار بالاتری از سازمانیافتگی و هدفمند عمل کردن در جنبش اعتراضی سه روزه اخیر هستیم. فصل مشترکهای جدی در اقدامات و شعارهای رادیکال این سه روزه دیده شد. این دستاورد در پروسه ایجاد همگامی و هماهنگی بین شبکه مبارزاتی فعالین رادیکال در خروش انقلابی جاری به دست آمده و بسیار با ارزش است.
٣- تاکتیکهای مرکب و موثر اتخاذ شد. در این سه روز همزمان ما شاهد تاکتیکهای مختلف از جمله: اعتصاب عمومی در شهرها، اعتصابات و همزمان اجتماعات اعتراضی در تعداد قابل توجهی از دانشگاهها و مدارس، اعتصاب در چندین مرکز کارگری، همزمان تظاهراتها و متینگهای اعتراضی شهری و به علاوه اعتراضات و نبرد و درگیری در محلات با مزدوران رژیم و دیگر خلاقیتهای مبارزاتی در بین اقشار مختلف بودیم. در یک کلام مجموعه متنوعی از تاکتیکهای مبارزاتی در این سه روز به صحنه آمد. بعضأ این تمایل دیده میشد، این تاکتیکها را در مقابل هم قرار دهند. به نظر من برعکس این تمایل، با نگاه دقیق و موشکافانه، در سه روزه خروش انقلابی پرشور آذرماه، این تاکتیکهای مرکب و متنوع، مکمل همدیگر و نشانه پختگی بالای فعالین و رهبران اتخاذ کننده این تاکتیکها در این سه روز اعتراضات کوبنده بودند. لازمست متوجه بود این تجربه بارها و بارها در مسیر این مبارزه اجتماعی تا رسیدن به پیروزی تکرار خواهد شد. این درس و تجربه را باید جدی گرفت.
٤- استیصال و عجز سران رژیم عیان تر شد. در روز شانزدهم آذر در اجتماع دستچین شده دولتی در دانشگاه تهران، رئیسی جلاد با صراحت کامل، استیصال و درماندگی سران رژیمی را که او عنوان ریاست جمهوریش را یدک میکشد، به زبان آورد. برافروخته و زبونانه، مردم را به دیکتاتوری و نظام اسلامی مستبد و مظهر جنایات فاشیستی را مظلوم واقع شده معرفی کرد. این گفته او انعکاس قدرت مبارزه مردم بپاخاسته است. در این گفته واقعیتی نهفته است که نشانه تغییر معادله و تناسب قوا به نفع مردمی است که حدود سه ماه است، قدرتشان را بر جمهوری اسلامی تحمیل می‌کنند. به ویژه قدرت اعتصابات و اعتراضات سراسری در مناسبت ۱۶ آذر خواب از چشمان خامنه ای و رئیسی ها ربود. منظور رئیسی از دیکتاتوری مردم همین اعمال قدرت مردمی، اعمال قدرت زنان، نسل جوان، کارگران و مردم بپاخاسته در سراسر ایران برای جارو کردن جمهوری اسلامی است. در جای دیگر نوشتم طبیعی است که مردم با قدرت و اراده همبسته و محکم و در آینده نزدیک با قیام نهایی و درهم کوبنده بساط جمهوری اسلامی را جمع می‌کنند. طبقه کارگر و جنبش آزادیخواهانه و برابری طلبانه با قدرت اجتماعی و طبقاتی و متشکل حاکمیت کارگری و شورایی را اعمال میکنند. حکومت کارگری و اعمال دیکتاتوری پرولتاریا برای درهم کوبیدن بساط سراپا استثمار و تبعیض و نابرابری و فساد و جهل و خرافه حاکمیت سرمایه و جمهوری اسلامی چشم انداز رهایی بخش و امید بخش انقلاب اجتماعی پیش رو است.
در بررسی همه جانبه تر تجارب و دستاوردهای مهم اعتصابات و اعتراضات درخشان سه روزه آذرماه ١٤٠١ طبعا میتوان موارد مهم دیگری را هم برشمرد، فعلا بر همین موارد اکتفا میکنم. در خاتمه و به عنوان یک جمع بندی فشرده به باور من پتانسیل اعتصابی و اعتراضی سه روزه اخیر آذر ماه، جهش بسیار بزرگ و تعیین کننده در تداوم خروش انقلابی عظیم و سراسری و گام بلند و جدیدی در مسیر تعیین تکلیف نهایی با جمهوری اسلامی و حاکمیت سرمایه است. تجارب، درسها و دستاوردهای این سه روز مبارزه همه جانبه را به دیگر دستاوردهای تاکنونی مان باید اضافه کنیم و قدرش را بدانیم.

هیجدهم آذر١٤٠١