مازیاردرمقاله ی« چرا باید مارکسیست بود، سخنی با جوانان»، تمام ِ استدلال های اش را بر این پایه گذاشته که رِژیم ِ اسلامی یک رژیم ِ سرمایه داری ِ هنجارمند و قانون مند با تمام ِویژه گی های تاریخی دورانی ِآن نظیر ِ آلمان و سوئد و نروژ است. ازاین رو ضرورت ِتاریخی ایجاب می کند رویکرد و شیوه ی مقابله با آن نیزدرچارچوب ِچنین درک وبرداشت و نگرشی باشد.
درحالی که برخلاف ِ این نامگذاری ِ دلبخواهی- تخیلی ِ فاقد ِ اعتبار ِ تاریخی- دورانی، تمام ِ فاکت های موجود ِ سیاسی مناسباتی ِاین رژیم نشان می دهد و ثابت می کند که رژیم ِاسلامی حتا از نام وعنوان ِ ایدئولوژی ِ واپس گرایانه اش هم پیداست که اولن سرمایه داری در مفهوم ِ تاریخی دورانی ِ آن نیست، و ثانیین مانند ِ دیگر حکومت های استبدادی ِ بناشده بر کیش ِ شخصییت پرستی عملکردهای اش در چارچوب ِ راه ِ غیر ِ سرمایه داری و از این رو تشخیص ِ ایشان به کلی و از اساس غلط و نادرست بوده و درنتیجه نمی تواند مارکسیست باشد، چه رسد به آن که بخواهد تئوری های ماتریالیستی دیالکتیکی و ماتریالیستی تاریخی ِ تکامل گرایانه ی مارکسیستی را به دیگران هم آموزش دهد. چرا و به چه دلیل به این نتیجه رسیده ام که او چنین صلاحییتی ندارد؟ به این دلیل که: 1- او لنینیست است. 2- لنینیسم ،همچنان که که در بسیاری مقالات ِ تا کنونی ام در نقد ِ نظرات ِ لنین و پیروان اش و از جمله در بخش ِ اول ِهمین مقاله با استناد به نقل ِ قول هم از مارکس و انگلس و هم از لنین نوشته ام، به عنوان ِ تفکر و گرایش ِ فرقه سالار و اراده گرا نمی تواند دیالکتیک اندیش و تکامل گرا باشد. همچنان که خود ِ لنین با اختراع ِ راه ِ غیر ِ سرمایه داری، راه ِ خود و بلشویسم اش را هم از راه ِ نظام مند ِ سرمایه داری، و هم از این رو از ماتریالیسم ِ تاریخی ِ مارکس و انگلس یعنی از مسیر ِ قانون مند ِ تکامل ِ جامعه ی انسانی جدا نمود.دراین صورت نمی توان هم ادعای مارکسیست بودن داشت و هم آموزه های دیالکتیکی- تکاملی ِ جهت مند و غایت مند ِ آن را صریحن انکار نمود. واقعییت ِ مشخص و درعمل اثبات شده این است که لنین با پیش کشیدن ِ راه ِ نا قانون مند ِغیر ِ سرمایه داری می خواست حزب بلشویک به رهبری ِخودش راجایگزین ِهم طبقه ی کارگر وهم بورژوازی نماید. به این معنا که گفت: حزب ِ بلشویک می تواند خود « به نیروی اراده اش» به تنهایی نیروهای مولده را توسعه دهد و از این جهت نیازی به بورژوازی و صنعت و تکنولوژی ِ بورژوازی برای انجام ِ این وظیفه نیست، و از آنجا که روسیه کشوری عقب افتاده با اکثرییت ِ جمعییت ِ دهقانی بود، طبقه ی کارگر ِ صنعتی پیشرو و متشکل ِ« برای خود» و « برای انجام ِ وظیفه ِتاریخی اش» نیز وجود نداشت. از این جهت حزب نه فقط جایگرین ِ بورژوازی بلکه درعمل( پراتیک ِ سیاسی، اجتماعی، اقتصادی ) نقش و جایگاه ِ تاریخی ِ پرولتاریا را هم برعهده گیرد و ایفا نماید. راه ِ غیر ِ سرمایه داری در واقع تکمیل کننده و توجیه کننده ی این اراده گرایی ِ نا قانون مند ِ ضد ِ تاریخی و ضد ِ مارکسیستی است که از لنین به پیروان ِ فرقه گرا و فرقه سالار ِ او و حتا به آنارشیست ها به ارث رسیده است.
در نادرست بودن و غیر ِ مارکسیستی بودن ِ راه ِ غیر ِ سرمایه داری، وتبعات ِ ناگزیر ِ آن و ازجمله استبداد ِ فردی- فرقه ای و تمامییت خواهی ِ حزب ِ فعال مایشاء در قدرت، همین بس که به این گفتار ِ مارکس مراجعه کنیم که نوشت:« انسان ها تاریخ ِ خود را می سازند، اما نه آنگونه که خود اراده می کنند بلکه آنگونه که شرایط ِ تولیدی- مناسباتی ِ از پیش آماده شده و فراهم گردیده توسط ِ نسل ها و نظام های تاریخی ِ قبل از آنها ، یعنی روند ِ تکاملی ِ تاریخ ایجاب کرده و ایجاب می کند. به این معنا که ابزار و وسائل تولیدی راکه توسط ِنسل های پیشین فراهم آمده و درتصرف( اختیار) ِنسل ِ بعدی ونسل های بعد از آنها قرار خواهد گرفت، به عنوان ِ دستاوردهای تاریخی ِ نوع ِ انسان به کار گرفته و همان ها را بنا بر دیالکتیک ِحرکت ِ بی وقفه ی قانون مند ِ جامعه، رشد و توسعه و تکامل می دهند و به انسان های بعدی می سپارند. از این رو و با این سلسله مراتب و مراحل ِ تکاملی ِ از ساده به پیچیده و از پست به عالی ِ دیالکتیکی، می توان گفت: ارتباط و پیوندی گسست ناپذیر در تاریخ ِ انسانی به وجود می آید که به هرچه شکوفاتر شدن و بهینه شدن ِبیش از پیش ِابزار و نیروهای تولیدی شامل ِخود ِانسان ها و مناسبات ِتولیدی شان خواهد انجامید.»( نقل و برداشت از: مارکس-انگلس. در باره ی تکامل ِ مادی ِ تاریخ. ترجمه ی خسرو پارسا. ص.65 ). حال، با توجه به این گفتار ِ مارکس آقای مازیار ِ رازی که خود را مارکسیست یعنی حامل و ناقل ِ اندیشه های مارکس و انگلس می دانند به این پرسش پاسخ دهند که:« راه ِ غیر ِ سرمایه داری» را برای گذار به سوسیالیسم و کمونیسم از کدام نوشته و آموزه های مارکس و انگلس برداشت کرده است؟ این که ایشان و همفکران ِ شان به ماتریالیسم ِ دیالکتیک و تاریخی و تکامل ِ قانون مند ِ جامعه ی انسانی در کلییت ِ همبسته ی نوعی - تاریخی ِ آن اعتقاد ندارند بلکه آن را انکار و از اعتبار ِ تاریخی و نظری ساقط شده قلمداد می کنند، معنای اش تکامل دادن ِ مارکسیسم است یا بی اعتبار کردن ِ آن هم در نظر و هم در عمل؟. آقای رازی؟ آیا شما معنای تکامل دادن ِ تئوری را می دانید؟ هرگز اگر بدانید. تئوری ِ مارکسیستی، چارچوب ِ مسیر ِ تکامل ِ تاریخ ِ انسانی و نیروهای مولده ِ ی هموار سازنده ی آن را تعیین کرده و توضیح داده است و شما لنینیست ها با انکار ِ این مسیر و این تئوری هرگز نمی توانید تکامل دهنده ی مارکسیسم باشید. شما اگر به تکامل اعتقاد داشتید که راه ِ ناقانون مند و اراده گرایانه ی «غیر ِ سرمایه داری» را جایگزین ِ راه ِ قانون مند و هنجارمند ِ سرمایه داری نمی کردید. آیا می دانید تئوری ِمارکسیستی ِماتریالیسم ِ تاریخی می تواند و باید به آن نیروی مادی یی تبدیل گردد که جامعه ی انسانی رادرکلییت وجزییت ِآن دگرگون سازد، به شرط ِ آن که درست فهمیده شود و درست وبه جا و به موقع به کار گرفته شود، و بدون ِ این نیرو یا سلاح ِ تئوریک ِ نبرد هیچ سلاح ِ مادی یی به تنهایی کارساز نیست و فقط ابزار ِ انسان کشی در دست ِ اقتدار گرایان و فرقه سالاران ِ قدرت طلب است. با این توضیح که شعار دادن و شعار نویسی نه تئوری است و نه اثرگذاری تئوری را دارد بلکه کار ِ تفنگ ساچمه ای را می کند که مستقیمن به چشم و مغز ِ مخاطبان برای کور کردن بینایی و آگاهی ِآنان شلیک می شود. یعنی دقیقن همان کاری که فرقه گرایان برای تبلیغ و جا انداختن ِ خود به عنوان ِ تنها آلترناتیو ِ رژیم ِ اسلامی می کنند. راه ِ غیر ِ سرمایه داری ِ فرقه سالارانه ی خارج از کار کردهای ماتریالیسم ِ تاریخی نیز در واقع به کار گرفتن ِنوعی تفنگ ِ ساچمه ای با همان هدف است. اما آقای رازی! دیدگاه ِ مارکس در خصوص ِ راه ِسرمایه داری و جنبه ها و کارکردهای مثبت و مفید ِآن را چه درتولید وچه درمناسبات ِتولیدی-اجتماعی در راستای تکامل ِ تاریخی ِ جامعه ی انسانی اگر نخوانده اید بخوانید تا بدانید چرا شما و همفکران ِ فرقه سالار ِ تان مارکسیست نیستید: « این یکی از جنبه های متمدن ِسرمایه داری است که کار ِ اضافی را به صورتی و تحت ِ شرایطی تحمیل می کند.{ به این گزاره دقت کنید:} این شرایط برای تکامل ِ نیروهای مولد و مناسبات ِ اجتماعی و ایجاد ِ عناصری برای شکل ِ نوین و تکامل یافته تری نسبت به نظام های تا کنونی بسیار سودمندتراند. از این رو، در هر دوران و نظامی – و از جمله نظام ِ سرمایه داری - از یک سو بخشی از جامعه { بورژوازی} بر بخش ِ دیگر{ پرولتاریا} فشار می آورد، و از سوی دیگر ابزار ِ مادی و شرایط ِ جنینی برای پیدایش ِ شکل ِ متکامل تری از جامعه{ سوسیالیسم و کمونیسم} را امکان پذیر می سازد.»( نقل از: کارل مارکس، هستی و آگاهی . بر گرفته از « سرمایه» . ترجمه ی امیرهوشنگ ِ افتخاری راد و محمد قائدی. ص. 96). باز در توصیف ِ جنبه های مفید و ضروری ِ نظام ِ سرمایه داری در فرایند ِ تکامل ِ جامعه ی انسانی: « در روند ِ تولید ِ سرمایه داری، نیازهای انسان ِ متمدن مداومن افزایش می یابد و درنتیجه قلمروی ِ ضرورت ِ فیزیکی- طبیعی نیز گسترش می یابد، اما در عین ِ حال نیروهای ِ تولیدی هم که این نیازها را برآورده می سازند به طور ِ مداوم افزایش و توسعه و گسترش پیدا می کنند.»( همان کتاب. با برداشت از کتاب ِ سرمایه. ص.97). در جای دیگر، مارکس «تنها پیش شرط ِ لازم و ضروری ِ گذار به سوسیالیسم را » رشد و توسعه ی هرچه بیش تر ِ نیروهای مولد و مناسبات ِ تولیدی در نظام ِ سرمایه داری می داند. بخوانید: « هیچ نظم ِ اجتماعی فرو نمی ریزد مگرآن که همه ی نیروهای مولدی که در آن نظم ِاجتماعی کارکرد دارند به نهایت ِتکامل شان برسند، همچنان که مناسبات ِ تولیدی ِ نوین و متکامل تر ِ تولیدی هرگز به منصه ی ظهور نمی رسند جز آن که شرایط ِ مادی ِ هستی ِ آنها در زهدان ِ نظام ِ موجود به رشد و بلوغ رسیده باشند. یعنی به عبارت ِ دیگرنظم ِ نوین ِ سوسیالیسم و کمونیسم هنگامی تحقق ِ عینی و مادی پیدا می کند که شرایط ِ مادی ِ تحقق ِ شان در جامعه ی سرمایه داری کاملن فراهم گردیده باشد.» ( نقل از همان کتاب. همان ترجمه.ص.103).
حال، نظر ِ مارکس در باره ی دهقانان را بخوانید: « ازمیان ِ تمام ِ طبقاتی که اکنون رو در روی ِ بورژوازی قرار گرفته اند فقط پرولتاریا طبقه ی واقعن انقلابی است. طبقات ِ دیگر در مواجهه با صنعت و تکنولوژی ِمدرن فرومی پاشند و سرانجام نابود می شوند. حال آنکه پرولتاریا خود آفریده ی ویژه و ضروری ِ صنعت ِ مدرن ِ بورژوازی است. پیشه وران و دهقانان نه تنها انقلابی نیستند بلکه محافظه کاراند. ازآن بدتر، آنها مرتجع هستند زیرا می کوشند چرخ ِ تاریخ را به عقب برگردانند.» ( کارل مارکس-فریدریش انگلس.مانیفست ِکمونیست. ترجمه ی حسن مرتضوی. ص.288-289 ).
اکنون ببینید لنین با این تئوری های عام شمول و ابطال ناپذیر ِ انسان ساز و دوران ساز چه می کند و چه گونه در چند جمله با وارد کردن ِ دهقانان ِ به تاکید ِ مارکس مرتجع به عرصه ای که تاریخن و دورانن از آن ِ آنان نیست، بر تمام ِ آن ها یکجا خط ِ بطلان می کشد.:« ما{ یعنی لنین و بلشویک ها} برای تسهیل ِ رشد ِ نیروهای تولیدی نباید از تکامل ِ بورژوایی، بلکه از تکامل ِ نوع ِ دهقانی حمایت کنیم.{ عجب تکامل ِ بی نظیری شد تکامل از نوع ِ دهقانی در روسیه و....! ادامه ی گفتاورد:} این، سریع ترین نوع ِ تکامل ِ نیروهای تولیدی و عالی ترین شرایط ِ ممکن برای حیات ِ توده ها{ و جامعه } را به همراه دارد. این راه را می توان در عین ِ حال انقلاب ِ دهقانی{ یا همان راه ِغیر ِ بورژوایی و غیر ِ سرمایه داری} هم نامگذاری کرد»( برگرفته از: کلاسیک ها وپلمیک ِمرحله انقلاب. پ.بوگادین، ژ.کرایسچیکوف،م.سوروزالف. ترجمه،م. گیورغیان . ص.110-111. درون ِ آکولادها از من است.). یا باز هم در جای دیگر از لنین می خوانیم:« ما کمونیست ها باید به دهقانان ثابت کنیم که تا زمان ِ استقرار ِ کمون ها شاگرد ِ آنها خواهیم بود{ یعنی تا آن زمان ِ هنوز نیامده کمونیست ها باید ثابت کنند شاگرد ِ دهقانان ِ به قول ِ مارکس مرتجع اند!} و نه معلم ِ آنها! ما کمونیست ها باید شیوه ی انتقال به نظام ِبهتر یعنی سوسیالیسم را از دهقانان بیاموزیم{ و نه از مارکس و انگلس!}. ما باید از دهقانان یاد بگیریم و نه آن که به آنها یاد بدهیم.»( برگرفته از: مجموعه آثار. ترجمه ی پورهرمزان. جلد ِ دوم.ص. 1394 . درون ِ آکولادها از من است.). توده ای- لنینیست های ما و از جمله تروتسکیست هایی مانند ِ مازیار رازی به این ردیه نویسی ها بر آموزه های تئوریک ِ ابطال ناپذیر ِ مارکس و انگلس می گویند تکامل دادن ِمارکسیسم! یا به بیان ِ صریح تر تکامل دادن ِ واپسگرایانه ی مارکسیسم به شیوه ی لنینی- بلشویکی! همچنان که مازیار رازی نیز در مقاله ی « چراباید مارکسیست بود. سخنی با جوانان » این ردیه نویسی ها برمارکسیسم را به عنوان ِ آموزش های مارکسیستی به خورد ِخواننده گانی می دهد که که آنها را بی سواد و فریب خور می پندارد.
نتیجه گیری از این بحث: 1- هر رژیمی که دموکراسی ِ دورانی یعنی دموکراسی ِ بورژوایی نداشته باشد، سرمایه داری نیست.2- هر رژیمی که با انتخابات ِ رقابتی قدرت ِ سیاسی را کسب نکرده باشد و انتخابات اش فرمایشی و به سود ِ یک دار و دسته ی تمامییت خواه و انحصارطلب برگزار گردد رژیم ِسرمایه داری نیست.3-هر رژیمی که حکومت ِ فردی- فرقه ای با رهبر ِ فعال ِ مایشاء ِ مادام عمر داشته باشد، سرمایه داری نیست. 4- رژیم ِ اسلامی ِ حاکم بر ایران که هیچ یک از این خصوصییات را نه تنها ندارد بلکه کسانی را هم که آنها را مطالبه می کنند دستگیر و زندانی و شکنجه و اعدام می کند، رژیمی غیر ِ سرمایه داری، غیر ِ دورانی و واپسگراست و از این روباید جای اش را به یک رژیم ِ سرمایه داری با دموکراسی ِ دورانی دهد تا جامعه واجد ِ شرایط ِ گذار به سوسیالیسم وکمونیسم گردد.5- حکومت ِ اسلامی رژیم ِ راهزنان ِ مسلح و سرمایه دزدان است و نه رژیم ِ سرمایه داران و سرمایه داری. 6- فرقه سالارانی که چنین حکومت ِ راهزن( باجگیر)، غیر ِ دورانی، و استبدادی ِ فاقد ِ ساز وکارهای دموکراتیک را سرمایه داری می نامند، هم آگاهی ِ دروغین به این جامعه می دهند و هم قصد ِ شان ازاین کار جایگزین نمودن ِ تشکیلات ِ خود به جای طبقه ی کارگری است که نه تشکیلات ِ خودویژه اش را دارد و نه ازاین رو از طبقه ی در خود به طبقه ی برای جامعه و برای تاریخ فرارفته است. 7- مازیار رازی از جمله فرقه سالارانی است که با مارکسیست نامیدن ِ خود هم آگاهی ِ دروغین به جامعه می دهد و هم به دنبال ِ کسب ِ قدرت ِ سیاسی به نام ِطبقه ی کارگر و به کام ِ خود و فرقه ی بلشویک- تروتسکیست اش است.